Thursday, 04 December 2014
مردي كه در دوران نازي‌ها صدها هزار يهودي را به كام مرگ فرستاده بود، پيش از آن‌كه يك مهمان اتريشي‌اش را بدرقه كند، رو به او گفت: «دوست جوان، سلام من را به وين زيبا برسانيد و خوشحال باشيد كه من اين شهر را براي شما از شر يهوديان پاك كردم».
اين يكي از آخرين جملاتي است كه آلوئيس برونر، جنايتكار جنگي حزب نازي، قبل از آن كه ردش براي هميشه گم شود، بر زبان راند. جمله‌اي كه او در سال ۱۹۸۷ خطاب به يك خبرنگار اتريشي بر زبان آورد و بعد از آن براي هميشه در سوريه ناپديد شد.
در تمام اين سالها هيچ‌كس از سرنوشت مردي كه خون صدها هزار يهودي را به زمين ريخته بود، خبري نداشت. اما به تازگي "مركز سيمون ويزنتال" به اين بي‌خبري پايان داد. طبق اعلان اين سازمان يهودي غيردولتي، آلوئيس برونر در سن ۹۸ سالگي در خاك سوريه درگذشته است.
اطلاعات موثق اما غيرقابل تأييد از اين جنايتكار فاشيستي
برونر در دوران حكمراني نازي‌ها، يكي از معتمدان آدولف آيشمان، مسئول اداره مربوط به امور يهوديان در "دفتر مركزي امنيت رايش" بود. اين دو در كار اخراج يهوديان از برلين، وين، فرانسه و يونان با يكديگر همكاري داشتند. آلوئيس برونر كه‌زاده اتريش بود، هم‌چنين بر انتقال يهوديان به اردوگاه كار اجباري "آشوويتس" نظارت داشت.
آدولف آيشمن كه به جلاد اردوگاههاي مرگ معروف است، در سال ۱۹۶۰ توسط مأموران اطلاعاتي اسراييل در آرژانتين شناسايي و ربوده شد. او در دادگاه اورشليم به اعدام محكوم شد. اما آلوئيس برونر در تمام اين سالها از چنگ قانون در امان ماند.
خبر درگذشت برونر به گفته رئيس مركز سيمون ويزنتال، توسط يك مأمور مخفي سابق آلمان كه در خاورميانه فعاليت داشته به اطلاع اين سازمان رسيده است. طبق اطلاعات ارائه شده توسط اين مأمور مخفي، جسد برونر در دمشق خاك شده است.
وضعيت بحراني كنوني در سوريه اجازه بررسي صحت‌وسقم اين خبر را نمي‌دهد، اما افريم زوروف، رئيس مركز سيمون ويزنتال در اورشليم مي‌گويد، منبع خبري كه اين اطلاعات را در اختيار آنان قرار داده، "بسيار قابل اعتماد" بوده است.
ابداع صندلي شكنجه
آلوئيس برونر پس از پايان جنگ تا موقع فرار، با نام مستعار در شهر اسن آلمان سكونت داشت. او سپس در دهه ۱۹۵۰ ميلادي با استفاده از گذرنامه يكي از دوستان سابقش در حزب نازي به نام گئورگ فيشر، از آلمان گريخت و راهي سوريه شد.
برونر در جريان دو سوءقصد بجانش، يك چشم و دست چپ خود را از دست داده بود.
برونر تحت همين نام جعلي در دمشق سكونت گزيد و مغازه‌اي كوچك باز كرد كه در آن اجناس خارجي را به مشتريان اروپايي ساكن در دمشق مي‌فروخت.
به گزارش اشپيگيل آنلاين، اندكي بعد مأموران اطلاعاتي سوريه به برونر مشكوك شده و همين امر سبب شد تا وي وارد همكاري با رژيم سوريه شود. گفته مي‌شود او ابداع‌كننده يكي از ابزارهاي شكنجه رژيم سوريه به نام "صندلي آلماني" بوده است.
تمامي اجزاي اين صندلي متحرك بوده، به‌طوري كه پس از نشاندن زنداني روي آن، بدن وي در جهات مختلف به حركت درآمده و منجر به شكستن ستون فقرات قرباني مي‌شود.
مصاحبه جنجالي
برپايه گزارش اشپيگل‌آنلاين در تمام اين سالها رژيم سوريه آلوئيس برونر را تحت حفاظت خود داشت. يك دادگاه فرانسوي دو مرتبه اين جنايتكار نازي را به اعدام و يكبار به حبس ابد محكوم كرد. در اين ميان دستگاههاي اطلاعاتي آلمان نيز جايزه‌اي به‌مبلغ ۵۰۰ هزار مارك (۲۵۰ هزار يورو) براي اطلاعاتي كه منجر به شناسايي محل زندگي برونر شود، تعيين كردند.
رژيم حافظ اسد در تمام اين مدت منكر داشتن هرگونه اطلاعاتي در مورد آلوئيس برونر شده بود.
سرانجام در سال ۱۹۸۵ برونر پس از سالها زندگي به دور از خطر در دمشق، با مجله آلماني "بونته" گفت‌وگو كرد. او در اين مصاحبه به همكاري‌اش با رژيم نازي در تعقيب و قتل يهوديان اعتراف كرد و گفت كه از اين كار احساس پشيماني نمي‌كند.
عامل هولوكاست در گورستان يهوديان برلين دفن شده است" جنايتكار نازي در سن ۱۰۰ سالگي درگذشت اريش پريبكه معروف به "قصاب غارهاي آردئاتين" در سن ۱۰۰ سالگي در حبس خانگي در رم درگذشت. او وصيت كرده بود كنار همسرش در آرژانتين به خاك سپرده شود، اما مقامات آرژانتين اعلام كردند اجازه دفن جسد او در اين كشور را نمي‌دهند.
وقتي افسران ارشد نازي جاسوسان آمريكا شدند آمريكا در زمان "جنگ سرد" صدها افسر ارشد آلمان نازي را در سرويس‌هاي امنيتي خود به‌كار گرفته و آنان را از پيگرد قضايي نجات داده است. دانسته‌هاي اين افراد از شوروي سابق آنان را از "مجرمان جنگي كوچك" متمايز مي‌كرده است.
برونر كه در آن زمان ۷۲ سال داشت، در اين مصاحبه چنان عليه يهوديان نفرت‌پراكني كرده بود كه مسئولان اين مجله مجبور به انتشار نسخه سانسورشده اين گفت‌وگو شدند.
دوسال بعد از آن يك خبرنگار اتريشي موفق به يافتن رد برونر در دمشق شد و با وي مصاحبه كرد. سخنان سراسر نفرت و نژادپرستانه آلوئيس برونر منجر به جلب توجه جامعه جهاني شد و حافظ اسد رئيس‌جمهور وقت سوريه را مجبور كرد براي بازگرداندن برونر به آلمان گفت‌وگوهايي با مقامات آلمان شرقي انجام دهد.
او در اين مصاحبه از جمله به خبرنگار اتريشي گفته بود: «سلام من را به وين زيبا برسانيد و خوشحال باشيد كه من اين شهر را براي شما از شر يهوديان پاك كردم».
اما واقعه فروپاشي ديوار و اتحاد دو آلمان ناجي برونر شد و وي به دستور حافظ اسد به مهمانخانه‌اي دولتي در روستاي "صلنفه" واقع در استان لاذقيه انتقال داده شد.
زندگي بدون يك چشم و يك دست
به‌نوشته اشپيگل آنلاين حدود سال ۲۰۰۰ آلوئيس برونر براي آخرين بار در يكي از هتل‌هاي لوكس شهر دمشق ديده شد و پس از آن هرگونه ردي از وي محو شد.
برونر نه تنها از دست مأموران اطلاعاتي آلمان كه به‌دنبال شكار چهره‌هاي با نفوذ حزب نازي بودند، جان سالم به در برد، بلكه عمليات مأموران مخفي اسراييل نيز براي كشتن وي نافرجام ماند. سازمان جاسوسي اسرائيل، موساد، يكبار در سال ۱۹۶۱ و يكبار در سال ۱۹۸۰ دو نامه حاوي مواد منفجره به آدرس آلوئيس برونر فرستاد. در جريان اين دو سوءقصد برونر يك چشم و دست چپ خود را از دست داد.
وي تا زمان مرگ در سال ۲۰۰۹ در اين وضعيت جسماني، با ذهن و احساسي آكنده از نفرت و نژادپرستي، روزگار را پشت سر گذاشت ».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر