#ایران# شعری ازارژنگ داوودی زندانی سیاسی زندان گوهردشت کرج
در تگ این گود سیاه و سرد و توفانی
من هراس ام نیست چون می دانم
سرانجام پر از نکبـت این تیره روانانی که از قعر قرون آمده اند
و دل پرتپش نواندیشان را
وصله عمامه پوسیده خود می خواهند
تا که لاینقطع از مرده و از گور و کفن
صبح تا شام سخن در بکنند
ارژنگ داودی
معلم، شاعر، نویسنده
زندانی سـیاسی
زندان رجایی شهر
Freedom Messenger - Ghasedane Azadi
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر