جمعه، مرداد ۱۵، ۱۳۹۵

#ایران#Iran# نامه ی مادر دو زندانی اعدام شده بلوچ به مادر شهرام و بهرام احمدی

 



  .


 
در پی اعدام ۲۲ جوان اهل سنت کرد مادر دو زندانی اعدام شده بلوچ به نام عبدالوهاب و عبدالباسط ریگی نامه ای به مادر شهرام و بهرام احمدی نوشته است.

به گزارش کمپین فعالین بلوچ این دو زندانی بلوچ اهل سنت که وضعیت پرونده و شرایط اعدام آنها مشابه وضعیت شهرام و بهرام احمدی دو برادر اعدام شده اهل سنت کرد است در تاریخ ۴ آبان ۱۳۹۲ در اعدامی دسته جمعی بدون اطلاع خانواده هایشان در ” انتقام” به حمله “گروه جیش العدل” به مرز سراوان اعدام گردیدند.
متن نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
یاایهاالذین آمنوا استعینوا بالصبر والصلاه ان الله مع الصابرین ولاتقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء ولکن لاتشعرون   ولنبلونکم بشی ء من الخوف والجوع ونقص من الاموال والانفس والثمرات وبشرالصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انالله واناالیه راجعون. اولئک علیهم صلوات من ربهم ورحمه واولئک هم المهتدون.
فریاد دردناکت برایم یادآور
چهار آبان جنایتی چون جنایت امروز بود، دردت برایم درک کردنیست ومیدانم سخت است.
من این لحظات را لمس نموده ام ومیدانم با فریاد مظلومانه ات چه میگویی؛ عبدالباسطم چون بهرام تو زودتر پر کشید وهنوز به درد جدایی اش عادت نکرده بودم که خفاشان شب پرست بایورش شبانه به زندان مرکزی زاهدان وهابم و تعدادی ازدوستانش را گلچین وبه پای چوبه ی دار بردند. من هم چون تو درآن روز حتی جنازه اش را لمس ننمودم ونونهالم چون شهرام تو به گورهای بی نشان سپرده شد.
وهنوز برایم مبهم است که چرا وبه کدامین گناه فرزندانم مستحق اعدام بودند ابهامی که تمام خانواده های شهدا با آن دست و پنجه نرم میکنند اما حقیقت امر این است که سخت است برای کسانی که ریشه ی اهلسنت را تا سال۱۳۸۵خشکانده تصور میکردند فرزندانی از اهلسنت را ببینند که به دفاع از مادرشان عایشه ی صدیقه قد علم نموده اند.
چنگال پلیدشان را به گلوی نونهالانمان فرو میبرند تا به خیال باطل خویش نوای دلنشین توحیدرا خفه نمایند اما غافل ازاینکه قطره قطره ی خون عزیزانمان باعث تنومندی درخت توحید خواهدشد.
قامت خمیده ات را راست بنما و سربالا گیر تا دشمنان صحابه و مادرمان عایشه بدانند ازمرگ عزیزانمان درراه الله بیم نداریم و شکایت به درگاه الله میبریم از ظلم فرعونیان زمان در لباس ادعای عدل علی و امروز که تیغ بی عدالتیشان گلوی نازک فرزندانمان را برید به خدای قهار وامیگذاریمشان و باید که بدانند وبه زودی خواهند دانست ازآنچه بر سر ما آوردند خداوند غافل نیست.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر