دانشجو آنلاين
دی 04|09:57
كه
پيش از انتخابات سال ۸۸ بازداشت شده بود، نخست به اعدام و سپس به ۱۵ سال
زندان و تبعيد محكوم شد، او پنج سال را بدون مرخصي در زندان گذرانده است و
مادرش اخيراً گفته بود كه در تلاش است تا براي اجازه مرخصي فرزندش نامه‌يي
به حسن روحاني، رئيس‌جمهوري ايران بنويسد.ناهيد رحماني، مادر اين زنداني چندي پيش در گفتگو با هرانا با اشاره به اين‌كه فرزندش هر بار كه مادر و همسرش به ملاقاتش مي‌روند، نگران است گفت: ”هر چهار، پنج ماه يك بار، دوتايي براي يك ساعت به ملاقات مي‌رويم“.
اخيرا، زيبا (زينب) صادق زاده همسر پيمان عارفي نيز، با يادآوري يك بار تصادف قبلي خود در مسير مسافرت از تهران به مسجد سليمان، از نگراني آقاي عارفي در مورد امكان وقوع سانحه جاده‌اي براي نزديكانش خبر داده بود.
ناهيد رحماني و زيبا صادق زاده روز گذشته چهارشنبه ۲۷ آذرماه هنگام بازگشت از ملاقات آقاي عارفي از زندان مسجد سليمان تصادف كرده و كشته شدند.
رضا عابديني، ديگر زنداني تبعيدي در زندان اهواز است. به اعتقاد فعالان حقوق‌بشر آقاي عابديني پس از اداي شهادت در مورد شكنجه ستار بهشتي (وبلاگ نويس منتقد كه در زندان كشته شد) به زندان اهواز تبعيد شد.
ساره عيوضي، مادر اين زنداني پيشتر در گفتگو با روزآنلاين با ابراز نگراني از وضعيت فرزندش در زندان گفت: ”در زندان اوين، او امنيت جاني داشت، حداقل امنيت رواني داشت، دانشگاه پيام نور درس مي‌خواند و با همه نگراني‌ها و سختي‌ها، اما خيالمان راحت بود كه بالاخره در داخل زندان امنيت دارد حالا چه؟ حالا فرستاده‌اند به زندان اهواز كه چه اتفاقي بيفتد؟“
فعالان حقوق‌بشر مي‌گويند حبس در تبعيد با عنوان ”مجازات تكميلي“ شناخته مي‌شود. اما براي زندانيان سياسي نبايد علاوه بر حكمي كه براي آنها در نظر گرفته مي‌شود، مجازات ديگري در نظر گرفت. در جرايم عادي، وقتي حداكثر مجازات براي متهم كافي نباشد و تغييري در رويه و اخلاق رفتارش ايجاد نشود، اين امكان براي مسئول قضايي ايجاد مي‌شود كه غير از مجازات در نظر گرفته شده، مجازات تكميلي يا همان تبعيد براي متهم اجرا شود.
هم‌چنين خانواده‌هاي زندانيان سياسي كه فرزندانشان به حبس در تبعيد محكوم شده‌اند، اين مجازات را به نوعي ”مجازات خانواده‌ها و ظلمي مضاعف به زندانيان سياسي“ مي‌دانند. خانواده‌هاي احمد كريمي، حامد روحي نژاد، ضيا نبوي و مجيد دري تاكنون چندين بار از سازمانهاي بين‌المللي درخواست كرده‌اند كمك كنند تا فرزندانشان به زندان اوين بازگردند.
در پي انتخابات سال ۸۸ و اعتراضات پس از آن، احكام تبعيد و زندان دور از محل سكونت بيش از گذشته براي محكومان سياسي و مطبوعاتي صادر شد. بر اساس گزارش‌هاي موجود بيش از ۱۰۰ زنداني تبعيدي و زنداني دور از محل سكونت در ايران وجود دارد.
خانواده‌اين زندانيان در حالي بايد هر بار براي ملاقات با عضو زنداني خانواده مسافرت كنند كه به گفته رئيس مركز تحقيقات پزشكي قانوني كشور در هر ساعت ۲. ۷ ايراني در اثر تصادفات جاده‌اي جان خود را از دست مي‌دهند.
علاوه بر خطر تصادفات جاده‌اي، مسافت طولاني و هزينه حمل‌ونقل از ديگر عواملي است كه باعث مي‌شود والدين و يا همسران اين زندانيان عموما امكان ملاقات هفتگي با آنها را نداشته باشند و هر چند ماه يك بار مي‌توانند اقوام در بندشان را ببينند.
زهرا رحيمي، همسر ابوالفضل قدياني، از زندانيان سياسي زندان قزلحصار در آبان‌ماه سال جاري با اشاره به وضعيت نامناسب زندانيان گفت: ”اگر حقوق زندانيان سياسي رعايت مي‌شد ديگر نيازي به نامه‌نگاري‌ها و رفتن و آمدن و پي‌گيري ما نبود. شما ببينيد بچه‌هايي كه تبعيد شده‌اند از مجيد دري تا ضيا نبوي و بقيه، خانواده‌هايشان بايد كيلومترها و ساعتها با اتوبوس بروند تا فقط بتوانند نيم ساعت آنها را ببينند. يا زندانياني كه بيمار هستند، در زندان بيمار شده‌اند يا زندان بيماري‌شان را تشديد كرده و از امكان درمان و مرخصي استعلاجي محروم هستند. خواسته‌هاي ما در حقيقت دادن حقوق اوليه به زندانيانمان است كه هر كدامشان به نوعي گرفتار هستند و خانواده‌ها هم به نوعي ديگر“.
به نقل ازسايت راديو بي بي سي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر