امروز دوستان من، باعث افتخار من است که با شما هستم. افتخار بزرگتر برای من این است که بالأخره ر‌ئیس‌جمهور برجسته شما خانم مریم رجوی را ملاقات می‌کنم.
من بار اول از بی‌عدالتی تحمیل‌شده به مردم ایران توسط این حکومت مذهبی در اوایل دهه 1980 مطلع شدم، وقتی با دانشجویان جوانی دیدار کردم که برای تحصیلات به انگلستان آمده بودند. آنها به‌طور ناگهانی ارتباطاتشان را با خانواده و عزیزانشان از دست دادند، مردم در موج دستگیریها شروع به ناپدید شدن می‌کردند. تقریباً 3 دهه می‌گذرد و تعداد فزاینده‌یی از نمایندگان پارلمان انگلستان از مقاومت ایران حمایت کرده‌اند و از دولتهای غربی می‌خواهند تا علیه این رژیم مستبد بایستند.
مخالفان این مقاومت می‌گویند، حمایت گسترده‌یی در میان مردم ایران ندارند، آنها را یک «گروه تروریستی» می‌نامند. می‌خواهند آن‌را نابود کنند، با کشتار و تهدید دولتهای خارجی. امروز به مردمی که از تمام دنیا این‌جا جمع شده‌اند نگاه کنید. اگر سازمان مجاهدین حمایتی ندارد، این‌همه مردم از کجا آمده‌اند؟
اگر آنها در ایران حمایت ندارند، ما از کجا در رابطه با برنامه اتمی رژیم ایران مطلع شدیم؟ ما مطلعیم چون مردم عادی ایران جان خود را به خطر می‌اندازند تا این اطلاعات را به شورای ملی مقاومت برسانند. جان خود را به‌خطر می‌اندازند تا مقاومت و از طریق آن تمام جهان بتوانند از واقعیتها مطلع شوند، (واقعیت) اعدام‌ها، شکنجه‌ها و بربریتی که مشخصه این رژیم است. من از رسانه‌های جهان دعوت می‌کنم که خودشان نتیجه بگیرند. اگر این مقاومت حمایت مردمی ندارد، چرا آخوندها این‌قدر از آن می‌ترسند؟
بسیار مفتخرم که امروز این‌جا به‌عنوان بخشی از هیأت انگلستان ایستاده‌ام. مفتخرم که در کنار دوستان ایرانی‌مان هستم و به پایان این حکومت مذهبی فراخوان می‌دهم که زندگی مردم عادی ایران را نابود می‌کند. من به دولت انگلستان و همه دولتهای دوستدار آزادی فراخوان می‌دهم که از مردم ایران حمایت کنند. به آنها اجازه دهند، از همان آزادیهایی که ما داریم بهره‌مند شوند. بگذارند مقاومت آنها شکوفا شود. از خواست ایرانی‌ها برای یک انتخابات آزاد و دموکراتیک حمایت کنند. بیایید به هم بپیوندیم و از یک ایران آزاد حمایت کنیم.
من بار اول از بی‌عدالتی تحمیل‌شده به مردم ایران توسط این حکومت مذهبی در اوایل دهه 1980 مطلع شدم، وقتی با دانشجویان جوانی دیدار کردم که برای تحصیلات به انگلستان آمده بودند. آنها به‌طور ناگهانی ارتباطاتشان را با خانواده و عزیزانشان از دست دادند، مردم در موج دستگیریها شروع به ناپدید شدن می‌کردند. تقریباً 3 دهه می‌گذرد و تعداد فزاینده‌یی از نمایندگان پارلمان انگلستان از مقاومت ایران حمایت کرده‌اند و از دولتهای غربی می‌خواهند تا علیه این رژیم مستبد بایستند.
مخالفان این مقاومت می‌گویند، حمایت گسترده‌یی در میان مردم ایران ندارند، آنها را یک «گروه تروریستی» می‌نامند. می‌خواهند آن‌را نابود کنند، با کشتار و تهدید دولتهای خارجی. امروز به مردمی که از تمام دنیا این‌جا جمع شده‌اند نگاه کنید. اگر سازمان مجاهدین حمایتی ندارد، این‌همه مردم از کجا آمده‌اند؟
اگر آنها در ایران حمایت ندارند، ما از کجا در رابطه با برنامه اتمی رژیم ایران مطلع شدیم؟ ما مطلعیم چون مردم عادی ایران جان خود را به خطر می‌اندازند تا این اطلاعات را به شورای ملی مقاومت برسانند. جان خود را به‌خطر می‌اندازند تا مقاومت و از طریق آن تمام جهان بتوانند از واقعیتها مطلع شوند، (واقعیت) اعدام‌ها، شکنجه‌ها و بربریتی که مشخصه این رژیم است. من از رسانه‌های جهان دعوت می‌کنم که خودشان نتیجه بگیرند. اگر این مقاومت حمایت مردمی ندارد، چرا آخوندها این‌قدر از آن می‌ترسند؟
بسیار مفتخرم که امروز این‌جا به‌عنوان بخشی از هیأت انگلستان ایستاده‌ام. مفتخرم که در کنار دوستان ایرانی‌مان هستم و به پایان این حکومت مذهبی فراخوان می‌دهم که زندگی مردم عادی ایران را نابود می‌کند. من به دولت انگلستان و همه دولتهای دوستدار آزادی فراخوان می‌دهم که از مردم ایران حمایت کنند. به آنها اجازه دهند، از همان آزادیهایی که ما داریم بهره‌مند شوند. بگذارند مقاومت آنها شکوفا شود. از خواست ایرانی‌ها برای یک انتخابات آزاد و دموکراتیک حمایت کنند. بیایید به هم بپیوندیم و از یک ایران آزاد حمایت کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر