| چگونه در اینترنت ناشناس باشیم |
 |
 |
 |
| چهارشنبه, 06 شهریور 1392 ساعت 20:41 |
 این
راهنما به شما کمک خواهد کرد که راه‌هایی را برای اکثر فعالیت‌ها و
ارتباط‌های مبتنی بر اینترنت بیاموزید. اما قبل از شروع، باید یادآور شویم
که پیش شرط اولیه برای ناشناس بودن در اینترنت، عدم ساخت یک حساب کاربری با
نام حقیقی خودتان است و همچنین نباید اطلاعات شخصی خودتان را در
پروفایل‌های حساب های اینترنتی مانند گوگل، فیس بوک، توئیتر و غیره قرار
دهید.
ما در ادامه چند روش خلاصه و سریع را به
شما معرفی می‌کنیم که به وسیله آنها می توانید هویت و محل خود را در حالی
که از سایتی بازدید می‌کنید و یا مشغول دانلود کردن و حتی چت کردن هستید٬
پنهان نگه دارید.
مرحله اول: وب گردی ناشناس
یکی از بهترین روشهایی که شما می‌توانید
ناشناس باشید٬ پنهان کردن «IP» است. این ساده‌ترین روشی است که به وسیله
ردیابی آن، می‌توانند به شما برسند. اگر کسی «IP» شما را می‌داند به راحتی
می‌تواند موقعیت جغرافیایی سرور شما را پیدا کند.
به طور کلی می‌توان گفت که سه روش برای پنهان کردن «IP» وجود دارد:
۱) استفاده از یک پروکسی سرور: اگر
می‌خواهید در اینترنت ناشناس باشید، بهترین راه این است که به ظاهر شخص
دیگری در بیایید. این درواقع کاری است که یک پروکسی سرور انجام می‌دهد.
یعنی اتصال شما به اینترنت را از یک راه دیگر به سرور مورد نظر وصل و هدایت
می‌کند که ردیابی آن به سادگی میسر نیست. هزاران پروکسی سرور وجود دارد که
برای یافتن آن کافی است ،در گوگل به جستجو بپردازید.
۲) استفاده از«VPN»: بسیاری از اهداف و
مفاهیم یک «VPN» مانند پروکسی سرور است و البته در برخی موارد خیلی بهتر از
یک پروکسی سرور عمل می کند. روش کار این دو سیستم متفاوت اما نتیجه تقریبا
یکسان است.
اساسا یک «VPN» از یک شبکه عمومی مانند
اینترنت برای وصل شدن به یک وب سایت و یا کاربران استفاده می‌کند. بنابراین
اگر به عنوان مثال، من در تهران هستم ولی شرکتی که از آن «VPN» تهیه
کرده‌ام در استرالیا است٬دقیقا مانند این است که من از استرالیا به
اینترنت وصل شدم.
۳) استفاده از «TOR»: در واقع تور شبکه‌ای
از تول‌هایی است که کاربران و گروه‌ها را قادر می‌سازد تا امنیت و حریم
خصوصی خود را ارتقا بخشند. وب‌گردی با «TOR»، شباهت بسیار زیادی به استفاده
همزمان از صدها پروکسی مختلف دارد که دوره ای و تصادفی است.
دقت کنید که استفاده از تور وب‌گردی شما را به صورت ناشناس خواهد کرد و این همه امنیت نیست.
مرحله دوم: ناشناس بودن در ایمیل و ارتباط‌ها
استفاده از پروکسی‌ها، «VPN»ها و «TOR»،
باعث پنهان شدن «IP»شما می‌شود، اما ارسال ایمیل‌هایی به روش ناشناس چالش
دیگری در فعالیت‌های ناشناس ما در اینترنت است. اجازه بدهید اینگونه بیان
کنیم که شما می‌خواهید به کسی ایمیل بفرستید ولی نمی‌خواهید آنها ایمیل شما
را داشته باشند و یا بتوانند شما را شناسایی کنند. برای این کار دو روش
وجود دارد:
۱) استفاده از نام مستعار: نام مستعار در
ایمیل درواقع٬ ایمیلی است که نامه‌های دریافتی شما را به ایمیل اصلی شما
ارسال(Forward) می‌کند. تا زمانی که ایمیل‌ها به ایمیلی اصلی شما ارسال
می‌شوند٬ ایمیل اصلی شما امن باقی خواهد ماند.
۲) استفاده از یک حساب یکبار مصرف: شما به
دو روش می‌توانید این کار را انجام دهید. برای نمونه شما می‌توانید از
http://www.maildrop.cc یک حساب ایمیل موقتی دریافت کنید که بعد مدت زمانی
این ایمیل به صورت خودکار از بین خواهد رفت.
همچنین شما باید با استفاده از «VPN» و
سایر روشهایی که در مرحله اول گفته شد،هویت خود را مخفی نگه دارید. اما
هنوز هم شما کاملاً امن نیستید چرا که می توانید با روشهایی مانند “حمله
مرد میانی “مورد حمله قرار بگیرید. برای جلوگیری از آن، شما می توانید
ایمیل‌های خود را قبل از ارسال رمزگذاری کنید:
۱- استفاده از«HTTPS»، یکی از روش‌های متداول برای رمزگذاری اتصال است.
۲- استفاده از«PGP» ، برای رمزگذاری ایمیل‌ها.
علاوه بر ایمیل لازم است که پیام‌رسان‌های فوری (چت) خود را نیز به سیستم‌های رمزگذاری مجهز کنید. سیستم‌های زیر توصه تواناتک است:
۱- تور چت: استفاده از این برنامه بسیار
آسان است. با استفاده از خدمات پنهان کردن مکان«TOR» کار می‌کند که دارای
رمزنگاری «SSL / TLS »می‌باشد. در آینده بیشتر در مورد این سیستم صحبت
خواهیم کرد
Cryptocat -۲: سیستمی مبتنی بر وب، برای
چت کردن است و از استاندارد رمزنگاری«AES-256» استفاده می‌کند و شکستن
رمزهای این استاندارد، بی‌نهایت دشوار است.
Pidgin -۳ و OTR: با استفاده از این
برنامه، شما می‌توانید متن چت‌های خود را در فیسبوک، یاهو، جی تاک، اسکایپ و
غیره رمزگذاری کنید، به نحوی که اگر کسی در میانه راه، متن‌های شما را
دریافت کرد، نتواند آنها را بخواند.
مرحله سوم: اشتراک گذاری و انتقال فایل‌ها به صورت ناشناس
دریافت فایل از اینترنت بسیار ساده است
اما باید توجه کنید که ارسال کننده به«IP» شما دسترسی دارد. در مورد سیستمی
مانند «BitTorrent»که از روش همتا به همتا(Peer-to-peer) که گونه‌ای از
معماری شبکه‌های کامپیوتری است، استفاده می‌کند. در هر واحد زمانی هر بخش
فایل از یک سرور جدا دانلود می‌شود، یعنی یک «IP» جدید٬ که با این روش
امکان ردگیری محل فایل اصلی وجود ندارد.
توانا
|
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر