۰۹ دی ۱۳۹۳
پیامدهای جنگ جهانی دوم و سلطه نازیها بر اروپا، بیعدالتی
اجتماعی در جهان، سلطه فاشیسم و رویارویی و کشمکش فرهیختگان با بیفرهنگان و
سرانجام پیامدهای ترور در زندگی شخصی مردم در روزگار ما از مهمترین
مضامین جوایز ادبی در سال ۲۰۱۴ بود.
جایزه ادبی سروانتس که از سال ۱۹۷۶ تاکنون، هر سال برای گرامیداشت میگوئل سروانتس، نویسنده رمان معروف «دن کیشوت» برگزار میشود، مهمترین جایزه ادبی کشورهای اسپانیاییزبان است. ارزش این جایزه برابر است با ۱۲۵ هزار یویرو.
النا پونیا توسکا، نویسنده ۸۱ ساله مکزیکی همراه با کریستینا پری روسی و ایزابل آلنده از مهمترین نویسندگان زن در کشورهای اسپانیاییزبان به شمار میآید. از او که به زندگی مردمان محروم و به بیعدالتی اجتماعی توجه خاص دارد، به عنوان وجدان بیدار مکزیک یاد میشود.
النا پونیا توسکا میگوید: « وظیفه یک نویسنده این است که نسبت به وقایع حساس باشد، اطلاعرسانی کند، آمران قتل را به چالش بکشد و در جهت حقوق قربانیان قلم بزند.» بیشتر بخوانید: النا پونیا توسکا: «مکزیک بیدار میشود»
منتقدان از رمان «زن باد» به عنوان یکی از مهمترین آثار النا پونیا توسکا یاد میکنند.
دنا تارت نخستین رمانش، «یک داستان اسرارآمیز» را در سال ۱۹۸۵ نوشت. اما ۱۰ سال انتشارش طول کشید و وقتی در سال ۱۹۹۲ انتشار یافت، به ۲۴ زبان ترجمه شد و بیش از پنج میلیون نسخه به فروش رسید.
هم در رمان «سهره» و هم در «یک داستان اسرارآمیز» رازی از پرده بیرون میافتد و حقیقتی افشاء میشود.
هیأت داوران جایزه پولیتزر شیوه نگارش دنا تارت را ستودند. با اینحال در عرصه رماننویسی هم تأکید آنها بر اهمیت افشاگری بود.
جایزه پولیتزر نخستین بار در سال ۱۹۱۷ اهدا شد. این جایزه در مجموع ۱۴ زمینه را در برمیگیرد و افزون بر روزنامهنگاران به هنرمندان تئاتر و موسیقی و همچنین به شاعران و رماننویسان هم تعلق میگیرد.
ارزش جایزه پولیتزر ۱۰ هزار دلار است و هیأت داوران آن از میان ناشران، نویسندگان و گزارشنویسان شناختهشده برگزیده میشود.
در «نباید گریست» سلویر سرگذشت والدینش و همنسلان آنها در جنگ داخلی اسپانیا را روایت میکند. این رمان در تابستان ۱۹۳۶ اتفاق میافتد. اسپانیا در آستانه سقوط به ورطه فاشیسم قرار گرفته و لحظه تعیینکنندهای در زندگی مادر نویسنده فرارسیده است. جنگ داخلی اسپانیا و صدای کسانی که کمتر شنیده شده، بهانهای میشود برای پرداختن به کشمکش بین دو نسل؛ بهویژه کشمکش فرهیختگان با بیفرهنگها.
لیدی سلویر ۶۶ سال دارد، در تولوز زندگی میکند، پدر او از اسپانیاییهای اندلس و مادرش از اسپانیاییهای کاتالان است. خانواده او در ۱۹۴۸ به فرانسه آمدند و به جمع جمهوریخواهان تبعیدی ساکن این کشور پیوستند. زبان فرانسه، زبان مادری او نیست، بلکه چنانکه خودش میگوید از طریق ادبیات با زبان فرانسه آشنا شده است.
جنگ جهانی دوم حضوری پر رنگ در این دوره گنکور داشت: سه رمان از چهار رمانی که به مرحله نهایی راه یافتند، وقایع جنگ جهانی دوم در سه کشور آلمان، فرانسه و اسپانیا را دستمایه قرار داده بودند. میتوان گفت «نباید گریست» نوشته لیدی سلویر هم به یک معنا با سرآغاز نازیسم دست و پنجه نرم میکند.
پاتریک مودیانو در سال ۱۹۴۵ در پاریس متولد شده است. او بر آن است که زندگی چیزی نیست جز سماجت در به یاد آوردن خاطرات و یادمانهای از یاد رفته و به این جهت به نویسنده «خاطرات انسان» شهرت دارد. نخستین بار او برای این اندیشه در رمان «شجرهنامه» که بر اساس زندگی خودش نوشته شده، بیان ادبی یافت.
مودیانو در سخنرانیاش در برابر کمیته نوبل گفت: «تمایل به حل پازل معما بدون آنکه واقعا موفق به حل آن شوی و تلاش برای گشودن یک راز، به من میل نوشتن داد، گویی نوشتن و تخیل میتواند به من کمک کند تا این پازلها و رازها را حل کنم.»
او همچنین تعریفی از وظیفه نویسنده به دست داد و گفت: «کار یک نویسنده کشف رمز و راز است. او مانند لرزهنگاریست که حرکات نامحسوس را ثبت میکند».
رادیوزمانه
جایزه ادبی سروانتس برای النا پونیا توسکا
النا پونیا توسکا، نویسنده مکزیکی جایزه ادبی سروانتس در سال ۲۰۱۴ را به دست آورد. خوآن کارلوس، پادشاه اسپانیا، در مادرید این جایزه را به النا پونیا توسکا تقدیم کرد.جایزه ادبی سروانتس که از سال ۱۹۷۶ تاکنون، هر سال برای گرامیداشت میگوئل سروانتس، نویسنده رمان معروف «دن کیشوت» برگزار میشود، مهمترین جایزه ادبی کشورهای اسپانیاییزبان است. ارزش این جایزه برابر است با ۱۲۵ هزار یویرو.
النا پونیا توسکا، نویسنده ۸۱ ساله مکزیکی همراه با کریستینا پری روسی و ایزابل آلنده از مهمترین نویسندگان زن در کشورهای اسپانیاییزبان به شمار میآید. از او که به زندگی مردمان محروم و به بیعدالتی اجتماعی توجه خاص دارد، به عنوان وجدان بیدار مکزیک یاد میشود.
النا پونیا توسکا میگوید: « وظیفه یک نویسنده این است که نسبت به وقایع حساس باشد، اطلاعرسانی کند، آمران قتل را به چالش بکشد و در جهت حقوق قربانیان قلم بزند.» بیشتر بخوانید: النا پونیا توسکا: «مکزیک بیدار میشود»
منتقدان از رمان «زن باد» به عنوان یکی از مهمترین آثار النا پونیا توسکا یاد میکنند.
رمان «سهره» و تأکید بر اهمیت افشاگری
نا تارت، رماننویس آمریکایی جایزه پولیتزر در سال ۲۰۱۴ را به خاطر رمان «سهره» به دست آورد. او در این اثر زندگی عاطفی پسرکی را نشان میدهد که مادرش در اثر بمبگذاری به قتل رسیده است.دنا تارت نخستین رمانش، «یک داستان اسرارآمیز» را در سال ۱۹۸۵ نوشت. اما ۱۰ سال انتشارش طول کشید و وقتی در سال ۱۹۹۲ انتشار یافت، به ۲۴ زبان ترجمه شد و بیش از پنج میلیون نسخه به فروش رسید.
هم در رمان «سهره» و هم در «یک داستان اسرارآمیز» رازی از پرده بیرون میافتد و حقیقتی افشاء میشود.
هیأت داوران جایزه پولیتزر شیوه نگارش دنا تارت را ستودند. با اینحال در عرصه رماننویسی هم تأکید آنها بر اهمیت افشاگری بود.
جایزه پولیتزر نخستین بار در سال ۱۹۱۷ اهدا شد. این جایزه در مجموع ۱۴ زمینه را در برمیگیرد و افزون بر روزنامهنگاران به هنرمندان تئاتر و موسیقی و همچنین به شاعران و رماننویسان هم تعلق میگیرد.
ارزش جایزه پولیتزر ۱۰ هزار دلار است و هیأت داوران آن از میان ناشران، نویسندگان و گزارشنویسان شناختهشده برگزیده میشود.
گنکور ۲۰۱۴ برای یک نویسنده زن
لیدی سلویر، نویسنده و روانپزشک اسپانیاییالاصل ساکن فرانسه برای رمان «نباید گریست» برنده جایزه ادبی گنکور سال ۲۰۱۴ شد.در «نباید گریست» سلویر سرگذشت والدینش و همنسلان آنها در جنگ داخلی اسپانیا را روایت میکند. این رمان در تابستان ۱۹۳۶ اتفاق میافتد. اسپانیا در آستانه سقوط به ورطه فاشیسم قرار گرفته و لحظه تعیینکنندهای در زندگی مادر نویسنده فرارسیده است. جنگ داخلی اسپانیا و صدای کسانی که کمتر شنیده شده، بهانهای میشود برای پرداختن به کشمکش بین دو نسل؛ بهویژه کشمکش فرهیختگان با بیفرهنگها.
لیدی سلویر ۶۶ سال دارد، در تولوز زندگی میکند، پدر او از اسپانیاییهای اندلس و مادرش از اسپانیاییهای کاتالان است. خانواده او در ۱۹۴۸ به فرانسه آمدند و به جمع جمهوریخواهان تبعیدی ساکن این کشور پیوستند. زبان فرانسه، زبان مادری او نیست، بلکه چنانکه خودش میگوید از طریق ادبیات با زبان فرانسه آشنا شده است.
جنگ جهانی دوم حضوری پر رنگ در این دوره گنکور داشت: سه رمان از چهار رمانی که به مرحله نهایی راه یافتند، وقایع جنگ جهانی دوم در سه کشور آلمان، فرانسه و اسپانیا را دستمایه قرار داده بودند. میتوان گفت «نباید گریست» نوشته لیدی سلویر هم به یک معنا با سرآغاز نازیسم دست و پنجه نرم میکند.
نوبل ادبی برای نویسنده خاطرات انسانهای تباهشده
پاتریک مودیانو، نویسنده فرانسوی، جایزه نوبل ادبی در سال ۲۰۱۴ را به دست آورد. کمیته نوبل این جایزه را «به خاطر هنر نویسنده در بازآفرینی خاطره انسانهایی با سرنوشتهای باورنکردنی» به او اهدا کرد.پاتریک مودیانو در سال ۱۹۴۵ در پاریس متولد شده است. او بر آن است که زندگی چیزی نیست جز سماجت در به یاد آوردن خاطرات و یادمانهای از یاد رفته و به این جهت به نویسنده «خاطرات انسان» شهرت دارد. نخستین بار او برای این اندیشه در رمان «شجرهنامه» که بر اساس زندگی خودش نوشته شده، بیان ادبی یافت.
مودیانو در سخنرانیاش در برابر کمیته نوبل گفت: «تمایل به حل پازل معما بدون آنکه واقعا موفق به حل آن شوی و تلاش برای گشودن یک راز، به من میل نوشتن داد، گویی نوشتن و تخیل میتواند به من کمک کند تا این پازلها و رازها را حل کنم.»
او همچنین تعریفی از وظیفه نویسنده به دست داد و گفت: «کار یک نویسنده کشف رمز و راز است. او مانند لرزهنگاریست که حرکات نامحسوس را ثبت میکند».
رادیوزمانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر