یکشنبه، فروردین ۲۳، ۱۳۹۴

در میدان ـ احمد شاملو

  ادبي - شعر

فکر


آنچه به دید می‌آید و
آنچه به دیده می‌گذرد.
آنجا که سپاهیان
‎ مشق قتال می‌کنند
گستره‌ی چمنی می‌تواند باشد،
و کودکان
رنگین‌کمانی
رقصنده و
پرفریاد.

اما آن
که در برابر فرمان واپسین
لبخند می‌گشاید،
تنها
می‌تواند
لبخندی باشد
در برابر «آتش!».

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر