پنجشنبه، آذر ۱۳، ۱۳۹۳



نشريه هيل (نشريه كنگره آمريكا)

نوشته سونا صمصامی – ۳ دسامبر ۲۰۱۴
در هفته های اخیر،  دهها نفر از زنان در سراسر ایران مورد سیلی از حملات اسیدی [اسید پاشی] قرار گرفتند که باعث سوختگی دائم در صورت و بدنهای آنها شد. بنا به گزارشات، یک قربانی در اصفهان به دلیل اسید پاشی بر روی صورتش توسط باندهای وابسته به رژیم جان خود را از دست داد. اما این کار که دور از قدرتمند بودن است این حملات بزدلانه بر روی زنان بی دفاع چهره ضعیف یک رژیم مذهبی مایوس که قادر به توقف اپوزیسیون اجتماعی افزایش یابنده به رهبری نیست را افشا میکند.
این حملات بعد از اینکه یک لایحه توسط پارلمان رژیم معرفی شد انجام گرفت لایحه ای که قدرت بیشتری به "پلیس اخلاقی" میدهد. اوباشان رژیم تشجیع شدند تا وحشیانه به زنان ایران که حجاب اجباری را رعایت نمیکنند حمله کنند. این زمانی اتفاق میافتد که خواهران آنها در افغانستان و پاکستان نیز همچنان مورد تهاجم افراط گرایان و بنیادگرایان مذهبی قرار میگیرند. اما تفاوت آن در ایران این است که مهاجمین اغلب توسط دولت حمایت میشوند و جزئی از باندهای تبهکار شبه نظامی بسیج هستند.
به راستی که این وحشی و نه قدرت است که به آخوندها انگیزه اینکار را در خانه و در خارج میدهد. هرچند که رژیم ایران به میز مذاکره بر سر برنامه هسته ای بازگشته است این کار را از روی وحشت تاثیر افزایش یابنده تحریمهای اقتصادی بر روی خیزشهای اجتماعی انجام داده است.
ماه گذشته این رژیم یک زن ۲۶ ساله را بنا بر دلائل واهي و آنچه که عفو بین الملل آنرا به عنوان محاکمه عمیقا مخدوش خواند اعدام کرد. زن جوان، ریحانه جباری، که در زندان اوین حلق آویز شد متهم به قتل یک مامور سابق اطلاعاتی در دفاع از خود شد. مامور اطلاعاتی سعی در تعرض به او را داشت. با حلق آویز ریحانه، آخوندها میخواستند به زنها یک درس داده و آنها را با  ترساندن وادار به اطاعت کنند.
اما این واقعیت که این کار کارکرد نداشته است به این معنا است که رژیم به طور رقت انگیزی ضعیف و اپوزیسیون آن قوی است. طی هفته گذشته، فعالان جزواتی [بروشورهایی] در شهرهای مختلف پخش کرده اند و اعتراضات بیشتری را سازماندهی کرده اند. در شهر شیراز، یکی از جزوات پخش شده اینطور خوانده میشود: "خواهر من قربانی اسید پاشی توسط این رژیم است. شرم بر خامنه ای."
برای اینکه اپوزیسیون گفتاری و سازماندهی شده را متوقف کند این رژیم سرکوب در خانه را افزایش داده است. طی سال اول ریاست جمهوری حسن روحانی بیش از ۱۰۰۰ نفر اعدام شده اند که بسیاری در ملاء عام بوده است. در آنجا تعداد زیادی تظاهرات و ناآرامی های گسترده وجود داشته است از جمله شورش بختیاری ها و صوفی های [درویش های] گنابادی که تظاهرات زنان را تکمیل کرده است. دستگیری و زندانی نمودن وکلا، خبرنگاران، مولفین، وب لاگ نویسان، دانشجویان و روشنفکران رو به افزایش است و ای نامر دبیر کل سازمان ملل و گزارشگر ویژه در مورد حقوق بشر  در ایران را وا داشته است تا خشم خود را ابراز و هشدار دهند.
زنان ایران قهرمانان گمنام در نبرد برای یک ایران دمکراتیک، غیر مذهبی و غیر اتمی بوده اند. زنان جوان در ایران از اپوزیسیون اصلی الهام میگیرند که دارای یک فلسفه بر اساس بربری جنسیتی است و فعالانه توسط رییس جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی ترویج شده است. رد گسترده حجاب اجباری در ایران یک بیانیه جمعی علیه رژیم است.
آخوندها پوشش داوطلبانه در اسلام را به یک قانون بسیار  سختگیرانه تبدیل کرده اند. در نتیجه، یک راه روشن برای نشان دادن مخالفت با رژیم مذهبی حتی برای زنان مسلمان نادیده گرفتن قوانین زن ستیزانه بوده است. حجاب اجباری و سرکوب سیستماتیک زنان توسط رژیم ایران نشان میدهد که آنها مدتها قبل از داعش بنیادگرایی و افراطی گری در منطقه را سیاسی کرده اند.
در مخالفت با زن ستیزی آخوندها، خانم رجوی طرح ده ماده ای برای ایران آینده را ارائه داده است که میگوید: "ما به برابری کامل جنسیتی در تمامی عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی معتقد هستیم. ما همچنین متعهد به مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی هستیم. هر نوع تبعیض علیه زنان لغو خواهد شد. آنها از حق انتخاب آزادانه پوشش برخوردار خواهند بود."
سوزانده صورت زنان، حلق آویز کردن چهره های اپوزیسیون از جرثقال در میادین عمودی، قتل عام مخالفان ایرانی که در عراق زندگی میکنند با هدف ایجاد وحشت برای کسانی که خواهان یک آینده دمکراتیک در ایران هستند انجام میگیرد. اما در واقع، هر قساوت نمادی سوزآور از ترس رژیم از کسانی است که جولان میدهند و اقتدار آنها را تهدید میکنند. مردم ایران با رهبری زنان این را میدانند و شجاعانه با نافرمانی های افزایش یابنده مدنی با آن مواجه میشوند. آنها سزاوار ستایش و پشتیبانی ما هستند.
صمصمامي نماينده شوراي ملي مقاومت ايران است كه (اين شورا) به دنبال برقراري يك جمهوري دمكراتيك سكولار و غير اتمي در ايران است.
opposition-in-iran

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر