24.8.2017
سهیل عربی، زندانی عقیدتی که چهارمین سال حبس خود را در اوین سپری
می کند، در هفته های اخیر همزمان با بازداشت همسرش به بند ۲ الف سپاه
پاسداران در زندان اوین منتقل شده بود.
در مدت حضور در بند سپاه این زندانی
مورد ضرب و شتم مستمر قرار گرفته و بخصوص به دلیل ضربه های تیم بازجویی به
ناحیه سر دچار سردردهای مزمن شده است. علیرغم آزادی همسر وی با قید وثیقه،
نیروهای امنیتی در چند نوبت همسر و خانواده او را تهدید کردند. این زندانی
عقیدتی در واکنش به این فشارها با نگارش نامه ای سرگشاده اعتصاب غذای
اعتراضی خود را با مطالبه پایان دادن به آزار خانواده از امروز آغاز کرده
است.
به گزارش خبرگزاری هرانادر حالی که سهیل عربی در حال تحمل
چهارمین سال از دوره محکومیت خود به سر می برد مورخ ۹ مردادماه از بازداشت
همسرش، نسترن نعیمی باخبر شد.
آقای
عربی به نشانه اعتراض از روز ۱۰ مردادماه دست به اعتصاب غذا زد. اندکی بعد
او نیز به بند ۲ الف سپاه پاسداران واقع در زندان اوین که محل نگهداری
همسرش بود منتقل شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
پس
از هشت روز آقای عربی به بند سابق خود بازگردانده شده، همسرش نیز با تودیع
وثیقه آزاد شد و این زندانی به اعتصاب غذای اعتراضی خود پایان داد.
با اینحال از زمان بازگشت به بند عمومی ۷ این زندانی و خانواده او با افزایش فشار نیروهای امنیتی روبرو شده اند.
گزارش
می شود در چند نوبت نیروهای امنیتی با همسر آقای عربی که به تازگی آزاد
شده است تماس گرفته و اقدام به تهدید او در خصوص اطلاع رسانی و سرانجام
وضعیت همسرش نموده اند.
سهیل عربی در این رابطه با نگارش نامه ای که متن کامل آن در ادامه می آید از آغاز اعتصاب غذای اعتراضی خود از امروز خبر داده است؛
آیینه بشکستید هزاران تکه شد اما…
تلفن ها شنود میشود،اکانت ها هک،خانواده تهدید میشود،نسترن بازجویی و محکوم…
دست از شکنجه و آزار معشوقم بردارید،همه اش تقصیر من است آری تقصیر من
مجرم اصلی من هستم،جرم من عکاسی ست یعنی انعکاس آیینه وار بدون رتوش تصاویر.
ببخشید من از رتوش بیزار بودم ،تصویر شما را همانگونه که بود منعکس کردم و شما به جای شکستن خود، آیینه را بشکستید. اما آیینه هزاران تکه شد و همچنان در هر تکه اش عکس شما نمایان است.
آخ دیدید!سهیل ها تکثیر میشوند
من سهیل عربی فریاد نسلی بودم که دیگر نمیخواست نسل سوخته بماند،نسلی که نه زندگی کرد که از مرگ بترسد و نه آزاد بود که از زندان هایتان هراس داشته باشد. چهار جشن تولدم را پشت میله های زندان گذراندم،دخترم چهار سال است که تمام خاطراتش با من در سالن ملاقات اوین است.
تمام ظلم هایی که در حق من شد را بخشیدم اما هرگز نمیتوانم در برابر آزار های مضاعف و ناحقی که به خانواده ام میکنید سکوت کنم.
اعتصاب غذا میکنم و خواسته ام تبرئه ی مادر همسرم و همسرم، عزیزترینم نسترن نعیمی ست.
سهیل عربی / زندان اوین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر