بخشش درآخرین لحظه.......!
مادر
داغدار "دلیراحمدی" جوان سنندجی که در یک نزاع خیابانی با دوستش کشته شده
بود، دوم شهریور ماه هنگامی که ماموران اجرای احکام طناب دار را بر گردن
مقتول جفت و جور می کردند و همه چیز آماده اجرای حکم بود؛ دلیرانه با گفتن
«می بخشم،اعدامش نکنید» از حس انتقامگیری گذشت.
اگرچه
این بخشش در آخرین ثانیه های زندگی جوان "قاتل" وپس ازبارها وبارها مرده و
زنده شدن شبانه روزی وی دراسارت زندان صورت گرفت ، بیانگر فاصله گرفتن
مردم از حس کینه و انتقامجویی و نه گفتن به اعدام است.
جامعه
ای خسته و متنفراز اعدامهای بسیار حتی مادری داغدیده که جوانش را در یک
نزاع اتفاقی و ناخواسته از دست میدهد شجاعانه به گذشت وامیدارد.
جدا
از گذشت فداکارانه وشورانگیزبازماندگان، آنچه دراین تصمیم انسانی، جلب نظر
میکند، تلاش فعالین کارگری سنندج برای جلوگیری ازاعدام وگرفتن جان یک جوان
دیگراز طریق قانع کردن خانواده جان باخته برای گذشت ازحس نفرت وانتقامجویی
ست که نشان از حضورتاثیرگذار فعالین کارگری در عرصه های اجتماعی دارد.
این
عمل انسانی بسیارتاثیرگذار که بارها وبارها از طرف خانواده های مقتول در
جامعه انجام شده و تلاش انسانهای بسیار برای قانع کردن بازماندگان به بخشش
از یکطرف نشان میدهد که جامعه حس کینه و انتقام و اعدام را نمیخواهد و از
طرفی نشان میدهد که واگذاری اختیار بعهده خانواده های بشدت متاثر و داغداری
که عزیزشان را ازدست داده اند، تحت عنوان " اولیای دم " برای تصمیم گیری
در مورد سرنوشت "قاتل" بشدت با یک سیستم حقوقی مبتنی برجرم شناسی و دادگاه
منصفانه و در حضور هیئت منصفه ، در تضاد است.
به
پاس قدردانی از گذشت فداکارانه خانواده "دلیراحمدی" ونتیجه بخش بودن
تلاشهای فعالین کارگری و مدنی روز پنجشنبه 4 شهریورماه ، تعدادی ازاین
فعالین کارگری و مدنی همراه با مردم شهر سنندج با حضور خود در محل، آرامگاه
مقتول " دلیراحمدی" را گلباران کردند و بدینوسیله استقبال نمادین جامعه را
برای جلوگیری از اعدامی دیگر به نمایش گذاشتند.
بار
دیگر ضمن ابراز شعف انگیز ترین خرسندیها بواسطه این گذشت انسانی، باید گفت
که اعدام و قصاص و کشتن و انتقامجویی راه پیشگیری از اینگونه اتفاقات
نیست. دیگر بس است!!
اتحادیه آزاد کارگران ایران
5 شهریور 95
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر