بالاخره
بعد از یک هفته سکوت ولیفقیه ارتجاع حسب المعمول با دوگانهگویی در مورد
مسایل هستهیی رژیم و بهویژه بیانیه لوزان اظهار نظر کرد و یکبار دیگر
بنبست لاعلاجی که رژیم آخوندی با آن روبهروست را بهروشنی نشان داد.
خامنهای در سخنانش با مداحان رژیم در 20 فروردین94 از هیچیک از مفاد بیانیه لوزان و عقبنشینی خفتبار رژیم سخنی به میان نیاورد و با بیان اینکه نسبت به جزئیات اعلام نظر نمیکند، از روی موضوعات اصلی از جمله اینکه از مجموع 19000 سانتریفیوژ، تنها حدود 6100 سانتریفوژ آن هم از نوع IR1 (نوع نسل اول) فعال باقی میماند که 5000 عدد آن اورانیوم را در سطح کمتر از4 درصد غنیسازی میکند، تأسیسات فردو همچنان در زمینه غنیسازی اورانیوم غیرفعال میشود و تأسیسات اراک نیز توان تولید پلوتونیوم را نخواهد داشت، سخنی به میان نیاورد و با هیچکدام از این عقبنشینیها مخالفتی نکرد. اما روی یک نکته تأکید کرد که با لغو تدریجی تحریمها مخالف است و با گذاشتن یک شرط مسخره و غیرممکن که مورد قبول کشورهای 5+1 واقع نخواهد شد، خواستار لغو کامل تحریمها در صورت رسیدن مذاکرات به نقطه نهایی و توافق کامل شد.
خامنهای در این زمینه گفت: ”در این مذاکرات، در این جزئیات مذاکرات که خیلی هم مهم است، این چند ماه آینده، اتفاقی که باید بیفتد این است که تحریمها بهطور کامل یکجا بایستی لغو بشود. اینکه بیایند بگویند تحریمها شش ماه دیگر لغو میشود، یکی میگوید شش ماه، یکی دیگر میگوید نه ممکن است یکسال هم طول بکشد، یکی دیگر میگوید ممکن است از یکسال هم بیشتر بشود. اینها آن بازیهای متعارف معمول اینهاست. اینها هیچ قابل اعتنا نیست و قابلقبول نیست. تحریمها بایستی اگر چنانچه حالا توانستند به یک توافقی برسند، در همان روز توافق بایستی تحریمها بهطور کامل لغو بشود، این باید اتفاق بیفتد. اگر قرار باشد که لغو تحریمها باز متوقف بشود در یک فرایند دیگری، پس چرا اصلاً مذاکره کردیم ما؟ چون مذاکره، نشستن پشت مذاکره و بحث کردن و بگومگو کردن برای چی بود اصلاً ؟ برای همین بود که تحریمها برداشته بشود. این را باز بخواهند متوقف کنند به یک چیز دیگری، اصلاقابل قبول نیست“.
خامنهای در سخنانش با مداحان رژیم در 20 فروردین94 از هیچیک از مفاد بیانیه لوزان و عقبنشینی خفتبار رژیم سخنی به میان نیاورد و با بیان اینکه نسبت به جزئیات اعلام نظر نمیکند، از روی موضوعات اصلی از جمله اینکه از مجموع 19000 سانتریفیوژ، تنها حدود 6100 سانتریفوژ آن هم از نوع IR1 (نوع نسل اول) فعال باقی میماند که 5000 عدد آن اورانیوم را در سطح کمتر از4 درصد غنیسازی میکند، تأسیسات فردو همچنان در زمینه غنیسازی اورانیوم غیرفعال میشود و تأسیسات اراک نیز توان تولید پلوتونیوم را نخواهد داشت، سخنی به میان نیاورد و با هیچکدام از این عقبنشینیها مخالفتی نکرد. اما روی یک نکته تأکید کرد که با لغو تدریجی تحریمها مخالف است و با گذاشتن یک شرط مسخره و غیرممکن که مورد قبول کشورهای 5+1 واقع نخواهد شد، خواستار لغو کامل تحریمها در صورت رسیدن مذاکرات به نقطه نهایی و توافق کامل شد.
خامنهای در این زمینه گفت: ”در این مذاکرات، در این جزئیات مذاکرات که خیلی هم مهم است، این چند ماه آینده، اتفاقی که باید بیفتد این است که تحریمها بهطور کامل یکجا بایستی لغو بشود. اینکه بیایند بگویند تحریمها شش ماه دیگر لغو میشود، یکی میگوید شش ماه، یکی دیگر میگوید نه ممکن است یکسال هم طول بکشد، یکی دیگر میگوید ممکن است از یکسال هم بیشتر بشود. اینها آن بازیهای متعارف معمول اینهاست. اینها هیچ قابل اعتنا نیست و قابلقبول نیست. تحریمها بایستی اگر چنانچه حالا توانستند به یک توافقی برسند، در همان روز توافق بایستی تحریمها بهطور کامل لغو بشود، این باید اتفاق بیفتد. اگر قرار باشد که لغو تحریمها باز متوقف بشود در یک فرایند دیگری، پس چرا اصلاً مذاکره کردیم ما؟ چون مذاکره، نشستن پشت مذاکره و بحث کردن و بگومگو کردن برای چی بود اصلاً ؟ برای همین بود که تحریمها برداشته بشود. این را باز بخواهند متوقف کنند به یک چیز دیگری، اصلاقابل قبول نیست“.
تأکید
خامنهای بر روی لغو تحریمها بیانگر این است که در زمینه عقبنشینیهایی
که در زمینه برنامه هستهیی و محدودیتهایی که در بیانیه لوزان بر برنامه
هستهیی اعمال شده، جای چانهزنی نمیبیند و نظام آخوندی میبایست
محدودیتها و دیکتههایی را که د رلوزان پذیرفته اجرا کند.
خامنهای این عقبنشینیهای اساسی را جزئیاتی میداند که وارد آنها نمیشود و حل و فصل این جزئیات را به مسئولان مذاکرهکننده واگذار می کند!.
تأکید خامنهای روی لغو یکباره تحریمها بیانگر این است که مسأله اصلی نظام موضوع تحریمها است که نظام را به چنین فلاکتی انداخته است.
مقامات آمریکایی تا کنون میگفتند که آثار فلج کننده تحریمها بر اقتصاد رژیم بوده است که رژیم را ناگزیر به مذاکره و تندادن به شرایط ذلت بار آن کرده است، اما مقامات رژیم تلاش داشتند این موضوع را انکارکنند.
آخوند حسن روحانی بارها عنوان کرده که این تحریمها نبوده که رژیم را به پای میز مذاکره کشانده است!
علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم نیز میگفت ”پای میز مذاکراه آمدن ایران به واسطه تحریمها یک دروغ بزرگ است“ ! (خبرگزاری تسنیم5آذر93)
آخوندصدیقی امام جمعه موقت خامنهای در تهران نیز به نیروهای رژیم دلداری میداد، نباید از تحریمها «ترسید» ٬ و برخی میخواهند القاء کنند که نمیتوان بدون آمریکا زیر سایه «امام زمان» زندگی کرد.
تختروانچی یکی از اعضای تیم مذاکرهکننده رژیم در مصاحبهیی تأکید کرد تهران بهدلیل تحریمهای اعمال شده از جانب غرب وارد مذاکراه نشد (سایت تابناک 17آبان 93)
ولیفقیه ارتجاع نیز مدعی بود که تحریمها باعث نشده که رژیم پای میز مذاکره حاضر شود او در روز17 دی 93 گفته بود: ”معنای واقعی اقتصاد مقاومتی همین است و تحقق این مهم، وظیفه اصلی مسئولان کشور است باید حربه تحریم را از دست دشمن بگیرید، چرا که اگر چشم به دست دشمن بدوزید تحریمها همچنان باقی خواهد ماند همانگونه که آمریکاییها، امروز با کمال وقاحت میگویند اگر در قضیه هستهای، ایران کوتاه هم بیاید تحریمها، یکجا و همه برداشته نمیشو.د مسئولان کشور و دولت نباید به دست بیگانه چشم بدوزند و بدانند حتی یک قدم عقب نشینی، پیش روی دشمن را بهدنبال میآورد“ (خبرگزاری ایسنا17 دی93)
اکنون این سؤال مطرح میشود چه شده است که بهرغم این همه شعار و ادعا حول اینکه تحریمها دلیل مذاکره نبوده است، این بار خامنهای بدون هیچ سخنی از محدودیتهای بهاصطلاح ”جزیی!“ (محدود شدن تعداد سانتریفیوژها، از کارافتادن تأسیسات غنیسازی نطنز، محدود شدن میزان اورانیوم غنی شده و...) تنها روی لغو تحریمها و آن هم لغو یکباره همه تحریمها تأکید میکند؟!
پاسخ در یک کلام این است که اقتصاد به بنبست رسیده رژیم بر اثر تحریمهای گسترده به آنچنان وضعیت فلاکت باری رسیده است که بهرغم شعارهای پیشین مقامات رژیم آخوندی، آنها را اینچنین در پای میز مذاکره مجبور به پذیرش خفتبارترین وضعیت ممکن در مسیر زهرخوران اتمی کرده است. آنچنان که خامنهای نیز ناگزیر شد که در سخنان 20فروردین 93 به هیچیک از مفاد بیانیه لوزان ایراد و اشکال نگیرد و اصلیترین حرفش، لغو تحریمها باشد!
خامنهای این عقبنشینیهای اساسی را جزئیاتی میداند که وارد آنها نمیشود و حل و فصل این جزئیات را به مسئولان مذاکرهکننده واگذار می کند!.
تأکید خامنهای روی لغو یکباره تحریمها بیانگر این است که مسأله اصلی نظام موضوع تحریمها است که نظام را به چنین فلاکتی انداخته است.
مقامات آمریکایی تا کنون میگفتند که آثار فلج کننده تحریمها بر اقتصاد رژیم بوده است که رژیم را ناگزیر به مذاکره و تندادن به شرایط ذلت بار آن کرده است، اما مقامات رژیم تلاش داشتند این موضوع را انکارکنند.
آخوند حسن روحانی بارها عنوان کرده که این تحریمها نبوده که رژیم را به پای میز مذاکره کشانده است!
علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم نیز میگفت ”پای میز مذاکراه آمدن ایران به واسطه تحریمها یک دروغ بزرگ است“ ! (خبرگزاری تسنیم5آذر93)
آخوندصدیقی امام جمعه موقت خامنهای در تهران نیز به نیروهای رژیم دلداری میداد، نباید از تحریمها «ترسید» ٬ و برخی میخواهند القاء کنند که نمیتوان بدون آمریکا زیر سایه «امام زمان» زندگی کرد.
تختروانچی یکی از اعضای تیم مذاکرهکننده رژیم در مصاحبهیی تأکید کرد تهران بهدلیل تحریمهای اعمال شده از جانب غرب وارد مذاکراه نشد (سایت تابناک 17آبان 93)
ولیفقیه ارتجاع نیز مدعی بود که تحریمها باعث نشده که رژیم پای میز مذاکره حاضر شود او در روز17 دی 93 گفته بود: ”معنای واقعی اقتصاد مقاومتی همین است و تحقق این مهم، وظیفه اصلی مسئولان کشور است باید حربه تحریم را از دست دشمن بگیرید، چرا که اگر چشم به دست دشمن بدوزید تحریمها همچنان باقی خواهد ماند همانگونه که آمریکاییها، امروز با کمال وقاحت میگویند اگر در قضیه هستهای، ایران کوتاه هم بیاید تحریمها، یکجا و همه برداشته نمیشو.د مسئولان کشور و دولت نباید به دست بیگانه چشم بدوزند و بدانند حتی یک قدم عقب نشینی، پیش روی دشمن را بهدنبال میآورد“ (خبرگزاری ایسنا17 دی93)
اکنون این سؤال مطرح میشود چه شده است که بهرغم این همه شعار و ادعا حول اینکه تحریمها دلیل مذاکره نبوده است، این بار خامنهای بدون هیچ سخنی از محدودیتهای بهاصطلاح ”جزیی!“ (محدود شدن تعداد سانتریفیوژها، از کارافتادن تأسیسات غنیسازی نطنز، محدود شدن میزان اورانیوم غنی شده و...) تنها روی لغو تحریمها و آن هم لغو یکباره همه تحریمها تأکید میکند؟!
پاسخ در یک کلام این است که اقتصاد به بنبست رسیده رژیم بر اثر تحریمهای گسترده به آنچنان وضعیت فلاکت باری رسیده است که بهرغم شعارهای پیشین مقامات رژیم آخوندی، آنها را اینچنین در پای میز مذاکره مجبور به پذیرش خفتبارترین وضعیت ممکن در مسیر زهرخوران اتمی کرده است. آنچنان که خامنهای نیز ناگزیر شد که در سخنان 20فروردین 93 به هیچیک از مفاد بیانیه لوزان ایراد و اشکال نگیرد و اصلیترین حرفش، لغو تحریمها باشد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر