8:25:06 AM 1392/7/4

24مين روز اعتصاب غذای اشرفيها در ليبرتی

گزارشی از ۲۴مين روز اعتصاب غذای اشرفيها در ليبرتی

در ورود به محلی که تعداد زيادی از اعتصابيهای ليبرتی در آن مستقرند، آنچه در وهلهٴ اول به چشم می آيد، تعداد زيادی تخت است که در چند رديف برپا شده اند. اين افزايش، نسبت به روزهای اول که تعداد تختها انگشت شمار بود، گويای افزايش تعداد کسانی است که ديگر قادر نيستند سر پا بايستند و يا مدتی طولانی بنشينند. چهره های تکيده و رنگ پريده آنها هم گواه اين واقعيت است. اما اراده ها، چه کسانی که روی تختها دراز کشيده اند و چه کسانی که هنوز سر پا هستند، هم چنان پولادين و تا ادامه اين اعتصاب تا رسيدن به هدف کاملاً بی شکاف است، وقتی از آنها حالشان را می پرسم، جوابها غالباً يا «آهن» است، يا «عالی»، يا لبخند است و نشان دادن علامت پيروزی.

صبح امروز صدها تن از خواهران و برادران اعتصابی در صفوفی منظم، در محوطه کمپ دست به راه پيمايی زدند و با سر دادن شعارهايی خواسته ها و مواضع خود را بيان کردند. آنها شعار می دادند:
«هفت گروگان اشرف آزاد بايد گردد… تحقيق بين الملل آغاز بايد گردد»
«تعهد حفاظت اجرا بايد گردد… محکمه عدالت برپا بايد گردد»
«اشرف شده با خون شهيدان… اسطورهٴ رزم خلق ايران»
«مجاهد خلق حماسه سازيم… يک دو سه صد اشرف نو می سازيم».
«وای اگر توطئه برملا شه… دست شما تو دست ملا وا شه»
«مجاهد از عدالت دست نخواهد کشيد… اگر فکر فراری سخت در اشتباهی!».

هر يک از راهپيمايان تصوير يکی از شهدای حماسه اشرف را در دست داشتند و در پيشاپيش صفوف خود پلاکاردهايی حمل می کردند که اين جملات به زبان انگليسی بر روی آنها خوانده می شد:
5 «قتل عام ساکنان اشرف کافی است. تنها راه حل استقرار نيروهای کلاه آبی سازمان ملل است».
«هشدار! متوقف نکردن حکومت عراق امروز به معنی آن است که ششمين کشتار در راه است».
«از 2009 تا کنون، 5کشتار با 100شهيد و 1000 مجروح»
«ما خواستار آزادی بلادرنگ گروگانها هستيم»

 

بعدازظهر و عصر امروز نيز، جريان تظاهرات نيويورک از سيمای آزادی پخش شد و اعتصابيها در رديفهای منظم جلو تلويزيون نشسته و جريان اين تظاهرات و سخنرانيها را دنبال می کردند، برای کسانی هم که روی تختها دراز کشيده بودند، تلويزيونهايی قرار داده بودند که بتوانند جريان تظاهرات را ببينند.

با يکی از پزشکان مجاهد که امروز دکتر کشيک اين جاست که صحبت می کنم، او تأييد می کند که وضعيت عمومی تعدادی از اعتصابيها، نگران کننده است. می گويد: عموماً 5 تا 10کيلو وزن کم کرده اند، اما کاهش وزن به تنهايی معيار نيست، گاهی کسانی که 5کليو وزن کم کرده اند، به دليل اين که از اول وزنشان پايين تر از استاندارد بوده، نگران کننده تر از کسی است که مثلاً 10کيلو وزن کم کرده است.
 

دکتر اضافه می کند به طور متوسط روزانه دو مورد کسانی داريم که دچار «فينت» می شوند يعنی به زمين می خورند و بيهوش می شوند. اين افراد يا کسانی را که دچار عوارضی مانند افت جدی فشار خون و خونريزی داخلی می شوند، به کلينيک عراقی مستقر در ليبرتی می فرستيم، اما اين کلينيک که فاقد هر گونه امکانات معمول يک کلينيک معمولی مانند بستری کردن و غيره است، عملاً هيچ کارايی ندارد و کمکی به ما نمی کند. با اين همه ما تا به حال ما بيش از 190نفر را به اين کلينيک اعزام کرده ايم.

می پرسم برای کسانی که وضعشان از نظر شما نگران کننده است، چه کار می کنيد؟ می گويد بجز افزايش مراقبت و کنترل و توصيه برای پايان دادن به اعتصاب غذا کار ديگری نمی توانيم بکنيم، اما جوابی که دريافت می کنيم، تماماً منفی است و هيچ کس حاضر به ترک اعتصاب نيست.