30.7.2017
هیجده تیر ماه ۱۳۷۸نیروهای امنیتی با یورش به #خوابگاه #دانشجویان در #کوی_دانشگاه #تهران به ضرب و شتم دانشجویان و #بازداشت آنها و تخریب خوابگاه دانشجویان پرداختند.
پس از این یورش تعداد زیادی از دانشجویان بازداشت شدند، که یکی از این دانشجویان اکبر محمدی بود که جز اولین کسانی بود که بعد از حمله به کوی دانشگاه علیه این جنایت فریاد اعتراض سرداد و بهمراه برادر خود منوچهر محمدی بازداشت و به #زندان #اوین منتقل شدند. اکبر پس از انتقال به زندان اوین ماه ها مورد شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت.
اکبر محمدی در دادگاه انقلاب به #اعدام محکوم شد، اما پس از چندی حکم او به ۱۵سال حبس تقلیل یافت. نهادهای بین المللی و حقوق بشری بارها نسبت به وضعیت این دانشجوی زندانی ابراز نگرانی کرده بودند و خواستار #آزادی وی شده بودند.
اکبر محمدی در حالی که بر اثر #شکنجه های مداوم دچار آسیب های جسمی فراوان شده بود برای مداوا با استفاده از مرخصی استعلاجی از زندان خارج شد ولی پس از مدتی بدون تکمیل دوره درمان مجددا بازداشت و به زندان منتقل شد.
#دستگیری مجددش بدون هیچ توضیحی بود و با #اعتراض اکبر محمدی و خانواده اش روبه رو شده بود.
وی در اعتراض به بازداشت خود در زندان دست به #اعتصاب_غذا زد، و بعلت وضعیت وخیم جسمانی حاصل از اعتصاب به بهداری زندان منتقل شد و در بهداری زندان دست و پای این دانشجوی زندانی را با زنجیر به تخت بستند. بنا به گفته زندانیان و برادرش قاضی #مرتضوی و فردی بنام عباسی رئیس زندان دارویی در دهان وی ریختند. پس از نیم ساعت اکبر محمدی چشمانش را فرو بست.
زنده یاد اکبر محمدی در روز ۸ مرداد ماه ۱۳۸۵ در بهداری زندان درگذشت.
#وکیل مدافع اکبرمحمدی، خلیل بهرامیان از قول #زندانیان دیگرگفته بود وی در طول چند روز پیش از مرگ، بارها وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود و آثار شکنجه بر بدن او به خوبی نمایان بوده‌است.
#خاکسپاری شبانه و محل دفن پیکر وی شبانه در روستایی در اطراف شهر #آمل به نام «چنگ میان» تحت مراقبت‌های بسیار شدید امنیتی و بدون حضور هیچ یک از اعضای #خانواده اش دفن شد.
یاد و خاطره اش گرامی باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر