۳۱ فروردین ۱۳۹۴
فقدان سیستم تصفیه فاضلاب و یا تصفیهخانههای ناقص در
بیمارستانهای تهران باعث شده فاضلاب این مراکز درمانی به شبکه آبهای سطحی
و چاههای جذبی راه یابند و منابع آبی را به شدت آلوده کنند.فاضلابهای بیمارستانی به دلیل آلوده بودن به مواد بیماریزا و عفونی و همچنین مواد شیمیایی از خطرناکترین انواع فاضلاب به شمار میآیند و با گذشت ۵۰ سال نیز آلودگیهای آنها ممکن است در محیط باقی بماند.
فاضلاب حدود ۴۰ درصد از بیمارستانهای تهران که وارد شبکه آبهای سطحی میشود، در جنوب شهر تهران بهطور مستقیم برای آبیاری زمینهای کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، علی محمد شاعری دلیل کامل نشدن شبکه تصفیه برای بیمارستانهای تهران را بالا بودن هزینه اجرای سیستم تصفیهخانه، نظارت نامناسب دستگاههای ذیربط، فقدان فضای کافی جهت احداث تصفیهخانه در بعضی از بیمارستانها و همچنین تخصیص ندادن اعتبار به بیمارستانهای دولتی جهت احداث تصفیهخانه ذکر کرد.
او از دستگاههای مربوطه خواست بهطور مداوم بیمارستانهای تهران را مورد پایش و نظارت قرار دهند و همچنین وزارت بهداشت نیز اعتبارات کافی برای احداث یا تکمیل تصفیهخانه در اختیار بیمارستانهای دولتی قرار دهد. اجباری کردن تأسیس تصفیهخانه فاضلاب در بیمارستانها و جلوگیری از فعالیت واحدهایی که ضوابط و مقررات را رعایت نمیکنند نیز از جمله راهکارهای موجود است.
اکنون با گذشت حدود یک سال از اعلام این که تعدادی از بیمارستانهای تهران فاقد ساختارهای تصفیه فاضلاب هستند، هنوز هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
از آنجایی که بیمارستانهای متخلف اکثراً بیمارستانهای دولتی هستند، بعید است که جریمههای مالی احتمالی از سوی قوه قضاییه بتواند اهرمی بازدارنده یا تأثیرگذار باشد. سازمان حفاظت محیط زیست در این مورد خواستار دخالت مستقیم وزیر بهداشت و سایر مقامات بهداشتی کشور شده بود.
معضل تصفیه فاضلاب در تهران تنها محدود به فاضلابهای بیمارستانی نیست. به گفته استانداری تهران، تنها یک چهارم کل فاضلاب تولید شده در تهران تصفیه میشود. حجم فاضلاب تهران بیش از ۸۰۰ میلیون مترمکعب است که از این میان فقط ۲۰۰ میلیون متر مکعب آن تصفیه میشود.
رادیوزمانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر