جمعه، بهمن ۱۰، ۱۳۹۳

سعید رضوی فقیه با دست بند و پابند در بیمارستان



cdc51d68e2f1e7b82ea4ba9c62b755fc-300x502


 

بام-سعید رضوی فقیه، روزنامه‌نگار و از فعالان اصلاح‌طلب که هفته گذشته برای عمل قلب از زندان به بیمارستان منتقل شده بود، تمام این مدت را با دستبند و پابند در بیمارستان گذراند.
به گزارش بام،ارگان خبری بنیاد اکبر محمدی به نقل از جرس،سعید رضوی‌فقیه که هفته گذشته از زندان رجایی شهر به بیمارستان منتقل شد، وتحت عمل جراحی قلب قرار گرفت و  ۵ رگ وی در این عمل تعویض شد، در تمام مدت در بیمارستان دستبند به دست داشته و از ملاقات ممنوع بوده است.

 رضوی فقیه در بیمارستان شعری نوشته و آن را تقدیم به دخترش روشنک که  در انسوی مرزهاست، کرده است:
بو چاوه کانی ره شی روشه نه ک
در ابرک نگاهت
چون سایه سیاهی
خواندم خط عطش را
اتش فرا تراوید
از کام بغض و اهت
وقتی که سیل می برد
ان چاوه کان ره ش را
خواب از پیاله می ریخت
وان درد استخوان سوز
نم نم ترانه می شد
چون در خیال دیدم
چرخ غرابه کش را
سعید رضوی فقیه
شعر دوم
بی نوای ناوی روشه نی تو
در عروسی خورشید حتی
چلچراغ دلم سوت و کور است
زیر سنگینی این شب تار
بی درفشای چاوی ره شی تو
از پس پرده نازک اشک
چشم چسبیده بر روزن من
وه! که از روز روشن چه دور است
سایه ها در سیه چاله غرق اند
بس که دریای شب غول و گنگ است
بانگ را نیست بانگی و گر هست
نیمه دانگی و یا چارکی بیش
استیران همه کوچ کردند
از سپهران رویا وحتی
از شب شعر و از شهر قصه
سرد و مغموم و مقهور تشویش
بی نگاه پر از افتابت
در حنا بند رنگین کمان هم
خانه ی باورم سوت و کور است
بردم از یاد هر ناوی خوش را
غیر نام تو که غرق نور است

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر