هنرمند افغان که روز راننده تاکسی است و شب فیلمنامه می‌نویسد

‌پنجشنبه ۹ بهمن ۱۳۹۳ - ۲۹ ژانویه ۲۰۱۵

شاید کمتر پیش بیاید که یک راننده تاکسی فیلمنامه بنویسد یا در فیلم نقش بازی کند. من به تازگی با چنین شخصی در لندن برخوردم.

فضل حکیمی، شهروند افغانستان هفت سال است در لندن راننده تاکسی است. او در اوقات فراغت، به سوژه‌ فیلم می‌اندیشد. گاهی این سوژه‌ها داخل موتر (ماشین) آفریده می‌شوند.

 

نام آقای حکیمی اخیرا زمانی بر سر زبان‌ها افتاد که فیلمنامه‌اش توانست راهش را به سینمای هند (بالیوود) باز کند. او فیلمنامه‌ای نوشت بر اساس داستان واقعی یک افغان به نام کریم لالا که زمانی در هند زندگی می‌کرد.

 

آقای حکیمی می‌گوید: "کریم لالا رئیس یک گروه تبهکار در هند بود. در عین حال، آدم بسیار خوش برخورد و مهربان بود. همیشه دوست داشتم ریشه‌های افغان‌ها را در کشورهای همسایه پیدا کنم. برای همین، داستان کریم لالا را نوشتم و به فیلم تبدیلش کردم." 'کابلی پتهان'

حاصل کار فضل حکیمی فیلمی شد به نام "کابلی پتهان"، یکی از نخستین فیلم‌هایی نوشته شده توسط یک هنرپیشه افغان که روی پرده سینماهای بالیوود رفت.

 

"پتهان" یا پتان، واژه‌ای است که در شبه قاره، به پشتون‌های افغانستان و پاکستان اطلاق می‌شود.

آقای حکیمی می‌گوید: "معمولاً فیلم‌های بالیوود پر از رنگ، درامه، آهنگ و صحنه‌های عاطفی است. فیلم من هم، همه این ویژگی‌ها را دارد و دلیل پذیرفته شدنش در سینمای هند هم، همین بود."

 

فیلم "کابلی پتهان" محصول مشترک دو شرکت فیلم‌سازی در افغانستان و هند است که به زبان‌های فارسی، پشتو و اردو تهیه شده است. این فیلم در چندین سینمای هند و افغانستان به نمایش درآمده است. از 'کابلی‌وود' تا هالیوود

برخی‌ سینمای افغانستان را به نام 'کابلی‌وود' می‌شناسند و قدم گذاشتن از این سینما به طرف هالیوود و بالیوود کار آسانی نیست.

فضل حکیمی اما اخیراً شانس بازی در یک فیلم کانادایی به نام هاینا رود (Hyena Road) را هم داشته، فیلمی که در دست ساخت است و به داستان ماموریت سربازان کانادایی در افغانستان می‌پردازد.

 

این هنرپیشه افغان فیلمنامه جدیدی هم زیر دست دارد به نام "انتقام در میدان نبرد"، روایتی از سربازان بریتانیایی در افغانستان. آقای حکیمی امیدوار است به‌زودی کار فیلمبرداری‌ این فیلم را آغاز کند.

 

از او در مورد این‌که چگونه همزمان با کار رانندگی و هنرپیشگی کنار می‌آید، پرسیدم: "تلاش می‌کنم که هر دو کار را پیش ببرم. چون امرار حیات هم شرط است و باید کار کرد. در کنارش، هنر عشقم است، محبتم است. معمولا در اوقات اضافی چه در خانه و چه داخل موتر/ماشین می‌نویسم. گاهی گریه می‌کنم و آن هم بخشی از دیالوگی‌است که همان لحظه به یادم می‌آید."

 

البته در گذشته هم چندین بازیگر افغانستان در سینمای هالیوود و بالیوود نقش بازی کرده‌اند. یکی از آنها اسد سکندر، فیلمساز و هنرپیشه اهل افغانستان است.

 

آقای سکندر حضور هنرپیشه‌های افغانستان در سینماهای بیرون از کشور را بزرگترین دستاورد و موفقیت سینمای این کشور می‌خواند: " گرچه سینمای افغانستان از طرف دولت تقویت نمی‌شود، اما تلاش خود سینماگران همواره نجات سینمای افغانستان از بحران و بردنش به سمت شکوفایی است."

سینمای افغانستان هم از سه دهه جنگ بی نصیب نمانده، اما تولید فیلم در این کشور، در چند سال اخیر حرکت امیدوار کننده‌ای داشته است. ولی از سوی دیگر، تولیدات سینمایی این کشور منتقدان زیادی هم دارد. از جمله کسانی که می‌گویند به جز فیلم‌های مستند، وضعیت سینمای داستانی و هنری افغانستان، چندان رضایتبخش نیست.

 

برخی‌ معتقدند برای کشوری که سینمایش هنوز از سه دهه جنگ، قامت راست نکرده و چرخ آن به کندی می‌چرخد، هر حرکتی می‌تواند نقطه‌ عطفی در صنعت فیلم سازی‌ این کشور باشد.

سایت ایرانیان انگلستان

قادری - بی‌بی‌سی