كريم قصيم: هشداري مجدد

 

(موضع مسئول كميسيون محيط زيست شوراي ملي مقاومت دربارة خطر زلزله درمنطقه نيروگاه بوشهر و نگراني برحق شوراي همكاري خليج)

سئوال: آقاي دكترقصيم، نظرشما- به عنوان مسئول كميسيون محيط زيست شوراي ملي مقاومت ايران-، نسبت به مواضع اخير آقاي عبدالطيف الزياني، دبيركل شوراي هنكاري خليج و نگرانيهاي زيست محيطي اين كشورها چيست؟

جواب: نزديك سه دهه است رژيم پروژه هسته اي را به راه انداخته، ابتدا در اختفاي كامل و سپس – پس ازافشاي اين پروژه توسط مقاومت – دراختفاي نسبي، يعني اكنون دنيا مي داند رژيم روي پروژه گسترده اتمي، ازجمله نيروگاه اتمي برق بوشهر- كار مي كند ولي دنيا، و ازجمله همسايگان ما درجنوب كشور،  به هيچ وجه مطلع نيستند دراين مراكز، حتي درمركز بوشهر چه مي گذرد،  وضعيت ايمني اين مركزاتمي ”توليد برق” به چه ترتيب، سيستم مراقبتي و استاندارد ايمني درچه سطحي است. بنابراين اصولاً نگراني آژانس بين المللي، كشورهاي اروپايي و علي الخصوص تشويش خاطر همسايگان ايران درجنوب خليج فارس كاملاً به جاست. درصورت وقوع يك فاجعه هسته اي دراثر زلزله، به علت جهت باد به سمت ممالك جنوبي – جنوب شرقي ، كشوهاي ساحل جنوبي خليج فارس  به ويژه قطر و بندراصلي صادرات نفت امارات متحده عربي، اينها بلافاصله در معرض خطرقرار مي گيرند. بنابراين حق دارند نگران باشند و خواهان رسيدگي بهنگام. وانگهي لزوم شفافيّت در عرصه اتمي، حتي نيروگاه برق اتمي و استانداردهاي ايمني آن، يك امربديهي بين المللي است. كليه كشورهاي جهان كه صاحب نيروگاه برق هسته اي هستند عضو كنوانسيون ايمني اتمي هستند و مسائل و استانداردهايشان درمعرض بازرسي و درصورت لزوم مشاورت فني و سطح استانداردها بين المللي و قابل بررسي است. تنها جمهوري اسلامي و رژيم ولايت فقيه است كه دراين مورد نيز از قواعد و وتعهدات جهاني مربوطه فرار مي كند و تاكنون عضو اين كنوانسيون نشده است.
به همين جهت سالهاست مسئولان شوراي ملي مقاومت، به ويژه شخص خانم رجوي، بابت آسيبهاي احتمالي زلزله بر نيروگاه بوشهر و مخاطرات مربوطه، بارها  هشدار داده اند.
خود من هم سالهاست دراين باره به تكرار گفته، نوشته و همين چند روزپيش نيز طيّ مصاحبه اي در مورد عواقب احتمالي توجه داده ام.

سؤال: آقاي قصيم، رژيم و كارشناسان روسي گفته اند اين نيروگاه امن بوده و گويا هيچ مشگلي نيست. نظرشما چيست، مي توانيد يك مثال از مخاطرات احتمالي ذكركنيد؟

جواب: به عنوان مثال خطر، در اثر زلزله  شبكه برق نيروگاه بوشهر مي تواند صدمه بيند ودر نتيجه آب سردكننده ها كه هسته اصلي نيروگاه را خنك نگهميدارند مي توانند ازكار بيفتند، كه اين آسيبي وخيم است و مي تواند به انفجار دروني و فاجعه اتمي منجرشود، مانند فوكوشيما.
 همين جا عرض مي كنم كه خاطرجمعي كارشناسان روسي كفايت نمي كند.درزمان وقوع فاجعه چرنوبيل مسئولان وقت ابتداء سكوت كردند بعد كه سوئديهاي(همسايه) صدايشان درآمد آن وقت روسها اعتراف كردند و با اطلاع رساني قطره اي وقوع آن مصيبت بي سابقه را پذيرفتند. تازه آنها سازنده اين نيروگاه بوده اند و بي طرف نيستند. همچنان كه در راستگويي و درستكاري رژيم هم محل ترديد وجود دارد، به سبب دروغگويي مزمن. وانگهي آن را كه حساب پاك است، ازمحاسبه چه باك؟ بايد پرسيد رژيم چرا نمي گذارد بازرسان آژانس بين المللي ازاين نيروگاه بازديد نمايند؟ چرا متن استانداردهاي ايمني و دفتراقدامات اورژانس اين نيروگاه را دراختيار مقامات و كارشناسان آژانس و همسايگان نمي گذارد؟
 و بازهم به تكرار مي پرسم چرا رژيم عضو كنوانسيون بين المللي ايمني اتمي نمي شود؟
سؤال: بنابراين شما از خواستهاي شوراي همكاري خليج  پشتيباني مي كنيد؟

جواب: منطقه بوشهر روي گسل زلزله و درساحل خليج قراردارد، فاجعه فوكوشيما آخرين هشدار قوي به همه كارگزاران كشورها بوده است. حداقل عقل وشعور هم حكم مي كند كسي با زلزله و عواقب آن بريك نيروگاه اتمي بازي نكند. ولي رژيم ولايت فقيه نشان داده نگران جان انسانها و مصالح ملي، منطقه اي و بين المللي نيست. اعلام همكاري با ديكتاتوري اتمي كره شمالي درجه ي خرد و دورانديشي اين رژيم را نشان مي دهد. بنابراين اگر دغدغه امنيّت نيروگاه اتمي براي مردم ايران، براي مردم جنوب كشورمان، مردم منطقه خليج و... به جاست و هشداربين المللي و منطقه اي درست مي باشد، بايد ازخواست بازرسي نيروگاه بوشهر توسط كارشناسان آژانس، از دعوت به عضويّت كنوانسيون ايمني اتمي و به ويژه از لزوم شفافيّت درباره عواقب و آثار زلزله برنيروگاه بوشهر، همانند اين زلزله اخير، به جدّ حمايت كرد.
29 فروردين1392