4:50:39 PM 1392/12/11

کارگران معادن ذغال سنگ

انهدام معادن ذغال سنگ به دنبال انهدام صنعت و کشاورزی

پس از انهدام صنعت و کشاورزی ايران در اثر سياستهای غارتگرانه و ضدمردمی رژيم آخوندی و بنا بر اعترافهای کارگزاران رژيم و انتشار گزارشاتی هر چند ناقص در رسانه های رژيم در اين زمينه، اکنون صحبت از وضعيت خراب معادن است که برای تشريح وضعيت فعلی بعضی از معادن و شرکتهای وابسته، عنوان «بيماری معادن» بکاربرده می شود. شرکت البرز مرکزی در زمره همين معادن بيمار است. شرکت البرز مرکزی در کنار صنعت نساجی مازندران، يکی از منابع درآمد مردم استان مازندران بوده و ساليان طولانی هزاران کارگر از طريق کار در صنعت نساجی و شرکت البرز معيشت خانوده هايشان را تأمين کرده اند. در حال حاضر صنعت نساجی درحالت رکود است. چند وقت پيش يکی از کارگزاران رژيم گفت واحدهای صنعت نساجی با ظرفيت 50 درصد کارمی کنند. وضعيت معدن زغال سنگ شرکت البرز مرکزی نيز بهتر از وضعيت نساجی در اين استان نيست.
بزرگترين و عمده ترين مشکل کار در معادن ذغال سنگ و از جمله شرکت البرز مرکزی که کار آن ذغالشويی است، مشکلات تنفسی است. سختی کار و سر و صدا در معادن و شرايط طاقت فرسای کار برای کارگران مشکلات جدی به بار آورده است،اما وزارت کار رژيم هيچ گونه اقدامی برای افزايش حقوق و مزايای کارگران نمی کند. در سالهای گذشته در اين شرکت بيش از 7هزار پرسنل مشغول کار بودند و هم اکنون با توجه به شرايط طاقت فرسای کار و سياستهای ضد مردمی و ضدکارگری رژيم در زمينه اجحاف به کارگران و پرسنل اين شرکت، 300 پرسنل دارد و 6700 پرسنل ديگر به دلايلی که به آنها اشاره می شود حاضر به ادامه کار در آن نشده اند. کارگران اين کارخانه در حين کار با مشکلات تنفسی و بيماريهای ديگر دست و پنجه نرم می کنند و اصلی ترين مشکل و شکايت آنان از شرايط طاقت فرسای کار و مشکلات تنفسی است.
کارگران با مشکل ديگری به عنوان نا ايمن بودن کار و محيط کار مواجه اند و هر آن ممکن است در حين کار با سانحه ای روبه رو شوند. يکی از کارگران اين شرکت در مورد ايمن نبودن شرايط کار در کارخانه می گويد: ”مسائل امنيتی زياد در اين بخش رعايت نمی شود و کارگران با ماسک های معمولی در بين اين همه دود و گرد و خاک مشغول به کار می باشند. در برخی موارد ميزان دود و سياهی آن قدر بالاست که موجب بهم خوردگی حال کارگران می شود“
اضافه بر مشکل بيماری و ايمن نبودن شرايط کار معضل امنيت شغلی نيز يکی از معضلات کارگران و پرسنل است و پرسنل آن در معرض اخراج هستند، زيرا  رژيم با خصوصی سازی اين شرکت و سپردن آن به مهره های غارت و چپاول خود، دست مديران شرکت را برای اخراج کارگران و پرسنل باز گذشته است.

کارفرما به راحتی هر وقت لازم می بيند کارگر ان را از کار اخراج می کند و هيچ مرجعی هم برای رسيدگی به داد کارگران زحمتکش کارخانه و اجحافات کارفرما وجود ندارد. در اين زمينه يکی ازکارگران شرکت می گويد، روزی البرز مرکزی سرآمد معادن ايران بودمتأسفانه با خصوصی شدن اين معدن، مشکلات آن از جمله اخراج پرسنل شروع شد. اين کارگر زحتمکش و شريف اشاره می کند بارها مشکلات و مسائلشان را با ارگانهای ذيربط در مورد زورگويی مديريت شرکت از جمله اخراجهای بی دليل مطرح کرده اند، اما کسی گوشش به خواستهای آنان بدهکار نيست.
وضعيت توليد در معادن البرز نيز با خصوصی سازی آن توسط رژيم آخوندی بهتر از حال و روز کارگران و پرسنل اين شرکت نيست. بنا به گفته يکی از دست اندرکاران اين شرکت، از نظر اصولی معادن البرز مرکزی پاسخگوی 300سال آينده در تأمين ذغال سنگ خواهند بود، ولی با خصوصی سازی اين معادن، بازدهی سريع اين مسأله امکانپذير نخواهد بود و ايران تحت حاکميت آخوندی در زمينه توليد ذغال سنگ مقام خوبی در جهان ندارد. ذغال سنگ توليد شده جهان در سال 2013 حدود ۷.۵ميليارد تن بوده که سهم ايران از اين ميزان فقط يک ميليون تن است. ذخيره ذغال سنگ دنيا 800ميليارد تن است که اين ظرفيت در ايران 10ميليارد تن است.