29.6.2017
یک پروژه عکاسی در هند سر و صدای زیادی راه انداخته؛ چون یک پرسش مهم را مطرح کردهاست: چرا زنان کمتر از گاوها حق دارند؟
مجموعه عکسی از سوجاترو گوش، هنرمند فمینیست ۲۴ ساله اهل کلکته، از یک
سرگاو استفاده کرده تا این بحث را راه بیندازد که چطور حیوانات مقدس حقوقی
دارند اما امنیت زنان نادیده گرفته میشود و آزار جنسی افزایش مییابد؟
زنانی که ماکت سر گاو را بر سر میگذارند، در مقابل مراکز مهمی توریستی،
ساختمانهای دولتی، داخل قطارها و در محیط خانه خود عکس گرفتهاند. در یکی
از عکسها دختری در میان جمعیت مردانی که مشغول فوتبال هستند ایستاده.
در هر عکس، ما تنهایی و نادیده انگاری بدن زنان را در میان جمعیت یا در
مکانهای عمومی میبینیم.
گوش میگوید: «اتفاقهای اخیر مرا به این فکر واداشت که چه میتوانم
بکنم برای مقابله با این موضوع؟ من که نمیتوانم با تندروها بجنگم اما این
عکسها راهی است که صدای خودم و زنان هندی را به گوششان برسانم.»
این پروژه به دنبال مجموعهای از طرحهای بحثبرانگیز در زمینه محافظت
از گاوها که از زمان روی کار آمدن نارندرا مودی نخست وزیر، و حزب بهاراتیا
جانانا حزب (BJP) که حزبی ملی گرا و هندوست، مطرح شده. دولت قوانین سخت
گیرانهای در مورد خوردن گوشت گاو و کشتار گاوها وضع کرده و لایحه پیشنهاد
مجازات اعدام برای کشتار گاوها به مجلس ارائه شده است.
حقوق زنان و خشونت های جنسی در هند در مقایسه با حقوق گاو، در تضاد قرار
دارد. دادگاه سریع و محکومیت شدید برای تجاوز به عنف در حمله دانشجویان به
یک دختر در یک اتوبوس در دهلی پنج سال پیش خبرساز شد. حمله وحشیانه به
دختری به نام جیتی سینگ باعث بر انگیخته شدن خشم عمومی در هند و خارج از
هند شد. با این حال، خشونتها و تجاوزهای جنسی ادامه یافته. گزارش شده است
که هر پنج دقیقه به یک زن در هند تجاوز میشود.
عکسهای آقای گوش موضوع را سادهتر مطرح می کند. او اصرار دارد که هدف او
تنها دولت نیست، بلکه جنونی است که کشور را گرفتار کرده است. او میگوید:
«این پروژه اظهار نظری در مورد BJP نیست، بلکه درباره امروز هندوستان است.
سیاست هندو همیشه حاکم بوده؛ عمیقا در لایههای زیرین جامعه وجود داشته.
اکنون دوباره رو آمده است.»
گوش میگوید تا کنون تقریبا ۲۰ عکس در رسانههای اجتماعی منتشر کرده، اما پروژه او به سرعت در حال گسترش است.
او میگوید: «موضوع ظریفی است، فکر نمیکردم که میتوام از غریبهها
بخواهم به عنوان مدل من ظاهر شوند.بعضی از دوستانم هم نمی خواستند بدنشان
به این شکل ارائه شود. اما مردم فهمیدهاند که من در حال تلاش برای انجام
چه کاری هستم و خودشان با من تماس گرفتهاند. این روش بی ضرری است برای طرح
بحث و دسترسی به کسانی که خشونت را گسترش می دهند.»
رادیوزمانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر