16 خرداد 1392
بروکسل 6 ژوئن - سه شنبه، يك
منظره غير متقربه اي درروز 29 مه در پارلمان اروپا رخ داد، زماني كه
نماينده سازمان ملل در عراق، سفير مارتين كوبلر، در برابر كميته امور خارجي
شهادت مي داد.
چنين امكاني توسط هموطن آلمانی وی و رئیس کمیته امور خارجی المار بروک در اختیار وی گذارده شد تا در مورد اوضاع عراق صحبت نماید.با این حال، صحبتهای او بر سرزنش مخالفان ایرانی که در دو کمپ در عراق پناهنده میباشند، متمرکز بود. این مخالفان اعضای سازمان مجاهدین خلق یک گروه مخالف که برای سرنگونی استبداد مذهبي ایران فعالیت میکند میباشند.
بسیاری از نمايندگان پارلمان اروپا که در بحث شرکت کردند اعتراض خود را به تلاش وی جهت "فریب پارلمان " و ارائه "بسیار ریاکارانه" وی ابراز نمودند. برخی ازنمایندگان از او پرسیدند که اگر چیزی برای پنهان کردن ندارد چرا با "تحقیق و تفحص مستقل" رفتار خود موافقت نمیکند. برخی دیگر خواستار "استعفا" و یا "اخراج وی گردیدند!"
با این حال اينطور نبود كه نماينده سازمان ملل به طور كامل در بحث تنها بيفتد چون تعدادی از هم ميهنانش از احزاب سیاسی مختلف آلمان از او دفاع کردند.
اولین نفر در ليست، الکساندر لامبزدورف از اعضای حزب لیبرال اف دی پی بود. وی هم حزب وزير خارجه آلمان گویدو وستروله که چند سال پیش در تهران با محمود احمدی نژاد دست داده بود میباشد.
سخنران های دیگر مایکل گاهلر، یک دیپلمات دون پايه از حزب دموکرات مسیحی آنگلا مرکل، که به عنوان گزارشگر در سال 2002، پیش نویس يك قطعنامه کلیدی را تهیه نمود که مبناي تشکیل یک هیئت دوستی با ایران برای پارلمان اروپا گرديد.
سخنران دیگر باربارا لوخبیلر از حزب سبزها، هم حزب کوبلر، بود. وی برای چندین سال ریاست هیئت ایران در پارلمان اروپا را بعهده داشت و در این سمت همکاری نزدیکی با سفارت ایران در بروکسل داشت. سبزهای آلمان تنها حزب عمده سیاسی در اروپا هستند که به طور رسمی تحریم ها علیه جاه طلبی های هسته ای ایران را "غیرقانونی" دانسته و آنرا محکوم میکنند.
علیرغم اجرای تحریم ها توسط دولت های غربی، آلمان کماکان یکی از شریک های مهم تجاری ایران بحساب می اید. بنا بر گزارش دفتر آمار جمهوری فدرال آلمان در شهر ویسبادن، آمار تجارت با ایران از 1950 تا 2011، نشان میدهد که روابط تجاری آلمان با ایران در دوران احمدی نژاد به اوج خود رسیده است.
بر طبق آمار ذکر شده در کتاب "جهان در ارقام 2012" که توسط اکونومیست منتشر گردیده است، آلمان پس از امارات متحده عربی و چین سومین کشور صادر کننده به ایران میباشد. تنها در سال 2009، بیش از 3.3 میلیارد یورو به ایران کالا صادر نموده و در سال 2010 به 4.5 میلیارد دلار گسترش یافت. این رقم در سال 2011 نیز بالغ بر 3.1 میلیارد بود. تلویزیون دولتی ایران پرس تی وی، اخیرا "روابط تجاری پررونق" بین دو کشور را تشویق نمود.
آلمان دارای سابقه ای طولانی در تعامل با جمهوری اسلامی است. هانس دیتریش گنشر اولین وزیر امور خارجه غربی بود که در سال 1984 به تهران سفر کرد. این سیاست تا سال 2008 زمانی که یک دیپلمات ارشد آلمان در ایران در نشست "مرگ بر اسرائیل" رژیم شرکت کرده بود ادامه یافت. بنا به اسناد موجود سفیر هربرت هونسویتز گفته است که علیرغم تحریم ها "به منظور حفظ و بهبود روابط اقتصادی بین دو کشور هر کاری از دستش بر بیاید را انجام خواهد داد.
بنا به گزارش اشپیگل، آلمان "نقطه کانونی تهیه موارد مورد نیاز" برای برنامه هسته ای ایران میباشد. دویچه وله از فروش تکنولوژی تجسسی توسط شرکت های آلمانی به ایران خبر داد. لازم به ذکر است که این تکنولوژی در ردیابی و جاسوسی بر علیه مخالفان مورد استفاده قرار میگیرد. واقعیت این است که ایران تجهیزات ساخت هواپیماهای بدون سرنشین خود را نیز از برلین خریداری میکند. بدلیل نقض تحریم ها علیه ایران بانک آلمان بیش از 300 میلیون یورو جریمه شده است.
گیدو وستروله، وزیر امور خارجه با همتای ایرانی خود علی اکبر صالحی در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد در سپتامبر 2012 ملاقات نمود. وزارت فدرال آلمان برای همکاری و توسعه اقتصادی، به تازگی برنامه ای برگزار نمود که علی رضا شیخ عطار سفیر تهران که گفته مي شود در کشتار غیر نظامیان در کردستان ایران دست داشته است شرکت نمود.
با این سابقه، جای تعجب نیست که دیپلماسی آلمان به کسب و کار و تجارت با چنين رژيم هايي تبدیل شده است.
فراتر از «ترویج حفاظت از حقوق بشر و اصلاح سیستم قضایی و قانونی" که به عنوان ماموریت آقای کوبلر مشخص گردیده است، به نظر می رسد که وی همچنین به دنبال فرصت های اقتصادی در عراق میباشد. او اخیرا اظهار داشت، " ما بازرگانان آلمانی را تشویق میکنیم که عراق را در نظر داشته باشند. او حتی در مصاحبه های رسمی خود از اهداف اقتصادی خود سخن میگوید، که خارج از اختیارات مسئولیت او میباشد. وی میگوید " درخواست من که البته جز دستورکار من نیست این است که، دولت به شرکت های خصوصی فضای بیشتر داده، محدودیت ها و بوروکراسی را کاهش دهد و کار را برای سرمایه گذاران تسهیل نماید."
در طول مدت مسئولیت کویلر در عراق، نقض حقوق بشر توسط نوری المالکی، نخست وزیر عراق به بالا ترین سطح خود رسید پس از چین و ایران، عراق رتبه سوم اعدام در جهان را دارد.
در سال گذشته همسر او، بریتا واگنر سفیر جدید آلمان در عراق گرديد كه این امر به ابهامات و سوالاتی که وی را در بر گرفته بودند كمكي نكرد.
طاهر بومدرا عضو سابق ارشد سازمان ملل در عراق، که در سال گذشته استعفا داد، در مقابل کنگره آمریکا شهادت داد که مارتین کوبلر جلسات متعدد و طولانی با سفیر ایران در عراق داشته و در آن به بحث پیرامون سرنوشت مخالفان ایرانی در کمپ های اشرف ولیبرتی پرداخته است. بحث در مورد سرنوشت پناهندگان با مقامات کشوری که از آن فرار کرده اند اگر ممنوع نباشد بسیار نادر است.
هجوم ناگهانی برای دفاع از هم میهن خود توسط نمایندگان آلمانی پارلمان اروپا در جلسه هفته گذشته از دید قانونگذاران دیگر مخفی نماند. آقای ریچارد چارنسکی وزیر سابق اتحادیه اروپا از لهستان قبل از پیشنهاد استعفا دادن کوبلر به وی گفت "من مثل مدافع شما آقای لامبزدورف هموطن شما نیستم اما هیچکس بی عیب نیست!
اگرچه آقای بروك جلسه را با تمجید از نماینده سازمان ملل متحد به اتمام رساند اما قبل از اتمام جلسه گفت که بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد دوره کوبلر در عراق را که در ماه ژوئیه به اتمام خواهد رسید را تمدید نخواهد کرد.
( نويسنده سياسي ديويد نيومان، فوق ليسانس خود در علوم سياسي را ايالات متحده امريكا در سال 2004 گرفت. اكنون كه به اروپا برگشته وي آزادانه درباره امورات مختلف جهاني مي نويسد)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر