٠۴-١٠-١٣٩۵
این لیست با استناد به آمار ثبت شده در مرکز آمار آژانس خبرسانی کُردپا تهیه شده است.
اسامی این زنان زندانی کُرد به شرح زیر است:
١_هاجر پیری، ٢_ سودابه حسن‌خانی، ٣_ سهیلا مینایی، ٤_ فریده خوشنام، ٥_ افسانه بایزیدی، ٦_ گلناز آهنگ خوش، ٧_ راضیه حکیمی، ٨_ روژین پایا، ٩_ قدریه قادری، ١٠_ اسرین امین زاده، ١١_ صافیه صادقی، ١٢_ شهلا محمدیانی، ١٣_ لاوین کریمی، ١٤_ پرستو حاجیان، ١٥_ زینب جلالیان، ١٦_ مریم مقدسی
اطلاعات بیشتر مربوط به این زنان در ادامه گزارش آمده است.
آمار دقیقی از تعداد زندانیان سیاسی زن در ایران به دلیل عدم اطلاع رسانی شفاف از سوی دستگاه‌های قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی وجود ندارد .
شرایط زنان زندانی سیاسی کُرد در زندان‌های ایران بدتر و سختتر از دیگر زندانیان است و بدلیل زن بودن در نظامی که ضدیت هیستیریک با زنان و بطور خاص زنان مخالف خود دارد، فشارهای مضاعفی را متحمل می‌شوند. کمترین فشار توهین، تحقیر و ناسزاهایی است که هر زندانی زن از طرف تک به تک زندانبان‌ها تا حکام شرع متحمل می‌شود.
گفتنی است که "اغلب فعالان سیاسی کُرد که بازداشت می‌شوند سرنوشت تحمل زندان در تبعید بدون داشتن هرگونه ملاقات، مرخصی و حق استفاه از وکیل، و سپری کردن نیمی از عمر خود را در پشت میلەهای زندان خواهند داشت".
شرح حال زندانیان زن سیاسی کُرد
١_ سودابه حسن خانی، ٣١ساله، مهندس کامپیوتر، اهل حلب از توابع بیجار
اتهام: "جاسوسی برای کشور بیگانه و فعالیت تبلیغی علیه نظام"
حکم: ٩سال زندان
تاریخ بازداشت: ٣/١٣٨٣
زندان کرمان
_ وی نزدیک به ٩ ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات بیجار در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می‌برده است و در حالیکی که در پرونده ایشان تبعید وجود نداشته است وی به زندان کرمان تبعید شده است.
٢_سهیلا مینایی، ٢٧ساله، اهل دیواندره
اتهام: "همکاری با یکی از احزاب کردی"
حکم: ٣سال و ١ماه زندان و تبعید به زندان کرمان
زندان کرمان
_ وی ٦ ماه بصورت بلاتکلیف در بازداشتگاه اداره اطلاعات دیواندره در بازداشت بوده است.
٣_ فریده خوشنام، ٣٢ساله، اهل تکاب و دارای لیسانس حقوق
اتهام: "اقدام عیله امنیت کشور ار طریق ارتباط موثق با اطلاعات حکومت اقلیم کردستان"
حکم: ١٤سال حبس، ٨٠ضربه شلاق و تبعید به زندان کرمان
تاریخ بازداشت: ٧/٥/١٣٨٤
زندان کرمان
_ نامبرده نزدیک به ٥ماه در اداره اطلاعات تکاب تحت شکنجه روحی و جسمی قرار گرفته و از ناحیه چشم دچار حارضه شدید و درد پا دارد.
٤_ افسانه بایزیدی، فرزند ابوبکر، ٢٨ساله، دانشجو و اهل بوکان
اتهام: "تبلیغ علیه نطام، توهین به رهبری و همکاری با یکی از احزاب کردی"
حکم: ٤سال زندان و تبعید به زندان کرمان
تاریخ بازداشت: ٨/١٣٩٣
زندان کرمان
_ وی حدود ٣ ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات در بازداشت بوده و ١٩ روز را دست به اعتصاب غذا زده است.
_این زندانی سیاسی توسط شورای انضباطی زندان کرمان به علت درگیری با زندانیانی که به وی توهین و ناسزا گفتەاند٬ به سلول انفرادی زندان منتقل و ممنوع الملاقت شده است و از نظر جسمی در وضعیتی وخیمی قرار دارد.
_ این دانشجوی کُرد پیشتر نیز بازداشت و به ٢سال زندانی تعلیقی محکوم شده بود.
_ وی همچنین در جریان انتقال اجباری از دانشگاه پیام نور بوکان به مراغه در پی درگیری لفظی با "خواهران زینب" بازداشت شد.
این چهار زندانی سیاسی طی این سال‌ها، دوران حبس را بدون هیچ‌گونه مرخصی و ملاقاتی گذرانده‌اند.
همچنین در روز ۸ آذر سال جاری ماموران وزارت اطلاعات به سلول افسانه بایزیدی و هاجر پیری (وی مورخه ٣/١٠/١٣٩٥ به زندان تبریز منتقل شد) یورش برده و آنها را مورد تحقیر و توهین قرار داده و بخشی از وسایلشان را با خود بردند.
٥_ گلناز آهنگ خوش، اهل روستای "برده رش" ارومیه
اتهام: "قصد ملحق شدن به یکی از احزاب کردی و محاربه"
حکم: بلاتکلیف
تاریخ بازداشت: ١٣٩٣
زندان مرکزی ارومیه
_ نیروهای سپاه پاسداران بعد از اطلاع از حضور تعدادی از نیروهای پژاک در اطراف روستای "برده رش" اقدام به محاصره منتطقه کرده و با این نیروها درگیر شدند. گلناز آهنگ خوش و چند شهروند دیگر نیز در منطقه نزدیک درگیری به بهانه قصد ملحق شده به "پژاک" توسط نیروهای سپاه بازداشت شدند. در این جریان مهناز به دلیل توپباران منطقه براثر برخورد ترکش زخمی و در این حالت بازداشت شد.
_ بعد از بازداشت، نیروهای سپاه او را به بازداشتگاه امنیتی سپاه در ارومیه منتقل کرده و به مدت ۴۰ روز تحت بازجویی قرار دادند و بعدا با تفهیم اتهام "قصد ملحق شدن به پٰژاک و محاربه" به بند نسوان زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
_ وی در روز ۵ ژانویه ۲۰۱۵ به همراه ۱۵ شهروند دیگر کُرد به اتهام محاربه توسط شعبه یک دادگاه انقلاب ارومیه دادگاهی شده‌اند اما همچنان حکمی صادر نشده است.
٦_ راضیه حکیمی، اهل ماکو
اتهام: "عضویت در پژاک"
حکم: بلاتکلیف
تاریخ بازداشت: ٣/١٣٩٣
زندان مرکزی ارومیه
_ وی به هنگام بازداشت در نتیجه تیراندازی نیروهای سپاه پاسداران مورد اصابت گلوله قرار گرفت و زخمی شد.
_ سپس به مدت یک ماه به اتهام "عضویت در پژاک" مورد بازجویی قرار گرفت و بعدا با تفهیم اتهام محاربه به بند نسوان زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
_ بعد از انتقال به زندان مرکزی ارومیه نیز مسولین نسبت به معالجه ایشان بی توجهی کرده و به بهانه "امنیتی" بودن پرونده از اعزام ایشان به بیمارستان خودداری کرده و تنها به دادن مسکن اکتفا کرده و عفونت ناشی از زخم گلوله‌ها همچنان ادامه دارد.
٧_ روژین پایا، اهل یکی از روستای ارومیه
اتهام: "عضویت و طرفداری از یکی از احزاب کُرد اپوزسیون ایران"
حکم: ٦سال زندان
تاریخ بازداشت: ١٣٨٩
زندان یاسوج
نامبرده در مورخه ٦/٦/١٣٩٢ برای تحمل ٣ سال دیگر از حبسش از زندان ارومیه به زندان یاسوج منتقل شد.
٨_ قدریه قادری، ٢٧ساله، اهل شهر "وان" کردستان ترکیه
اتهام: " عضویت در حزب کارگران از طریق تبلیغ به نفع این حزب و ایجاد سازماندهی شهری و برهم زدن امنیت ملی"
حکم: ٧سال حبس و تبعید به زندان یاسوج
تاریخ بازداشت : ١٠/١٣٨٩
زندان یاسوج
_ نامبرده ٢ ماه در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه تحت بازجویی و ضرب و شتم قرار گرفته و سپس به زندان مرکزی ارومیه منتقل و در مورخه ١٣/٥/١٣٩٢ به زندان یاسوج منتقل شد.
_ وی از بیماری عفونت گوش، سردرد شدید و بی حسی یکی از دستانش رنج می‌برد و مسولین زندان به بهانه "زندانی امنیتی" از انتقال وی به بیمارستان خارج از زندان ممانعت می‌کنند.
٩_ اسرین امین‌زاده، فرزند بهاالدین، ٢٤ساله، دانشجوی رشته حسابداری، اهل مهاباد و ساکن سنندج
اتهام: "همکاری موثق با حزب دمکرات کردستان"
حکم: ٣سال حبس تعزیری
تاریخ بازداشت: ١٧/٣/١٣٣٩٥
زندان مرکزی سنندج
_ وی به مدت ٣ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات سقز تحت بدترین شکنجه‌ها بوده است به گونه‌ای که معده وی دچار خونریزی شده است.
_علیرغم پیگیرهای مکرر خانواده اش تاکنون مکان بازداشت، علت بازداشت و وضعیت روحی و جسمانی وی نامشخص می باشد. اداره اطلاعات مهاباد نیز از برعهده گرفتن مسئولیت دستگیری وی امتناع نموده و علنا آن‌را انکار می‌کند.
١٠_ صافیه صادقی، ٢٥ ساله و اهل سلماس
اتهام : "محاربه"
حکم: ١٥سال زندان
تاریخ بازداشت: ٨/١٣٨٩
زندان مرکزی سنندج
_ نامبرده بعد از بازداشت مدت ٤ ماه تحت فشار و شکنجه در سلول‌های انفرادی اطلاعات بوده.
_ مقامات امنیتی از انتقال وی به زندان سلماس مخالفت می‌کنند و همچنین از ٨ ماه پیش از حق ملاقات حضوری با خانواده‌اش محروم بوده است.
١١_ شهلا محمدیانی، فرزند مصطفی، ٢٨ساله و اهل مهاباد
اتهام: " عضویت در یکی از احزاب کردی و تبلیغ علیه نظام"
حکم: ٤سال حبس
تاریخ بازداشت: ٢٨/٩/١٣٩٤
زندان تبریز
_ وی به مدت ٤ماه در زندان مهاباد بوده است و سپس با حکم قضایی به زندان تبریز منتقل شده است.
_ وی مدت ۶۷ روز در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه اطلاعات مهاباد تحت بازجویی و شکنجه بوده است.
_ هیمن محمدیانی برادر این زندانی گفته است: "خواهرم به حدی شکنجه شده بود که متاسفانه کِتف سمت چپ او قدرت کاری را ندارد، درحالیکه شهلا هیچ فعالیتی با احزاب کُرد نداشته ٬شاید علیه نظام فعالیت تبلیغی کرده باشد و ۴سال حکم برای شهلا بسیار ناعادلانه و غیر منصفانه است و کاری که با او در زندان کردند در هیچ زندان دنیا دیده نشده است".
١٢_ هاجر پیری، ٣٣ساله، اهل نقده
اتهام: "عضویت در یکی از احزاب کُرد مخالف نظام و اقدام علیه امنیت نظام"
حکم: ١٧سال حبس و تبعید به زندان کرمان
تاریخ بازداشت: ٢/١٣٨٦
زندان تبریر
_ وی مورخه ٣ دی‌ماه ١٣٩٥ ، از سوی نیروهای امنیتی مطلع شد که به زندان تبریز انتقال داده می‌شود، که بلافاصله با دستبند از زندان کرمان به زندان تبریز انتقال داده شد.
نیروهای اطلاعاتی دلیل انتقال او را از زندان کرمان به زندان تبریز اعلام نکرده‌اند، اما هاجر بشدت به انتقال خود به زندان تبریز اعتراض کرده است.
_ هاجر پیری مدت هشت سال و هفت ماه از دوران ١٧ ساله حبس خود را بدون ملاقات در بند مربوط به زندانیان اشرار و موادمخدر سپری می‌کند که خود امری خلاف قانون و برخلاف قوانین مربوط به زندانیان سیاسی است.
_ بنا بر گزارش‌ها وی در شرایط بد جسمی قرار دارد و از ناحیه قفسه سینه دچار مشکل حاد شده و عفونت شدید دارد.
_ این زندانی سیاسی مدت ۵ ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه تحت بازجویی و زیر شکنجه جسمی و روحی بوده و حدود ده روز نیز در سلول انفرادی نگهداری شده است.
١٣_ لاوین کریمی، ٢٦ ساله، دانشجو و اهل سقز
اتهام: "همکاری با یکی از احزاب کردستانی"
حکم: ٣سال حبس و تبعید به زندان مهاباد
تاریخ بازداشت: ٢٤/٥/١٣٩٤
زندان همدان
_ وی از بیماری معده رنج می‌برد و پزشکان تاکیید کرده‌اند باید در بیمارستان خارج از زندان مداوا شود.
_ یک منبع کاملاً آگاه طی گفتگویی با "کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی " می‌گوید: " قاضی پرونده به هنگام ابلاغ حکم به این دانشجوی کُرد گفته است تا ۱سال نمی‌توانی از ملاقات حضوری استفاده کنی".
_ لاوین کریمی، پیش تر سه مرتبه طی سال‌های ۹۲ و ۹۳ به دلایل مختلف از جمله دیدار و ملاقات با اعضای یکی از احزاب کُرد بازداشت و هربار با قرار کفالت آزاد شده است.
اما در بازداشت آخر وی توسط "شعبه یک دادگاه انقلاب سقز" به حبس و تبعید محکوم شده است و تاکنون دوران محکومیت خود را در زندان همدان سپری می‌کند.
١٤ـ پرستو حاجیان، اهل سقز
اتهام: "عضویت در یکی از احزاب کردی و فعالیت تبلیغی علیه نظام"
حکم: بلاتکلیف
تاریخ بازداشت: ٢٤/٦/١٣٩٥
زندان زنجان
وی بعد از ٢ماه بازداشت در اداره اطلاعات سقز در دادگاه تفهیم اتهام شد و سپس به بند نسوان زندان زنجان منتقل شد.
١٥_ زینب جلالیان، ٣٤ساله، اهلی روستای "دیم قشلاق" ماکو
اتهام: "اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی و عضویت در پژاک"
حکم: حبس ابد
تاریخ بازداشت: ١٢/١٣٨٦
زندان مرکزی خوی
_ نامبرده از مشکلات خونریزی روده و بینایی در زندان رنج می‌برد.
_ وی از زمان بازداشت از جق ملاقات محروم بوده است.
_ وی مورخه ٤/١١/١٣٩٣ علیرغم درخواستش برای انتقال به زندان ماکو به زندان خوی که فاقی بند زندانیان سیاسی است منتقل شد.
_ حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰ به حبس ابد تبدیل شد.
_ روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه ۱۳۹۵ شمسی، سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای اعلام کرده بود: "زینب جلالیان، زندانی محکوم به حبس ابد، به دلیل ابتلا به بیماری ناخنک چشم در معرض خطر از دست دادن کامل بینایی اش قرار دارد و با این وجود مقامات قضایی ایران تاکنون با انتقال وی به مراکز درمانی مخالفت می‌نمایند. همچنین تاکنون تمامی درخواست‌ها جهت انتقال این زندان سیاسی به بیمارستان و انجام عمل جراحی، به دلیل خودداری وی از انجام اعترافات تلویزیونی رد شده است. مسئولین و مقامات قضائی، انتقال زینب جلالیان به بیمارستان را مشروط به انجام آزمایش باکرگی اعلام کرده‌اند.
_ علی الرغم درخواست مرخصی ایشان اما تاکنون به دلیل اینکه موافقت با اعزام مرخصی ایشان باید با استعلام از وزارت اطلاعات انجام بگیرد تاکنون مسولین زندان و دادگاه انقلاب با این درخواست موافقت نکرده اند.
_ همچنین سازمان عفوبین‌الملل، زینب جلالیان از فعالین سیاسی کُرد را به عنوان زندانی سال انتخاب کرده است. انتخاب این بانوی ٣٤ ساله به عنوان تنها نماینده از زندانیان سیاسی ایران در آستانه دهم دسامبر( بیست آذرماه) روز جهانی حقوق بشر صورت می‌گیرد.
اعضا و داوطلبان عفوبین‌الملل در سراسر جهان میلیون‌ها نامه برای توقف نقض حقوق اولیه این زندانی کُرد می‌نویسند.
سازمان ملل متحد در سال جاری رایی صادر کرد که به موجب آن دولت ایران باید هرچه سریع‌تر، زینب جلالیان را آزاد کند و به او بابت بازداشت غیرقانونی، شکنجه و آزار و حبس خلاف حقوق بشر، غرامت بپردازد.
١٦_ مریم مقدسی، اهل نقده
اتهام: "تبلیغ علیه نظام و همکاری با یکی از احزاب کرد اپوزسیون ایران"
حکم: ٩سال زندان
تاریخ بازداشت" ٢/١٣٨٩
زندان مرکزی اوین
_ مریم شش سال از حکم خود را بدون حق مرخصی در زندان سپری کرده است.
_ نامبرده به دلیل وضعیت اسفناک زندان اوین بخصوص بند زنان از لحاظ بهداشتی و بی‌توجهی مسولین به بیماری نارسایی کلیه خود دست به اعتصاب غذا زده بود وعلی‌رغم سپری نموده و همچنان از حق ملاقات برخوردار نبودە و با مخالفت مسئولین زندان اوین تهران روبرو شدە است.
طبق این آمار ٦تن از این زنان به حکم زندان زندان‌های دور از محل زندگیشان تبعید شده‌اند و ٤ نفر دیگر نیز در زندان‌های دورتر از محل زندگیشان زندانی هستند.
به گفته اغلب فعالان حقوق بشری و مدافع زندانیان، زندانی در تبعید با فاصله زیاد از خانواده‌اش رنج‌های بیشتری را تحمل می‌کند، چرا که از دوستان و یارانی که همچون خودش زندانی سیاسی و عقیدتی هستند، دور شده و از سوی دیگر به میان زندانیانی نا‌آشنا با جرایم عادی منتقل شده است. تبعید زندانی علاوه بر فشارهای روحی مضاعف برای زندانی آثار دیگری نیز برای خانواده زندانیان به همراه دارد، تحمیل هزینه‌های سنگین مادی برای انجام سفرهای مکرر به شهری که زندانی برای گذراندن دوران محکومیتش به آنجا منتقل شده است.
از میان این زندانیان، ٣ نفر دانشجو، ١نفر مهندس کامپیوتر و ١ نفر داری لیسانس حقوق می‌باشد.
زندانیان سیاسی در ایران غالبا شامل اعضای گروه‌های سیاسی مخالف حکومت اسلامی ایران، وبلاگ نویسان و روزنامه نگاران، فعالان کارگری و اقلیت‌های مذهبی هستند. آنها با اتهاماتی بسیار مبهم که قوه قضائیه ایران مدعی است "امنیت ملی" را تهدید می‌کنند در زندان به سر می‌برند.
رادیو دویچه‌وله آلمان در ارتباط با فشارهای ضدانسانی بر زنان زندانی گزارش داده بود: "خانواده‌های زندانیان سیاسی و فعالان حقوق‌بشر نگران افزایش فشارهای جسمی و روانی، از جمله محدود شدن ملاقات، مخالفت با درمان خارج از زندان و ضرب و شتم آنها هستند".
این رادیو در ادامه اضافه کرده بود: "فشار جسمی و روانی بر زندانیان سیاسی، به‌ویژه زندانیان سیاسی زن در ماه‌های اخیر شدت یافته است".
به‌دلیل وضعیت به شدت اسفناک زندان‌های حکومت ایران، تاکنون به هیچ یک از زیرمجموعه‌های سازمان ملل‌متحد یا سایر سازمان‌های بین‌المللی ناظر، اجازه دیدار از زندان‌های ایران را نداده‌اند.
همچنین، عفو بین‌الملل ٢٠مرداد٩٥ ضمن اطلاعیه‌ای اقدامات وحشیانه ایران علیه زندانیان زن را محکوم نمود و اعلام کرد: رژیم ایران در نیمه اول سال جاری میلادی، فشارها و حملات خود را بر مدافعان حقوق زنان افزایش داده است.
در گزارش عفو بین‌الملل اضافه شده است: این فشارها با مجموعه‌یی از بازجویی‌های سخت و فزاینده و مجرمانه دانستن هر گونه فعالیت و تجمع خودجوش در حوزه حقوق زنان صورت می‌گیرد و اینکه "مقام‌های حکومت ایران فعالیت‌های صلح‌آمیز در حوزه حقوق زنان را با دشمنی علیه نظام یکی می‌دانند، شرم‌آور است".
سازمان عفو بین‌الملل از خودداری مقامات برای ارائه کمک‌های پزشکی و دارویی به زندانیان بشدت انتقاد کرده است.
تنظیم: کوچ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر