اعتراضات
گسترده و سراسری معلمان علیه رژیم آخوندی و طرح شعارهای ضدحکومتی نظیر
”معلم زندانی آزاد باید گرد“، ”زندانی سیاسی آزاد باید گردد“، ”معلم بیدار
است از تبعیض بیزار است“، ”معلم به‌پاخیز برای رفع تبعیض“، کفن پوشیدن
نمادین معلمان معترض در کرمان و شعار آنها علیه وعده‌های دروغین روحانی
و... .. بیانگر نفرت این قشر زحمتکش از رژیم و از سیاستهای ضد‌مردمی دولت
آخوند حسن روحانی است.
حرکت معلمان کشور در نزدیک به 80 شهر در یک حرکت هماهنگ، گسترده و سراسری و از پیش اعلام شده، بیانگر خواست آنها برای رفع ستم و سرکوبی است که این رژیم بر اقشار مختلف مردم و از جمله معلمان اعمال می‌کند. ضمنا نمایانگر این است که معلمان دیگر تبعیض و ستم این رژیم را برنمی تابند.
کفن پوش آمدن معلمان کرمان به خیابانها و امضای طومار 2000نفره معلمان در کرمانشاه نمادی است که معلمان کشور برای رسیدن به خواستهای برحق خود حاضر به پرداخت بالاترین بها هستند و از خواستهای خود کوتاه نمی‌آیند.
رسانه‌ها و دستگاههای تبلیغاتی و مهره‌های رژیم تلاش دارند تا حرکت اعتراضی و گسترده معلمان را حرکتی محدود به درخواستهای صنفی قلمداد کنند. اما شعارهای معلمان به‌پا خواسته، به‌صراحت سیاسی بودن این خواسته‌ها را نشان می‌داد. از جمله فرهنگیان مریوان در بیانیه خود نوشتند: ”به صمد، معلم آزادی و برابری تأسی می‌کنیم. همه‌اش که نباید ترسید، راه که بیفتیم ترسماًن می‌ریزد“.
در این بیانیه ضمن تأکید برای اقدام متشکل و هماهنگ فرهنگیان و بی‌توجهی به نهادهای سرکوبگر، نوشته شده است: ”دولت به‌اصطلاح تدبیر، امیدی برای فرهنگیان به ارمغان نیاورده است. فرهنگیان مریوان، ضمن پافشاری بر خواسته‌های صنفی خود خواستار آزادی هر چه سریعتر معلمان زندانی و لغو کلیه احکام قضایی علیه معلمین هستند“.
رژیم به‌رغم این‌که پیشاپیش از زمان و محل تجمع معلمان در بسیاری از شهرها آگاه بود، توان آن را نداشت و نتوانست از این حرکت جلوگیری کند و یا آن را سرکوب کند و مأموران انتظامی و امنیتی رژیم دست از پا درازتر نظاره‌گر صحنه بودند زیرا رژیم از این وحشت داشت که سرکوب این اعتراضات، به سرعت منجر به گسترش و انفجاری شدن آن خواهد شد.
خامنه‌ای و سایر سردمداران رژیم که اخیراً مدعی شده بود که ایران تحت حاکمیت آخوندها در امنیت و آرامش به‌سر می‌برد، با این حرکت معلمان جواب دندان شکنی دریافت کردند که واقعیت آنچه در جامعه ایران می‌گذرد چیزی غیر از آن است که او و همپالگی‌هایش می‌خواهند نشان دهند، به‌خصوص که معلمان آزاده در یکی از شعارهایشان هشدار داده بودند که ”سکوت علامت رضایت نیست“، ”سکوت ما بلندتر از فریاد است“.
طبعا این حرکت رژیم را بیش از پیش در وحشت و هراس از خیزشهای اجتماعی قرار خواهد داد زیرا خواسته‌های معلمان، خواسته‌های همه اقشار جامعه ایران است و این حرکت در سایر اقشار جامعه، به‌خصوص کارگران زحمتکش در آستانه روز جهانی کارگر بیش از پیش برانگیختگی ایجاد خواهد کرد.
ظلمی که بر معلمان می‌رود و فقری که برآنها تحمیل می‌شود آن روی سکه چپاول سرمایه‌های مردم ایران توسط حاکمیت آخوندی است. خانم رجوی در اطلاعیه شورای ملی مقاومت به تاریخ 27فروردین 94 به‌روشنی این واقعیت را بیان کرده و گفته‌اند: ”در حالی که معلمان با فقر و تنگدستی طاقت‌فرسا دست به گریبانند سرمایه‌های مردم ایران صرف پروژه‌های ضدمیهنی صدور بنیادگرایی و تروریسم، تولید بمب اتمی، تقویت ماشین سرکوب و سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس می‌شود یا توسط سردمداران رژیم و خانواده‌هایشان چپاول می‌گردد.
بودجه رسمی ارگانهای نظامی و سرکوب و صدور تروریسم، سه برابر بودجه آموزش و پرورش با حدود یک میلیون معلم و 13 میلیون دانش‌آموز است. خارج از بودجه رسمی نیز میلیاردها دلار از طریق خامنه‌ای و امکانات کلان اقتصادی که در اختیار پاسداران و اطلاعات آخوندی است و هیچ کنترلی بر آنها نیست صرف این ارگانها می‌شود“.
آری واقعیت این است که فقر و بیکاری و تورم و گرانی محصول حاکمیت جهل و جنایت آخوندی است که دامنگیر همه اقشار جامعه به‌خصوص معلمان و کارگران سراسر کشور است و تنها با سرنگونی این رژیم ضدبشری است که تمامی دردهای مردم درمان و دموکراسی واقعی برقرار خواهد شد.
حرکت معلمان کشور در نزدیک به 80 شهر در یک حرکت هماهنگ، گسترده و سراسری و از پیش اعلام شده، بیانگر خواست آنها برای رفع ستم و سرکوبی است که این رژیم بر اقشار مختلف مردم و از جمله معلمان اعمال می‌کند. ضمنا نمایانگر این است که معلمان دیگر تبعیض و ستم این رژیم را برنمی تابند.
کفن پوش آمدن معلمان کرمان به خیابانها و امضای طومار 2000نفره معلمان در کرمانشاه نمادی است که معلمان کشور برای رسیدن به خواستهای برحق خود حاضر به پرداخت بالاترین بها هستند و از خواستهای خود کوتاه نمی‌آیند.
رسانه‌ها و دستگاههای تبلیغاتی و مهره‌های رژیم تلاش دارند تا حرکت اعتراضی و گسترده معلمان را حرکتی محدود به درخواستهای صنفی قلمداد کنند. اما شعارهای معلمان به‌پا خواسته، به‌صراحت سیاسی بودن این خواسته‌ها را نشان می‌داد. از جمله فرهنگیان مریوان در بیانیه خود نوشتند: ”به صمد، معلم آزادی و برابری تأسی می‌کنیم. همه‌اش که نباید ترسید، راه که بیفتیم ترسماًن می‌ریزد“.
در این بیانیه ضمن تأکید برای اقدام متشکل و هماهنگ فرهنگیان و بی‌توجهی به نهادهای سرکوبگر، نوشته شده است: ”دولت به‌اصطلاح تدبیر، امیدی برای فرهنگیان به ارمغان نیاورده است. فرهنگیان مریوان، ضمن پافشاری بر خواسته‌های صنفی خود خواستار آزادی هر چه سریعتر معلمان زندانی و لغو کلیه احکام قضایی علیه معلمین هستند“.
رژیم به‌رغم این‌که پیشاپیش از زمان و محل تجمع معلمان در بسیاری از شهرها آگاه بود، توان آن را نداشت و نتوانست از این حرکت جلوگیری کند و یا آن را سرکوب کند و مأموران انتظامی و امنیتی رژیم دست از پا درازتر نظاره‌گر صحنه بودند زیرا رژیم از این وحشت داشت که سرکوب این اعتراضات، به سرعت منجر به گسترش و انفجاری شدن آن خواهد شد.
خامنه‌ای و سایر سردمداران رژیم که اخیراً مدعی شده بود که ایران تحت حاکمیت آخوندها در امنیت و آرامش به‌سر می‌برد، با این حرکت معلمان جواب دندان شکنی دریافت کردند که واقعیت آنچه در جامعه ایران می‌گذرد چیزی غیر از آن است که او و همپالگی‌هایش می‌خواهند نشان دهند، به‌خصوص که معلمان آزاده در یکی از شعارهایشان هشدار داده بودند که ”سکوت علامت رضایت نیست“، ”سکوت ما بلندتر از فریاد است“.
طبعا این حرکت رژیم را بیش از پیش در وحشت و هراس از خیزشهای اجتماعی قرار خواهد داد زیرا خواسته‌های معلمان، خواسته‌های همه اقشار جامعه ایران است و این حرکت در سایر اقشار جامعه، به‌خصوص کارگران زحمتکش در آستانه روز جهانی کارگر بیش از پیش برانگیختگی ایجاد خواهد کرد.
ظلمی که بر معلمان می‌رود و فقری که برآنها تحمیل می‌شود آن روی سکه چپاول سرمایه‌های مردم ایران توسط حاکمیت آخوندی است. خانم رجوی در اطلاعیه شورای ملی مقاومت به تاریخ 27فروردین 94 به‌روشنی این واقعیت را بیان کرده و گفته‌اند: ”در حالی که معلمان با فقر و تنگدستی طاقت‌فرسا دست به گریبانند سرمایه‌های مردم ایران صرف پروژه‌های ضدمیهنی صدور بنیادگرایی و تروریسم، تولید بمب اتمی، تقویت ماشین سرکوب و سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس می‌شود یا توسط سردمداران رژیم و خانواده‌هایشان چپاول می‌گردد.
بودجه رسمی ارگانهای نظامی و سرکوب و صدور تروریسم، سه برابر بودجه آموزش و پرورش با حدود یک میلیون معلم و 13 میلیون دانش‌آموز است. خارج از بودجه رسمی نیز میلیاردها دلار از طریق خامنه‌ای و امکانات کلان اقتصادی که در اختیار پاسداران و اطلاعات آخوندی است و هیچ کنترلی بر آنها نیست صرف این ارگانها می‌شود“.
آری واقعیت این است که فقر و بیکاری و تورم و گرانی محصول حاکمیت جهل و جنایت آخوندی است که دامنگیر همه اقشار جامعه به‌خصوص معلمان و کارگران سراسر کشور است و تنها با سرنگونی این رژیم ضدبشری است که تمامی دردهای مردم درمان و دموکراسی واقعی برقرار خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر