رادیو فرهنگ ــ
روحیه صفاجو، تارا هوشمند و سرمد شادابی در اسفند سال ۹۴ بازداشت و در
فروردین سال۹۵ با قید آزاد شده بوده‌اند عفو بین‌الملل خواهان لغو فوری
محکومیت این سه شهروند بهایی و مدافع حقوق بشر است.
عفو
بین‌الملل پیش‌تر در گزارش «گرفتار در گرداب سرکوب؛ مدافعان حقوق بشر زیر
آماج حمله در ایران» به وضعیت روحیه صفاجو به عنوان یک نمونه از بهاییان
محروم از تحصیل و مدافع حق تحصیل اشاره کرده بود:
دانشجوی بیست ساله‌ی بهائی روحیه صفاجو، در ۱۸ اسفند ۱۳۹۴ در خانه خود در شهر کرج در شمال‌غرب تهران توسط هشت مأمور سپاه پاسداران که پیش از ورود به منزل خود را کارکنان شرکت گاز معرفی کردند دستگیر شد. {تاراهوشمند و سرمد شادابی نیز مقامات گفتند که آنها «در ارتباط با فعالیت های فیس‌بوکی‌اش» دستگیر شدند}. آنان خانه را جستجو کردند و از او خواستند که رمز عبور حساب‌های شخصی‌اش، از جمله ایمیل‌اش را به آنها بدهد.
در ماه‌های منتهی به دستگیری‌اش، روحیه صفاجو چندین پست بر روی صفحه فیس‌بوکش در مورد زیرپاگذاشته‌شدن حق او برای آموزش عالی و تبعیضی که او به عنوان یک بهائی متحمل شده است نوشته بود. با وجود قبولی در آزمون کنکور سراسری در سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴، به او اجازه ثبت نام داده نشد. او شکایتی را تسلیم چندین مقام دولتی کرده و همراه با بقیه دانشجویان بهائی نامه سرگشاده‌ای را به رئیس جمهور روحانی نوشته بود که در آن سرخوردگی‌شان را از این که دولت او نتوانسته بود به وعده‌های خود در مورد رعایت حقوق بهائیان برای آموزش عالی و عدم تبعیض عمل کند بیان‌کرده بودند.
متعاقب دستگیری، روحیه صفاجو به بخش ۲-الف زندان اوین برده و در آن‌جا به مدت هشت روز در سلول انفرادی نگه داشته شد. در طی این مدت، با وجود این که او هر روز به مدت چهار ساعت بازجویی می‌شد، به وکیل دسترسی نداشت. تا پنج روز پس از دستگیری‌اش، به او اجازه داده نشد تا با خانواده‌اش تماس تلفنی برقرار کند.
در طی بازجویی‌ها به او چشم‌بند زده می‌شد و او وادار می‌شد که رو به دیوار بنشیند. بازجویانش از او در مورد پست‌های فیس‌بوکش پرسش می‌کردند و به طور مکرر به عقاید دینی‌اش توهین و او را «روانی»، «وقیح» و «کله‌شق» می‌خواندند. روحیه صفاجو در تاریخ ۸ فروردین ۱۳۹۵ پس از تودیع وثیقه آزاد شد. به دنبال آن او به دفتر دادستانی احضار و در آن‌جا بر اساس ماده ۱۸ قانون جرائم رایانه‌ای به «نشر اکاذیب» متهم شد.
دانشجوی بیست ساله‌ی بهائی روحیه صفاجو، در ۱۸ اسفند ۱۳۹۴ در خانه خود در شهر کرج در شمال‌غرب تهران توسط هشت مأمور سپاه پاسداران که پیش از ورود به منزل خود را کارکنان شرکت گاز معرفی کردند دستگیر شد. {تاراهوشمند و سرمد شادابی نیز مقامات گفتند که آنها «در ارتباط با فعالیت های فیس‌بوکی‌اش» دستگیر شدند}. آنان خانه را جستجو کردند و از او خواستند که رمز عبور حساب‌های شخصی‌اش، از جمله ایمیل‌اش را به آنها بدهد.
در ماه‌های منتهی به دستگیری‌اش، روحیه صفاجو چندین پست بر روی صفحه فیس‌بوکش در مورد زیرپاگذاشته‌شدن حق او برای آموزش عالی و تبعیضی که او به عنوان یک بهائی متحمل شده است نوشته بود. با وجود قبولی در آزمون کنکور سراسری در سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴، به او اجازه ثبت نام داده نشد. او شکایتی را تسلیم چندین مقام دولتی کرده و همراه با بقیه دانشجویان بهائی نامه سرگشاده‌ای را به رئیس جمهور روحانی نوشته بود که در آن سرخوردگی‌شان را از این که دولت او نتوانسته بود به وعده‌های خود در مورد رعایت حقوق بهائیان برای آموزش عالی و عدم تبعیض عمل کند بیان‌کرده بودند.
متعاقب دستگیری، روحیه صفاجو به بخش ۲-الف زندان اوین برده و در آن‌جا به مدت هشت روز در سلول انفرادی نگه داشته شد. در طی این مدت، با وجود این که او هر روز به مدت چهار ساعت بازجویی می‌شد، به وکیل دسترسی نداشت. تا پنج روز پس از دستگیری‌اش، به او اجازه داده نشد تا با خانواده‌اش تماس تلفنی برقرار کند.
در طی بازجویی‌ها به او چشم‌بند زده می‌شد و او وادار می‌شد که رو به دیوار بنشیند. بازجویانش از او در مورد پست‌های فیس‌بوکش پرسش می‌کردند و به طور مکرر به عقاید دینی‌اش توهین و او را «روانی»، «وقیح» و «کله‌شق» می‌خواندند. روحیه صفاجو در تاریخ ۸ فروردین ۱۳۹۵ پس از تودیع وثیقه آزاد شد. به دنبال آن او به دفتر دادستانی احضار و در آن‌جا بر اساس ماده ۱۸ قانون جرائم رایانه‌ای به «نشر اکاذیب» متهم شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر