مصاحبه با سید محمد ابراهیمی از زندانیان سیاسی ایران
تنظیم مصاحبه: امیر مهرانی
سید محمد ابراهیمی ازفعالین جنبش مردمی در اعتراضات سال ۸۸ است. وی همچنین از حامیان مادران پارک لاله نیز می باشد. محمد ابراهیمی که در ٢٢ آذرماه سال ٨٩ توسط ماموران اطلاعات به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، توهین به رهبری و جنگ نرم علیه نظام بازداشت شد، در مدت طولانی حبس در انفرادی، دچار حمله عصبی نیز شده بود، بطوریکه پس از ٨ ماه انفرادی در بندهای ٢٠٩ و ٢۴٠ زندان اوین در شرایط شکنجه فیزیکی و روانی؛ به مدت ۸ماه حافظه کوتاه مدت خود را از دست داده بود و قادر به شناسایی حتی افراد خانواده‌اش هم نبود. وی،بار دیگر برای محاکمه در خصوص اتهام ارتباط با احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای ایران، به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران احضار شد.
ابراهیمی در مردادماه ۹۳ جهت درمان به مرخصی آمد.
در همین خصوص امیر مهرانی از فعالین حقوق بشر مصاحبه‌ای با ایشان انجام دادند که توجه شما را به این مصاحبه جلب می‌کنم:
امیر مهرانی- علت دستگیری شما چه بود و از چه تاریخی دستگیر شدید؟
سید محمد ابراهیمی- شرکت در نا آرامی های پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸و تشکیل گروه مادران عزادار ،دلجویی و سر زدن به خانوادهای زندانیان سیاسی و شهدای جنبش سبز و چاپ و نشر اعلامیه ها و شب نامه در سال ۸۸ ،توهین به رهبری و ۲۲آذر ماه ۱۳۸۹ بازداشت شدم.
امیر مهرانی- وضعیت شما داخل زندان به چه نحو بوده و در کدام زندان بسر می بردید؟
سید محمد ابراهیمی- هشت ماه انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین و بعد در سوییت سه نفره و چند ماه بعد به ۳۵۰ منتقل شدم و تا آذر ۹۲بود که به بند ۸ منتقل شدم و یکماه بعد مجددا به سلول انفرادی بند ۲۰۹ منتقل شدم و پرونده ای جدید و تفهیم اتهام جدیدی برایم تشکیل شد به اتهام ارتباط با احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل از داخل زندان توسط موبایل شخصی و دادن اطلاعات زندانیان سیاسی بیمار در بند ۳۵۰ به دفتر احمد شهید.
امیر مهرانی- چند نمونه از شکنجه هایی رو که متحمل شدید را نام ببرید؟
سید محمد ابراهیمی- سلول انفرادی،چشم بند،بازجویی های پی در پی و بی قفه،ضربه زدن به سرم با جسم سخت که منجر به از یاد بردن حافظه کوتاه مدت به مدت ۸ ماه شد و بستری در بیمارستان روانی،شوک الکتریکی و تهدید به اعدام.
امیر مهرانی- زندانیان سیاسی و عقیدتی آیا با خانوادهای خود ارتباطی دارند یا خیر منظورم از طریق تلفن و دیدار با خانواده است؟
سید محمد ابراهیمی- در ۳۵۰ که بودیم در ابتدا ملاقات ممنوع بودیم و بعد فقط ملاقات کابین هفته ای یک بار.
امیر مهرانی- آیا زندانیان سیاسی و حقوق بشری توسط مامورین زندان کنترل می شوند یا کنترل های دیگری هم وجود دارد؟
سید محمد ابراهیمی- کل زندان حتی دستشویی ها و حمام دوربین داشت و همه کنترل می شدند.
امیر مهرانی- برای خانوادهای زندانیان سیاسی و عقیدتی هم آیا مشکلی پیش می آید یا خیر؟
سید محمد ابراهیمی- بله بارها خانواده ها تهدید و در سالن ملاقات با ماموران زندان به عناوین مختلف و بیجا درگیر می شدند و به خانواده ها برای درخواست مرخصی و ملاقات حضوری جواب سر بالا داده می شد.
امیر مهرانی- وضعیت حال زندانیان سیاسی بیمار چگونه است؟
سید محمد ابراهیمی- نبود امکانات درمانی و بهداشتی و رفاهی و منع از اعزام زندانیان سیاسی بیمار به مراکز درمانی خارج از زندان از مهمترین مشکلات ما در زندان بود.
امیر مهرانی- راجب دوران زندان، خاطرات زندان و هم بندی های خود اگر خاطره ای دارید ذکر کنید؟
سید محمد ابراهیمی- کتاب خاطرات زندان من در سرای آزادگان بیداد گاه اوین در حال چاپ است که بعدا در اختیارتان خواهم گذاشت
امیر مهرانی- از مجامع حقوق بشری در رابطه با زندانیان سیاسی چه انتظاری دارید؟
سید محمد ابراهیمی- از دولت ایران بخواهید اجازه مصاحبه با ما زندانیان سیاسی را با مجامع بین المللی و حقوق بشری را بدهند یا اجازه دهند آنها از نزدیک به زندانها بیایند و درد و دل زندانیان را انعکاس دهند و مشکلات آنها را حل و فصل کنند.
امیر مهرانی- حرف آخر؟
سید محمد ابراهیمی- به امید آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی و ایرانی آزاد و آباد و عاری از هرگونه ظلم و فساد و اختلاس دولتی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر