2.10.2015
به‌رغم
ادعای دولت روحانی در زمینه کاهش تورم و بهبود وضعیت مردم، با افزایش
قیمتها و کاهش ارزش ریال، قدرت خرید مردم روزبه روز کمتر می شود، و در
زمینه تولید نیز رکودی دامنه‌دار و عمیق بر اقتصاد کشور حاکم است.
چشم انداز خروج از رکود نه تنها نامشخص است، بلکه شرایط به گونه‌یی است که هرچه زمان می‌گذرد برقدرت تخریب آن هم افزوده می‌شود.
روزنامه
حکومتی اعتماد 7مهر 94 در زمینه تاثیر رکورد بر صنایع کشور می‌نویسد: ”در
حال حاضر اکثر صنایع بزرگ کشور مانند خودرو، پالایشگاه، پتروشیمی، فولاد و
فلزات اساسی و... از ضعف تقاضا و رکود بازار رنج می‌برند. با توجه به
این‌که تاثیر گشایش‌های هسته‌یی بر اقتصاد کشور و بازخورد آن بر صنایع
بورسی نیز امری زمانبر است، به نظر می‌رسد تا پایان سال جاری نمی‌توان
چشم‌انداز روشنی برای این صنایع متصور بود“.
آخوند
علوی وزیر اطلاعات دولت روحانی 3شهریور 94 اعتراف کرد ”بسیاری از
کارخانه‌ها یا تعطیل شده‌اند و یا تولید آنها به کمترین پایه تولید
رسیده‌اند و تولید آنها درحد 15 درصد و 20 درصد“ رسیده است (تلویزیون شبکه
یک3شهریور94) “.
رفسنجانی هم گفته است: ”صنایع گوناگون کشور در سراشیبی“ قرار گرفته‌اند (خبرگزاری تسنیم31مرداد94)
در چنین شرایطی است که باز هم دولت روحانی مدعی کاهش تورم است، اما نمی‌گوید که این موضوع در سایه رکود، بی‌پولی مردم، بیکاری کارگران و ورشکستگی کارخانه‌ها است.
در چنین شرایطی است که باز هم دولت روحانی مدعی کاهش تورم است، اما نمی‌گوید که این موضوع در سایه رکود، بی‌پولی مردم، بیکاری کارگران و ورشکستگی کارخانه‌ها است.
وضعیت کارخانه‌های دورود لرستان نمونه گویایی از وضعیت روبه زوال و نابودی تولید در ایران است که نتیجه آن خیل بیکاران است.
درگزارشی از وضعیت کارخانه‌های در شهرستان دورود آمده است: ”ما قبلاً صنایع زرهی داشتیم که چهار هزار نفر نیرو داشت الآن به سیصد نفر رسیده‌اند. هفت، هشت سالی است این صنعت رو به نزول است.
درگزارشی از وضعیت کارخانه‌های در شهرستان دورود آمده است: ”ما قبلاً صنایع زرهی داشتیم که چهار هزار نفر نیرو داشت الآن به سیصد نفر رسیده‌اند. هفت، هشت سالی است این صنعت رو به نزول است.
کارخانه
سیمان دورود نیز طی یکی دو سال اخیر تعداد کارگرانش از چهار هزار نفر به
سیصد نفر رسیده است و به‌صورت غیرفعال کار می‌کند. میزان بدهی کارخانه
بالاست و قادر به پرداخت آن نیست و لاجرم در حال ورشکستگی کامل و تعطیل شدن
است.
کارخانه
فارسیت دورود که طی یک‌سال اخیر بارها کارگرانش اعتراض و تجمع داشته‌اند و
حتی برای گرفتن حقوق خود به تهران نیز آمده بودند در حال حاضر تعطیل شده
است. فقط صدنفر از کارگرانش برای نگهداری و نگهبانی باقی مانده‌اند.
کارخانه
بهراد که لوله‌های الیافی تولید می‌کرد تعطیل شد. کارخانه ماشین سازی
دورود نیز با مشکلات بدهی و کمبود مواد اولیه تعطیل شد و کارخانه کفش غزال
داشتیم که آن هم تعطیل شد. فولاد چدن هم در وضعیت مشابه و در حال تعطیل شدن
است. کارخانه آب معدنی به اسم گهر که مدیر عاملش به‌دلیل اختلاس سه هزار
میلیاردی اعدام شد الآن شده لانه کبوتر.
سنگبریهای دورود نیز مانند همه شهرهای دیگر به‌خاطر بحث مالیاتی دچار بحران و کم‌کاری و اعتصاب هستند“.
هم اکنون دولت آخوند حسن روحانی عاجز از این است که تولید را رونق بدهد و در بخشهای مولد اقتصادی تحرک ایجاد کند، عدم توفیق دولت در این زمینه به حدی که بسیاری از کارشناسان اقتصادی وابسته به حاکمیت معتقدند تا مدتها کشور با بحران حاد افت تولید و افزایش بیکاری مواجه است.
هم اکنون دولت آخوند حسن روحانی عاجز از این است که تولید را رونق بدهد و در بخشهای مولد اقتصادی تحرک ایجاد کند، عدم توفیق دولت در این زمینه به حدی که بسیاری از کارشناسان اقتصادی وابسته به حاکمیت معتقدند تا مدتها کشور با بحران حاد افت تولید و افزایش بیکاری مواجه است.
روزنامه
رسالت 6شهریور 94می‌نویسد: ”نتایج یک تحلیل نشان می‌دهد تا 6سال آینده نه
تنها از بیکاران کم نمی‌شود بلکه بازارکار بحرانی‌تر شده و بیکاری پنج
میلیون نفری می‌شود“ و به گفته یک کارگزار رژیم ”تعداد بیکاران کشور در حال
حاضر، بیش از 2 برابر آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران است“.
نتیجه
جبری چپاولگری نظام آخوندی و انهدام تولید، سرشکن شدن آثار مخرب آن بر سر
کارگران ایران است که مستمراً در معرض اخراج و بیکاری، و یا معوق ماندن
حقوقشان برای ماهها و بعضا برای یک سال است.
فقر
و خانه خرابی عموم مردم ایران به‌ویژه کارگران که محصول عملکرد حاکمیت
آخوندی است، تنها راهی که برای مردم و به‌خصوص کارگران باقی گذاشته اعتراض
به چنین وضعیتی است.
اعتصاب و اعتراض کارگران در زمینه اخراج از کار و پرداخت نشدن حقوق کارگران وجه مشترک اعتراضات کارگری است، بخشی از این اعتراضات كه طی دو روز ثبت شده است عبارت است از:
اعتصاب و اعتراض کارگران در زمینه اخراج از کار و پرداخت نشدن حقوق کارگران وجه مشترک اعتراضات کارگری است، بخشی از این اعتراضات كه طی دو روز ثبت شده است عبارت است از:
-اعتراض کارکنان کارخانه تبریز-کف مرند، به‌خاطر تحقق وعده‌هایی که درباره مطالباتشان به آنها داده شده است اما عملی نشده است.
-استان
کرمانشاه روز دوشنبه 6مهر شاهد 9رشته اعتصاب و تحصن و اعتراض اقشار مختلف
مردم بود، 5 رشته از این اعتراضات در شهر کرمانشاه و بقیه در کنگاور، صحنه،
قصرشیرین و هرسین بود.
- تجمع اعتراضی کارگران قراردادی پتروشیمی نفت شهر، در اعتراض به پایین بودن سطح حقوق وگرانی هزینه‌های زندگی.
- اعتراض کارگران شرکت شیرو لبنیات کنگاور، در اعتراض به نگرفتن حقوق و مزایا.
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی دامداری آپادانا درماهیدشت کرمانشاه، در اعتراض به تعطیلی و اخراجشان ازکارخانه.
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی دامداری آپادانا درماهیدشت کرمانشاه، در اعتراض به تعطیلی و اخراجشان ازکارخانه.
- تجمع اعتراضی گروهی از کارکنان شرکت تولیدی سپهر غرب در شهرک صنعتی کرمانشاه.
- اعتراض کارگران معدن کرومیت در منطقه فاریاب در استان کرمان در اعتراض به پرداخت نشدن بهموقع حقوق شان.
- تجمع اعتراضی کارگران شاعل در شهرکهای صنعتی کاشان از جمله شهرکهای راوند و امیر امیرکبیر.
- اعتصاب و اعتراض کارگران شهرکهای صنعتی کرج.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر