پس از این‌که آمریکا به حمید ابوطالبی
یکی از گروگانگیرهای کارکنان سفارت آمریکا در سال 58 به‌عنوان سفیر و
نماینده دائمی رژیم در سازمان ملل‌متحد ویزا نداد و دولت آخوند حسن روحانی
اعلام کرده بود که از موضعش مبنی بر معرفی ابوطالبی به‌عنوان نماینده
دایمی رژیم دراین سازمان کوتاه نمی‌آید و تصمیمی برای معرفی فرد جایگزین
ندارد، سرانجام پس از این‌که این پست نزدیک به مدت حدود 300روز خالی مانده
بود، دولت روحانی ناگزیر شد در یک عقب‌نشینی آشکار غلامعلی خوشرو را به سمت
نمایندگی دائمی رژیم درسازمان ملل معرفی کند.
زمانی که دولت آمریکا از دادن ویزا به این دیپلومات گروگانگیر رژیم خودداری کرد، این موضوع به حربه‌یی برای جنگ بین باندهای رژیم تبدیل شد. اکنون نیز عقب‌نشینی خفت بار دولت روحانی باعث حمله مهره‌های و رسانه‌های باند خامنهای نسبت به تصمیم جدید دولت روحانی شده است.
کیهان خامنهای درمورد عقب نشینی دولت روحانی می‌نویسد: ”دولت یازدهم در یک عقب‌نشینی آشکار در مقابل زیاده‌خواهی مقامات آمریکایی، از معرفی حمید ابوطالبی انصراف داد و غلامعلی خوشرو را به‌عنوان سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل‌متحد در نیویورک منصوب کرد“.
به گفته نویسنده مقاله کیهان: ”روحانی هیچگاه فکر نمی‌کرد معرفی آقای ابوطالبی آن هم در شرایطی که دولت همه توان خود را برای مذاکرات بسیج کرده بود، به یکی از مهم‌ترین چالشهای دولت او تبدیل شود.“
نویسنده کیهان وعده آخوند روحانی را در تبلیغات خیمه‌شب بازی انتخابات در سال 92 مبنی بر ”بازگشت احترام به پاسپورت ایرانی“ را به سخره گرفته است و می‌نویسد: ”یکی از وعده‌های روحانی در ایام انتخابات بازگشت احترام به پاسپورت ایرانی بود، اما بعد از روی کارآمدن دولت یازدهم، اتفاقاتی رخ داد که دقیقاً در جهت عکس مصداق بی‌احترامی به پاسپورت ایرانی بود؛ یکی از این اتفاقات، ندادن ویزا از سوی آمریکا به حمید ابوطالبی به‌عنوان نماینده‌ایران در سازمان ملل بود.“
همین روزنامه 9بهمن 93 با تیتر تمسخرآمیز ”مشکل ویزای معاون روحانی با تدبیر خاص دولت حل شد! “ می‌نویسد: ”وزارت‌خارجه و دولت مشکل ویزای سفیر ایران در سازمان ملل را به روش خود حل کردند! “
احمد بخشایش یکی از نمایندگان مجلس رژیم نیز درگفت وگو با خبرگزاری سپاه (فارس) 8بهمن 93 می‌گوید: ”انتخاب خوشرو به جای ابوطالبی نشان‌دهنده عقب‌نشینی دولت در برابر آمریکا بود و آمریکاییها جری‌تر خواهند شد.“
طیب‌زاده یکی دیگر از نمایندگان مجلس رژیم به خبرگزاری فارس8بهمن 93 می‌گوید: ”ایران با تغییر ابوطالبی از حاکمیت ملی‌خود عقب‌نشینی کرد/ آمریکا حق دخالت در امور داخلی کشورها را ندارد“
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسنیم) 24آبان 93 در مورد عقب‌نشینی خفت باردولت روحانی نوشت: ”وزارت امور خارجه اسفند سال گذشته حمید ابوطالبی (معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور) را به‌عنوان سفیر کشورمان در سازمان ملل معرفی کرد اما با کارشکنی دولت و وزارت‌خارجه آمریکا که ابوطالبی را تروریست! می‌خواند و عدم صدور ویزا اکنون 9ماه است که ایران فاقد سفیر در سازمان ملل است ظاهراً به روال همه نرمشهای بی‌سر و صدا و یکطرفهیی که در 14-15ماه گذشته صورت گرفته، محافل رسانه‌یی و دیپلوماتیک دولت درصدد برآمده‌اند مسأله را با حذف صورت مسأله حل کنند! “
تسلیم شدن وعقب نشینی دولت روحانی از مواضع قبلی خود در مورد معرفی حمید ابوطالبی و معرفی فرد دیگری به جای او،در راستای عقب‌نشینیهای پی‌درپی در مذاکرات هستهیی و نشانگر موقعیت ضعیف رژیم در برابر آمریکا و قدرتهای جهانی است.
واقعیت این است که اگر نظام آخوندی و دولت آخوند حسن روحانی دست بالا را درمذاکرات داشت، هرگز به این عقب‌نشینی خفت‌بار تن نمی‌داد.اما همان‌طور که درمذاکرات هستهیی همواره هم چوب را خورده است و هم پیاز، در جدال با آمریکا بر سر نماینده رژیم در سازمان ملل نیز چوب و پیاز را با هم خورد. چرا که هم فرد مورد نظرش به آمریکا راه داده نشد و هم این‌که پس از حدود 300روز با خفت وخواری مجبور شد شرایط آمریکا را بپذیرد.
عقب نشینیهای اجباری رژیم در زمینه‌های مختلف که در این زمنیه نیز به قول رسانه‌های باند خامنهای ”به روال همه نرمشهای بی‌وسرصدا و یکطرفه ایکه در14-15ماه گذشته صورت گرفته“،تنها بیانگر بن‌بست لاعلاجی است که رژیم در آن گرفتار است و مجبورش می‌کند که گام به گام واپس بنشیند و یک گام دیگر به نقطه تعیین‌تکلیف و سرنوشت محتومش نزدیکتر شود.
زمانی که دولت آمریکا از دادن ویزا به این دیپلومات گروگانگیر رژیم خودداری کرد، این موضوع به حربه‌یی برای جنگ بین باندهای رژیم تبدیل شد. اکنون نیز عقب‌نشینی خفت بار دولت روحانی باعث حمله مهره‌های و رسانه‌های باند خامنهای نسبت به تصمیم جدید دولت روحانی شده است.
کیهان خامنهای درمورد عقب نشینی دولت روحانی می‌نویسد: ”دولت یازدهم در یک عقب‌نشینی آشکار در مقابل زیاده‌خواهی مقامات آمریکایی، از معرفی حمید ابوطالبی انصراف داد و غلامعلی خوشرو را به‌عنوان سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل‌متحد در نیویورک منصوب کرد“.
به گفته نویسنده مقاله کیهان: ”روحانی هیچگاه فکر نمی‌کرد معرفی آقای ابوطالبی آن هم در شرایطی که دولت همه توان خود را برای مذاکرات بسیج کرده بود، به یکی از مهم‌ترین چالشهای دولت او تبدیل شود.“
نویسنده کیهان وعده آخوند روحانی را در تبلیغات خیمه‌شب بازی انتخابات در سال 92 مبنی بر ”بازگشت احترام به پاسپورت ایرانی“ را به سخره گرفته است و می‌نویسد: ”یکی از وعده‌های روحانی در ایام انتخابات بازگشت احترام به پاسپورت ایرانی بود، اما بعد از روی کارآمدن دولت یازدهم، اتفاقاتی رخ داد که دقیقاً در جهت عکس مصداق بی‌احترامی به پاسپورت ایرانی بود؛ یکی از این اتفاقات، ندادن ویزا از سوی آمریکا به حمید ابوطالبی به‌عنوان نماینده‌ایران در سازمان ملل بود.“
همین روزنامه 9بهمن 93 با تیتر تمسخرآمیز ”مشکل ویزای معاون روحانی با تدبیر خاص دولت حل شد! “ می‌نویسد: ”وزارت‌خارجه و دولت مشکل ویزای سفیر ایران در سازمان ملل را به روش خود حل کردند! “
احمد بخشایش یکی از نمایندگان مجلس رژیم نیز درگفت وگو با خبرگزاری سپاه (فارس) 8بهمن 93 می‌گوید: ”انتخاب خوشرو به جای ابوطالبی نشان‌دهنده عقب‌نشینی دولت در برابر آمریکا بود و آمریکاییها جری‌تر خواهند شد.“
طیب‌زاده یکی دیگر از نمایندگان مجلس رژیم به خبرگزاری فارس8بهمن 93 می‌گوید: ”ایران با تغییر ابوطالبی از حاکمیت ملی‌خود عقب‌نشینی کرد/ آمریکا حق دخالت در امور داخلی کشورها را ندارد“
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسنیم) 24آبان 93 در مورد عقب‌نشینی خفت باردولت روحانی نوشت: ”وزارت امور خارجه اسفند سال گذشته حمید ابوطالبی (معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور) را به‌عنوان سفیر کشورمان در سازمان ملل معرفی کرد اما با کارشکنی دولت و وزارت‌خارجه آمریکا که ابوطالبی را تروریست! می‌خواند و عدم صدور ویزا اکنون 9ماه است که ایران فاقد سفیر در سازمان ملل است ظاهراً به روال همه نرمشهای بی‌سر و صدا و یکطرفهیی که در 14-15ماه گذشته صورت گرفته، محافل رسانه‌یی و دیپلوماتیک دولت درصدد برآمده‌اند مسأله را با حذف صورت مسأله حل کنند! “
تسلیم شدن وعقب نشینی دولت روحانی از مواضع قبلی خود در مورد معرفی حمید ابوطالبی و معرفی فرد دیگری به جای او،در راستای عقب‌نشینیهای پی‌درپی در مذاکرات هستهیی و نشانگر موقعیت ضعیف رژیم در برابر آمریکا و قدرتهای جهانی است.
واقعیت این است که اگر نظام آخوندی و دولت آخوند حسن روحانی دست بالا را درمذاکرات داشت، هرگز به این عقب‌نشینی خفت‌بار تن نمی‌داد.اما همان‌طور که درمذاکرات هستهیی همواره هم چوب را خورده است و هم پیاز، در جدال با آمریکا بر سر نماینده رژیم در سازمان ملل نیز چوب و پیاز را با هم خورد. چرا که هم فرد مورد نظرش به آمریکا راه داده نشد و هم این‌که پس از حدود 300روز با خفت وخواری مجبور شد شرایط آمریکا را بپذیرد.
عقب نشینیهای اجباری رژیم در زمینه‌های مختلف که در این زمنیه نیز به قول رسانه‌های باند خامنهای ”به روال همه نرمشهای بی‌وسرصدا و یکطرفه ایکه در14-15ماه گذشته صورت گرفته“،تنها بیانگر بن‌بست لاعلاجی است که رژیم در آن گرفتار است و مجبورش می‌کند که گام به گام واپس بنشیند و یک گام دیگر به نقطه تعیین‌تکلیف و سرنوشت محتومش نزدیکتر شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر