۱۶تن از ۱۷وزیر لیست پیشنهادی
روحانی رأی اعتماد گرفتند. در این میان تنها یکی از وزرا به نام «حبیب‌الله
بیطرف» را هیچ طرفی به بازی نگرفت و در این میانه همین موضوع به یک افتضاح
سیاسی تبدیل شد، و نشان داد که «هست از پس پرده گفتگوی من و توـ چون پرده
برافتد…» این وزیر در حالی رأی نیاورد که بنا به گفته رسانه‌ها فقط
۱۴۴نفر از نمایندگان لیست امید برای دفاع از این نماینده به‌اصطلاح مستقل ـ
که حسن روحانی او را «برند کشور و نظام و دولت» معرفی کرد ـ در لیست
سخنرانان ثبت نام کرده بودند.
در این زمینه روزنامه جمهوری اسلامی نوشت که
دلیل رأی آوردن وزرای پیشنهادی تمکین به خواست نمایندگان یا به عبارت دیگر
معامله و زد و بند و دادن وعده به آنان بوده است: «معیار رأی اعتماد دادن
به وزرای پیشنهادی یا لااقل یکی از معیارها تمکین آنها در برابر خواسته‌های
نمایندگان است و شاید به همین دلیل باشد که وزیری که رئیس‌جمهور او را
«برند» کشور و نظام و دولت معرفی میکند در میان وزرای رأی اعتماد گرفته
نفر دهم میشود و وزیری که وعده جابجائیهای مورد نظر نمایندگان را می‌دهد
در رده‌های بالاتر قرار می‌گیرد».
مشرق در همین رابطه مینویسد:
«روزگذشته، نمایندگان به تمامی وزرای پیشنهادی
به جز حبیب‌الله بیطرف رأی اعتماد دادند. نتیجه آرا را می‌توان حیرت‌آور
توصیف کرد. بسیاری از وزرای مورد نقد و اصول‌گرا که چهره‌های اصلی فراکسیون
مستقلین و فراکسیون امید دائماً به آنها حمله می‌کردند و کارنامه آنها را
زیر سؤال می‌بردند، در جای خود با رأی حداکثری باقی ماندند. در این میان،
عملکرد فراکسیون امید موجب بروز انتقادات و گلایه‌های زیادی شده است. جدا
از نحوه مدیریت فراکسیون، بسیاری از انتقادات زد و بندهای احتمالی را نشانه
گرفته است، معاملاتی که باعث شد بیطرف اصلاح‌طلب که رایش تضمین شده بود و
۱۴۴نفر، برای ادای نطق در موافقت با او ثبت نام کرده بودند، رأی نیاورد و
برخی وزرایی که همواره مورد نقد فراکسیون بودند، آراء بی‌سابقه‌یی دریافت
کردند که در مجلس اصول‌گرای قبل موفق به کسب آن نشده بودند. عجیب آن که
وقتی لیست نمایندگانی که در موافقت این دست از وزرا صحبت کردند را برانداز
می‌کنیم، به تعدادی قابل توجهی از چهره‌های لیست امید برمی‌خوریم.
جدا از آن، برخی از افراد به وسوسه امتیازاتی
که پیشتر گرفته بودند و ممکن بود با تغییر وزیر هر آنچه بافته‌اند رشته شود
و به باد فنا برود، مجدانه میان نمایندگان طیف‌های مختلف پرسه می‌زدند و
لابی می‌کردند تا گزینه مدنظرشان سر جای خود باقی بماند». محمدرضا
پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در انتخاب ۳۰ مرداد، گوشه دیگری از
پرده را بالا می‌زند و به اندکی از فساد فراگیر در مجلس اعتراف میکند:
«یکی از وزرا هفته گذشته از تعدادی از
نمایندگان دعوت کردند. در مراسم شام کارت هدیه توزیع میشود که حدود ۳۰ تا
۴۰نماینده در آنجا حضور یافتند. جلسات شبیه به این جلسه به‌صورت مستمر در
طول رایزنیها در مورد رأی اعتماد برگزار شد».
یک تحلیل‌گر سیاسی به نام «پرویز امینی» در
مشرق ۲۹مرداد، مجلس را «مجلس لاریجانی» می‌نامد و به گوشه دیگری از فساد و
رانت‌خواری و زد و بند در مجلس جلسه رأی اعتماد به کابینه دوازدهم به شکل
خیلی صریحی نشان داد که مجلس دهم نه ذیل اصلاح‌طلبی و نه ذیل اصول‌گرایی و
نه هیچ جریان سیاسی، قابل تعریف نیست. مجلس دهم در یک کلمه مجلس «لاریجانی»
و البته «لابی» است و جدی گرفتن مجلس دهم از سوی هر دولتی علی‌الخصوص دولت
روحانی، بیش از هر چیز، به وجود لاریجانی در این مجلس و توانایی‌های سیاسی
وی برمی‌گردد». کیهان ۳۰مرداد در این داستان روی دست همه رسانه‌ها بلند
میشود و با کالبدشکافی رأی اعتماد زنگنه، وزیر نفت دولت حسن روحانی صحبت
از استخدام نمایندگان مجلس در وزارت نفت از سوی زنگنه میکند:
«آخرین درس تلخ رأی اعتماد به کابینه دوازدهم
را باید از وزیر کم‌هزینه نفت گرفت! رأی اعتماد به زنگنه چه در دولت قبل و
چه در این دولت، میلیاردها دلار خسارت مستقیم به کشور وارد کرد. ای کاش
مرجعی بود و این معما را حل می‌کرد که سهم هر ایرانی از ابقای یک شخص چقدر
است!؟ اما از این مسأله مهم‌تر ، سنتی بود که زنگنه آشکارا از آن پرده
برداشت. کم و بیش شنیده بودیم که گاهی پیش می‌آید وزیری یا مدیری برای
ماندن در صندلی، لابی‌هایی میکند و این و آن را می‌بیند و… ! اما این‌که
وزیر نفت به صراحت درصدد خرید برخی از نمایندگان باشد، از آن بدعت‌های
تاریخی و خطرناک است که با روح اهداف جمهوری اسلامی در تضاد است. زنگنه در
دفاع از خود برای جلب رأی اعتماد گفته بود: می‌گویند نمایندگان ادوار را
استخدام کردید. خب هر دوره‌ای که تمام میشود یکی از دغدغه‌های هیئت‌رئیسه
مجلس این است که با وزرا جلسه می‌گذارد تا این نمایندگانی که کاری ندارند
را به کار گیرند. خب نماینده‌ای که کار ندارد چه شود آیا باید در جامعه رها
شود؟ اگر نماینده‌ای نگران شغل آینده خود باشد حتی در حد یک حقوق دولتی
هزار مفسده دیگر ایجاد میشود. لذا من هم افتخار می‌کنم که تعدادی از این
نمایندگان ادوار را به کار گرفتم و این کار مخفیانه نیست عجیب آن که حتی یک
نماینده در برابر این سخن توهین‌آمیز وزیر نفت موضع نگرفت! البته در
شرایطی که نماینده مدافع زنگنه، فرق بین باشگاه فوتبال نفت با باشگاه نفت و
نیرو را نمی‌داند، ظاهراً نباید خیلی هم سخت گرفت».
وقتی پرده ها بالا میرود و پروژکتور داخل مجلس
را روشن میکند می بینیم مجلسی که در دنیا «عصاره فضائل یک ملت» است، اینجا
عصاره فساد و تقلب یک تاریخ است. وقتی همه پرده ها بالا میرود، تنها زد و
بند و فساد و باند بازی نمایان میشود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر