صدیق عزیزی از نمایندگان مقاوم و پرشور کارگران فولاد زاگرس (قروه
کردستان) در مسیر قروه به تهران در نزدیکی شهر ساوه بر اثر تصادفی خونین
جان باخت. در نتیجه این تصادف همسر او نیز به کما رفت و دو دختر خردسالش
نجات پیدا کردند.
صدیق همچون دهها کارگر فولاد زاگرس بدنبال تعطیلی این کارخانه که با کمک
و راهنمائی های مسئولین وزارت کار به کارفرما صورت گرفت آواره تهران شد و
در یک شرکت خدماتی مشغول بکار بود.
صدیق پیشاپیش همکارانش بطور بی وقفه ای بمدت سه سال با جسارتی ستودنی برای جلوگیری از تعطیلی کارخانه جنگید. او در جریان این مبارزات هیچگاه دچار توهم در مورد تشکلهای دست ساز کارگری نشد و اتحادیه آزاد کارگران ایران نقطه رجوعش برای پیشبرد قوی تر مبارزات شان برای بازگشت بکار بود که سرانجام به رای بازگشت بکار آنان نیز منجر شد. اما مسئولین وزارت کار در تبانی با کارفرما مسیر انحلال کارخانه را بطور غیر قانونی در پیش گرفتند و نهایتا بیش از سیصد کارگر فولاد زاگرس بیکار و دهها نفر از آنها آواره تهران و شهرهای دیگر شدند و صدیق عزیزی در نتیجه تحمیل چنین شرایطی از سوی وزارت کار دولت روحانی به کارگران فولاد زاگرس، ساعت 4 بامداد امروز در حالیکه در مسیر بازگشت از قروه به تهران بر سرکارش بود جان باخت.
صدیق فقط یار و یاور پر صلابت همکاران خود نبود. او در جریان بازداشت جعفر عظیم زاده، او را نیز تنها نگذاشت و خانواده وی را علیرغم تنگدستی ناشی از بیکاری مورد حمایت مالی قرار داد.
صدیق عزیزی، قربانی تبانی مسئولین وزارت کار با کارفرمای فولاد زاگرس در تعطیلی کارخانه شد. او سازماندهی برجسته و جسور در اعتراضات و مبارزات کارگران فولاد زاگرس بود. وجود او به عنوان نماینده ای از نماینده های کارگران ایران، نقطه امیدی برای ما در چالشها و مبارزات پیش روی طبقه کارگر ایران بود.
ما صدیق را از دست دادیم. اما جای خالی اش را همیشه احساس خواهیم کرد و مصمم تر از همیشه به مبارزات خود برای رهائی از نکبت سرمایه ادامه خواهیم داد.
ما به صدیق عزیز بدرود میگوئیم و با تسلیت به خانواده او، کارگران فولاد زاگرس و یاران و دوستانش، آرزوی بهبودی همسر گرامی او را داریم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 20 آبانماه
صدیق پیشاپیش همکارانش بطور بی وقفه ای بمدت سه سال با جسارتی ستودنی برای جلوگیری از تعطیلی کارخانه جنگید. او در جریان این مبارزات هیچگاه دچار توهم در مورد تشکلهای دست ساز کارگری نشد و اتحادیه آزاد کارگران ایران نقطه رجوعش برای پیشبرد قوی تر مبارزات شان برای بازگشت بکار بود که سرانجام به رای بازگشت بکار آنان نیز منجر شد. اما مسئولین وزارت کار در تبانی با کارفرما مسیر انحلال کارخانه را بطور غیر قانونی در پیش گرفتند و نهایتا بیش از سیصد کارگر فولاد زاگرس بیکار و دهها نفر از آنها آواره تهران و شهرهای دیگر شدند و صدیق عزیزی در نتیجه تحمیل چنین شرایطی از سوی وزارت کار دولت روحانی به کارگران فولاد زاگرس، ساعت 4 بامداد امروز در حالیکه در مسیر بازگشت از قروه به تهران بر سرکارش بود جان باخت.
صدیق فقط یار و یاور پر صلابت همکاران خود نبود. او در جریان بازداشت جعفر عظیم زاده، او را نیز تنها نگذاشت و خانواده وی را علیرغم تنگدستی ناشی از بیکاری مورد حمایت مالی قرار داد.
صدیق عزیزی، قربانی تبانی مسئولین وزارت کار با کارفرمای فولاد زاگرس در تعطیلی کارخانه شد. او سازماندهی برجسته و جسور در اعتراضات و مبارزات کارگران فولاد زاگرس بود. وجود او به عنوان نماینده ای از نماینده های کارگران ایران، نقطه امیدی برای ما در چالشها و مبارزات پیش روی طبقه کارگر ایران بود.
ما صدیق را از دست دادیم. اما جای خالی اش را همیشه احساس خواهیم کرد و مصمم تر از همیشه به مبارزات خود برای رهائی از نکبت سرمایه ادامه خواهیم داد.
ما به صدیق عزیز بدرود میگوئیم و با تسلیت به خانواده او، کارگران فولاد زاگرس و یاران و دوستانش، آرزوی بهبودی همسر گرامی او را داریم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 20 آبانماه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر