بروز بحران صدور نفت برای دیکتاتوری ولی فقیه که به تنگ شدن هرچه بیشتر منافذ و درآمدهای مالی حکومت راه برده، در منطق خود اکنون حاکمیت را برآن داشته تا سیاست «دورزدن تحریم‌ها» را با شتاب بیشتری در دستور کار خود قراردهد.
سفرهای
متعدد سران و مقامات رژیم به کشورهای همسایه و بویژه عراق برای قانع نمودن
این کشورها در مشارکت برای دور زدن تحریم‌ها و خرید نفت رژیم و یا سرمایه
گذاری های حکومت بروی بشار اسد خون ریز و بویژه در دستور کار قراردادن
همکاری با بانک های این کشور و یا خرید نفتکشهای دست دوم و فرسوده به
یقین بخشی از فعالیت های حکومت در این زمینه می باشند.
سایت حکومتی دنیای اقتصاد (۲۳ اسفند ۱۳۹۷) در گزارشی ناخواسته به این هدف رژیم اعتراف کرده و می‌نویسد: «ایران در ابتکاری جدید در جست‌وجوی نفتکشهای دست دوم برای جایگزین کردن ناوگان فرسوده خود و حفظ جریان صادرات نفت با وجود تحریم‌های آمریکا است».
همچنین در این رابطه خبرگزاری رویتر نیز در گزارشی تحت عنوان «ایران مخفیانه تلاش می‌کند تا با نفتکشهای دست دوم تحریم‌ها را دور بزند» می‌نویسد: «ایران در مجموع حدود ۵۰ کشتی نفتکش دارد و مجبور است از آنها نه فقط برای انتقال بلکه همچنین برای نگهداری از نفت استفاده کند چون گنجایش انبارها در خشکی کافی نیست. تهران در جستجوی نفتکش های کهنه از جمله به عربستان و یونان مراجعه کرده است».
ترجمان این جملات آن است که اولا دیکتاتوری خامنه‌ای با حجم عظیمی از تولیدات نفتی دست پنجه نرم می‌کند که اکنون به دلیل نبود شرکت‌های کشتی‌رانی و عدم تمایل آنها برای همکاری با حکومت، در انبارها تلنبار شده‌اند.
درثانی رژیم با خرید نفتکشهای دست دوم، خود را در وضعیتی قرار خواهد گرفت تا شخصا دست به جابجایی محموله‌های نفتی زده و بدین‌سان تحریم‌ها علیه صادرات نفت را دور بزند.
در این راستا به‌کرات شاهد بوده‌ایم که نفتکشهای حکومت با «رادار خاموش» و«تعویض پرچم» دست به تردد دریایی زده و یا با «لنگر گرفتن» در میانه راه و در میان اقیانوس‌ها دست به «فریزر» کردن صادرات نفت می‌زنند.
همچنین پاره‌ای از گزارشات بین‌المللی حاکی از آن هستند که در بسیاری موارد نفتکشهای حکومت با تخلیه بار خود به دیگر نفت‌کش‌ها در میانه راه، تحریم‌ها نقض کرده‌اند.
به یقین نخستین مشکل اصلی رژیم برای اجرایی نمودن این سیاست، همان عدم تمایل جامعه بین‌المللی و کشورهای خریدار نفت ایران برای هرگونه همکاری با این دیکتاتوری است.این گزارش در ادامه به این وضعیت لرزان اذعان کرده و می‌افزاید: «باوجودی که مذاکرات با کره جنوبی برای خرید حداکثر ۱۰ ابر نفتکش جدید بی نتیجه ماند و پاناما نیز حداقل ۲۱ نفتکش ایران را از رجیستری خود حذف کرد، تهران اکنون به دنبال کشتی‌های بیشتری در نقاطی مانند ویتنام و… است».
سایت حکومتی دنیای اقتصاد (۲۳ اسفند ۱۳۹۷) در گزارشی ناخواسته به این هدف رژیم اعتراف کرده و می‌نویسد: «ایران در ابتکاری جدید در جست‌وجوی نفتکشهای دست دوم برای جایگزین کردن ناوگان فرسوده خود و حفظ جریان صادرات نفت با وجود تحریم‌های آمریکا است».
همچنین در این رابطه خبرگزاری رویتر نیز در گزارشی تحت عنوان «ایران مخفیانه تلاش می‌کند تا با نفتکشهای دست دوم تحریم‌ها را دور بزند» می‌نویسد: «ایران در مجموع حدود ۵۰ کشتی نفتکش دارد و مجبور است از آنها نه فقط برای انتقال بلکه همچنین برای نگهداری از نفت استفاده کند چون گنجایش انبارها در خشکی کافی نیست. تهران در جستجوی نفتکش های کهنه از جمله به عربستان و یونان مراجعه کرده است».
ترجمان این جملات آن است که اولا دیکتاتوری خامنه‌ای با حجم عظیمی از تولیدات نفتی دست پنجه نرم می‌کند که اکنون به دلیل نبود شرکت‌های کشتی‌رانی و عدم تمایل آنها برای همکاری با حکومت، در انبارها تلنبار شده‌اند.
درثانی رژیم با خرید نفتکشهای دست دوم، خود را در وضعیتی قرار خواهد گرفت تا شخصا دست به جابجایی محموله‌های نفتی زده و بدین‌سان تحریم‌ها علیه صادرات نفت را دور بزند.
در این راستا به‌کرات شاهد بوده‌ایم که نفتکشهای حکومت با «رادار خاموش» و«تعویض پرچم» دست به تردد دریایی زده و یا با «لنگر گرفتن» در میانه راه و در میان اقیانوس‌ها دست به «فریزر» کردن صادرات نفت می‌زنند.
همچنین پاره‌ای از گزارشات بین‌المللی حاکی از آن هستند که در بسیاری موارد نفتکشهای حکومت با تخلیه بار خود به دیگر نفت‌کش‌ها در میانه راه، تحریم‌ها نقض کرده‌اند.
به یقین نخستین مشکل اصلی رژیم برای اجرایی نمودن این سیاست، همان عدم تمایل جامعه بین‌المللی و کشورهای خریدار نفت ایران برای هرگونه همکاری با این دیکتاتوری است.این گزارش در ادامه به این وضعیت لرزان اذعان کرده و می‌افزاید: «باوجودی که مذاکرات با کره جنوبی برای خرید حداکثر ۱۰ ابر نفتکش جدید بی نتیجه ماند و پاناما نیز حداقل ۲۱ نفتکش ایران را از رجیستری خود حذف کرد، تهران اکنون به دنبال کشتی‌های بیشتری در نقاطی مانند ویتنام و… است».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر