کنگره ایالات متحده آمریکا - نمایشگاه سه‌روزه و کنفرانس پیرامون نقض وحشیانه حقوق‌بشر توسط رژیم ایران

تاريخ: AM 9:22:46 1393/9/27

هم‌زمان با روز جهانی حقوق‌بشر و به‌ابتکار جوامع ایرانیان در آمریکا، یک نمایشگاه سه روزه در افشای وضعیت وخیم حقوق‌بشر در ایران به‌ویژه در دوران آخوند روحانی، در تالار مخصوص نمایشگاههای کنگره، برگزار شد که با استقبال گسترده نمایندگان کنگره و شهروندان آمریکایی مواجه گردید.

شماری از نمایندگان برجسته کنگره از جمله خانم ایلیانا رزلهتینن، رئیس زیرکمیته خاورمیانه، دینا روهرا باکر، عضو ارشد کمیته امور خارجی و رئیس زیرکمیته اروپا و اروپا آسیا، مایک کافمن، نماینده جمهوریخواه از کمیته قوای مسلح، تد پو، جمهوریخواه از تگزاس و رئیس زیرکمیته تروریسم و منع گسترش اتمی، ال گرین، نماینده دموکرات از تکزاس، تد یوهو، جمهوریخواه از فلوریدا و عضو کمیته امور خارجی، رندی وبر، جمهوریخواه از تکزاس و عضو کمیته امور خارجی، و تام کاتون، سناتور از ایالت ارکانزاس و عضو کمیته امور خارجی، از این نمایشگاه بازدید به‌عمل آوردند و ضمن ابراز حمایت از مبارزات مردم ایران، نقض وحشتناک حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی را به‌شدت محکوم و تأکید کردند، گسترش اعدام و شکنجه از جمله اعدام نوجوانان، سرکوب زنان، مبارزان، وبلاگ‌نویسان، فعالان اینترنتی و اقلیتهای مذهبی در ایران، نباید تحت‌الشعاع مذاکرات هسته‌یی با رژیم آخوندی قرار گیرد.

در آخرین روز این نمایشگاه، کنفرانسی با حضور نمایندگان ارشد کنگره و شخصیتهای برجسته آمریکایی برگزار شد که توجه شمارا به گزیده‌یی از آنها جلب می‌کنیم.

اد رویس که در سال 1993 وارد کنگره آمریکا شد، هم‌اکنون یازدهمین دوره خود را به‌عنوان نماینده طی می‌کند. وی از ژانویه سال 2013 ریاست کمیته امور خارجی کنگره را برعهده گرفت.
اد رویس از مدافعان اعمال تحریمها علیه رژیم آخوندی در کنگره آمریکا و از بانیان مشترک لایحه‌یی درباره کاهش تهدید رژیم ایران و نقض حقوق‌بشر توسط رژیم سوریه بود که در پی تصویب آن و با حمایت او، مقامهای رژیم آخوندی که در زمینه سانسور فعالیت دارند، با مسدود شدن دارایی‌ها و ممنوعیت سفر، هدف قرار گرفتند.

 

 

 

اد رویس-رئیس کمیته خارجی کنگره آمریکا
متشکرم، از شما متشکرم. اولاً اجازه بدهید قتل‌عام فجیعی که سپتامبر گذشته در کمپ اشرف اتفاق افتاد را یادآوری کنم و بگویم که تا چه اندازه کسانی‌که در این‌جا هستند سعی کردند تا از وقوع آن جلوگیری کنند. بگذارید همچنین بگویم که طوریکه یک حکومت با مردم خود رفتار می‌کند، چه عراق که توطئه‌های رژیم ایران را نادیده می‌گیرد و چه خود رژیم ایران، گواه این واقعیت است که آنها چگونه با همسایگان خود هم رفتار می‌کنند. می‌خواهم چند لحظه در رابطه با واکنش رژیم ایران نسبت به اعمال وحشیانه نیروی بسیج صحبت کنم.
وقتی به‌صورت زنان جوان اسید پاشیده می‌شود فقط به این دلیل که در راستای اعمال احکام شرعی است، توقع نخواهید داشت که مجلس کشور قانونی وضع کند که مقرر نماید: اگر کسی احکام شرعی را اجرا کند و باور داشته باشد که چنین کاری را می‌کند، از مصونیت برخوردار خواهد بود.
حال به عواقب این پیام به جمعیت افراطی و خطرناک فکر کنید. ما در گذشته نیز شاهد عملکرد این عناصر بوده‌ایم. فیلمهایی از وقایع گذشته وجود دارد که نشان می‌دهد چگونه موتورسواران مجهز به باتون و اسلحه به دانشجویان و زنان حمله می‌کردند. ما تنها نشسته و نظاره گریم در حالیکه این عناصر افراطی و فریب خورده از جانب رژیمی ‌توانایی عمل پیدا می‌کنند که موجی از وحشت در جامعه افکنده است. ما شاهد عملکرد این رژیم بوده‌ایم، نه تنها نحوه رفتار آن با همسایگان خود و دانشجویان بلکه نسل جوان را با اتکا به تمامیت خواهی خود از داشتن امید محروم می‌کند چرا که برپایه افراطی گرایی بنا شده است.
من فقط می‌توانم از کسانی تشکر کنم که هم‌چنان تلاش می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که نسل آینده امید داشته باشد و جوانان ایران به اطلاعات و اخبار واقعی دسترسی داشته باشند. من نتایج نظرسنجی گالوپ را دیدم که نشان می‌داد دو سوم مردم داخل ایران خواهان یک دموکراسی غربی و نه حکومت مذهبی هستند. و فکر می‌کنم این همچنین نشان می‌دهد که بسیاری از ما در غرب و سراسر جهان تا چه اندازه در مورد نیات ولی‌فقیه رژیم بعد از کسب قابلیت هسته‌یی و برنامه تسلیحات هسته‌یی ساده‌لوح هستیم. آنها چهار بار تقلب و فریبکاری کرده‌اند. همین دیروز در روزنامه‌ها آمده بود که رژیم تلاش کرده تا قطعاتی برای راکتور پلوتونیوم تأسیسات آب سنگین خود تأمین کند. قبل از آن، مشغول تحقیق و فن‌آوری در رابطه با سانتریفوژهای فراصوتی در حالی‌که در حال مذاکره بوده کرده است.
یک ضرب‌المثل می‌گوید که حرف تو همان عهد و پیمان تو است. خب، ظاهراً این در خلال مذاکرات صادق نیست.
ما مسئولیت ویژه‌یی نسبت به ساکنان کمپ لیبرتی داریم و باید به این مسئولیت پاسخ داده شود. از شما متشکرم که از ما حسابرسی می‌کنید همان‌طور که کمیته روابط خارجی کنگره از دولت آمریکا حسابرسی می‌کند تا آنچه که درست است را نسبت به قربانیان انجام دهد. باید به کمک آنها شتافت. از تلاش پیگیر شما بسیار متشکرم.

رابرت فورد از سال 2010 تا 2014 سفیر آمریکا در سوریه بود؛ وی پیش از آن از 2006 تا 2008 سفیر آمریکا در الجزایر بوده است.
وی همچنین بعد از اشغال عراق در دوره‌های مختلف در این کشور مناصبی را برعهده گرفت و از جمله از سال 2008 تا 2010 معاون سفارت آمریکا در بغداد بود.
سفیر فورد مدتی بعد از شروع قیام مردم سوریه، برای اعلام همبستگی با قیام‌کنندگان علیه دیکتاتوری اسد، به شهر حما سفر کرد. او به‌خاطر حمایتش از اپوزیسیون سوریه، چندین بار مورد حمله نیروهای رژیم سوریه قرار گرفت.
او همچنین خواهان حمایت و پشتیبانی نظامی از اپوزیسیون سوریه شد و گفت، اگر این کار را دو سال قبل انجام می‌دادیم، گروه‌های افراطی نمی‌توانستند با میانه‌روها مقابله کنند.

 

 

 

سفیر رابرت فورد - سفیر آمریکا در سوریه (2010-2014)
مایه خوشوقتی است که در این‌جا هستم. و می‌خواهم از سازمان‌دهندگان این جلسه و جامعه ایرانیان مقیم آمریکا به‌خاطر دعوت از من قدردانی کنم. سخنرانی من در رابطه با وضعیت داخل ایران نیست، من می‌خواهم در رابطه با آنچه رژیم ایران در منطقه انجام می‌دهد صحبت کنم و سیاست‌ها و اقدامات آن که چشم‌انداز صلح را در منطقه دشوارتر می‌کند و در واقع تهدیدی علیه امنیت ملی آمریکا است. عملکرد رژیم در واقع خطری در برابر اقدامات آمریکا علیه داعش است و میلیونها نفر را هم در سوریه و هم در عراق در شرایط وحشتناکی قرار می‌دهد.
به‌طور ویژه مناسب است که در این رابطه در روز جهانی حقوق‌بشر صحبت کنیم، زیرا شاید وحشتناک‌ترین وضعیت حقوق‌بشر در جهان امروز در سوریه باشد. بیش از 10 میلیون تن از مردم سوریه اکنون از خانه‌های خود رانده شده‌اند. بیش از سه میلیون سوری به کشورهای مجاور، از جمله ترکیه، لبنان، اردن و عراق متواری شده‌اند. تصور کنید که شرایط کشور شما آن‌قدر وخیم شده باشد که باید به عراق پناهنده شوید، اما این وضعیت آنجا است. همچنین رژیم اسد، که متحد اصلی آن رژیم ایران است، از تسلیحات شیمیایی، از جمله گاز سمی سارین و گاز کلر استفاده کرده است، آن هم در مقیاسی که از دوران جنگ جهانی اول دیده نشده است. این امر ناقض توافق‌نامه‌های عمده بین‌المللی است که استفاده از تسلیحات شیمیایی را محدود می‌کند. اما رژیم اسد، با حمایت رژیم ایران، دست به این کار زده است. رژیم اسد بمبارانهای هوایی کرده، دهها هزار تن از غیرنظامیان را در اقصی نقاط کشور به قتل رسانده و صدها هزار خانه را ویران کرده است، آن هم با حمایت رژیم ایران.
رژیم ایران چگونه این حمایت را ارائه می‌کند؟ می‌خواهم وقتی شما این جلسه را ترک می‌کنید به‌یاد داشته باشید که رژیم ایران دقیقاً مشغول چه اعمالی در سوریه است. اولاً، رژیم ایران به رژیم سوریه که اساساً ورشکسته شده، کمک مالی می‌کند. جنگ در سوریه نزدیک به چهار سال است که ادامه دارد و رژیم سوریه دیگر پول ندارد؛ رژیم ایران هم پول و هم نفت مجانی به پالایشگاه سوریه در شهر حمص می‌رساند. رژیم سوریه اساساً نفت ندارد. داعش تمام میدانهای نفتی در سوریه را تصرف کرده است. و بنابراین رژیم سوریه تماماً نیازمند کمک از طرف رژیم ایران در زمینه انرژی است. رژیم ایران همچنین به رژیم سوریه تسلیحات زیادی می‌رساند، همان رژیم در سوریه که از تسلیحات شیمیایی استفاده می‌کند و شهروندان غیرنظامی را بمباران می‌کند. روسیه هم کمک تسلیحاتی می‌کند. اما به گفته تقریباً تمام ناظران، کمک رژیم ایران به اسد اکنون پراهمیت‌تر از کمک روسیه است.
و شاید زیانبارترین موضوع در سوریه این باشد که رژیم ایران نیروی زمینی به سوریه اعزام کرده است. آنها نیروهای سپاه پاسداران را به آنجا اعزام کرده‌اند. رژیم ایران تنها رژیمی در دنیا است که نیروهای نظامی با یونیوفرم مشخص را برای جنگ در کنار رژیم اسد به سوریه فرستاده است. نیروهای رژیم ایران با یونیفرم مشخص در جنگ شرکت می‌کنند. سپاه پاسداران دو تن از فرماندهان خود را در جنگ سوریه از دست داده است. یکی از آنها نزدیک به چهار ماه پیش کشته شد و هر دو درجه سرتیپ داشتند. آنها همچنین پرسنل نظامی خود را از دست داده‌اند. گذشته از این، آنها دارای شبه‌نظامیانی از لبنان هستند. قطعاً شما از حزب‌الله لبنان خبر دارید که شدیداً به کمکهای مالی رژیم ایران متکی است. حزب‌الله به‌دستور رژیم ایران به سوریه رفت و در جبهه‌های متعددی در سراسر آن کشور شرکت دارد. رژیم ایران همچنین شبه‌نظامیان را از عراق سازماندهی کرد تا به سوریه بروند. هزاران عراقی اکنون در سوریه در صحنه جنگ به‌سر می‌برند. یعنی به‌علاوه هزاران نیروی حزب‌الله، هزاران نیروی عراقی نیز در آنجا حضور دارند. جنگ آن‌قدر شدت پیدا کرده و تلفات حزب‌الله و شبه‌نظامیان عراقی آن‌قدر افزایش پیدا کرده که رژیم ایران مجبور شده به افغانستان برود و از قبایل هزاره افغانستان نیروگیری کند و برای جنگ به سوریه بفرستد. همان‌طور که گفتم، رژیم ایران اکنون بزرگ‌ترین حامی رژیم بشار اسد است.
نقش رژیم ایران در عراق نیز به‌شدت مخرب است. اجازه بدهید حالا به این موضوع بپردازم. شاید برخی از شما دورانی را به‌یاد داشته باشید که آمریکا پرسنل نظامی در صحنه در عراق داشت، و من هم در عراق بودم. من بعد از اشغال، چهار سال و نیم در آنجا بودم. گروه عصائب‌ که سربازان آمریکایی را می‌ربود و می‌کشت را به‌یاد دارید؟ این شبه‌نظامیان شیعی توسط رژیم ایران تأمین مالی می‌شوند و در ایران آموزش می‌بینند. یک گروه دیگر که ارتش آمریکا با آن می‌جنگید کتائب حزب‌الله نام داشت و همچنین سپاه بدر این شبه‌نظامیان فی‌الواقع آتش جنگ فرقه‌یی را در عراق فروزان‌تر می‌کنند. و همین خصومتهای فرقه‌یی است که به داعش فرصت می‌دهد تا نیروهای جدید در مناطقی مثل سوریه و عراق جذب کند.
و من فکر می‌کنم ژنرال دمپسی و رئیس‌جمهور اوباما به شما خواهند گفت که ما باید از حمایت سنی‌ها در عراق برخوردار باشیم تا بتوانیم در برابر داعش در عراق موفق شویم.
من به‌طور خاص نگران این موضوع هستم که در برخی از مقالات گفته می‌شود، اگر توافق هسته‌یی با رژیم ایران به نتیجه برسد - و من واقعاً نمی‌دانم که چنین چیزی اتفاق خواهد افتاد یا نه - ولی اگر اتفاق بیفتد، آمریکا این امکان را خواهد یافت که با رژیم ایران بر سر یک‌سری مسائل منطقه‌یی همکاری کند. من فقط می‌خواهم به همه هشدار بدهم که منافع رژیم ایران در منطقه با منافع ما در منطقه یکسان نیست. رئیس‌جمهور اوباما و دولت آمریکا به‌نظر من به‌درستی گفته‌اند که ما نمی‌توانیم تنها با توسل به ابزار نظامی، با داعش، این گروه وحشتناک که فجایع هولناکی مرتکب می‌شود، مقابله کنیم. باید یک راه‌حل سیاسی وجود داشته باشد. و بر اساس آنچه من در رابطه با سوریه و عراق به شما گفتم، امیدوارم به این درک رسیده باشید که رژیم ایران خواستار یک راه‌حل سیاسی با اپوزیسیون سوریه نیست. رژیم ایران به‌دنبال یک توافق سیاسی بین سنی‌ها و شیعیان در عراق نیست. آنها در عمل باعث افزایش خصومتهای فرقه‌یی شده‌اند. بنابراین، این‌که چگونه می‌توان با رژیمی که استراتژی کاملاً متفاوتی نسبت به استراتژی آمریکا دارد همکاری نمود، به‌هیچ‌وجه روشن نیست.
دوم، رژیم ایران از حزب‌الله در لبنان حمایت می‌کند و جنگ با اسرائیل را ترویج می‌کند. یعنی همان ایده‌یی که رژیم ایران و حزب‌الله به آن می‌گویند «جبهه مقاومت». بنابراین، چگونگی همکاری بعد از قرارداد هسته‌یی اصلاً روشن نیست.
و در آخر، رژیم ایران خود به‌دنبال صدور انقلاب در منطقه است. و آمریکا متحدان زیادی مثل ترکیه، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، قطر و مصر دارد که از تلاشهای (رژیم) ایران برای صدور انقلاب در منطقه بسیار نگرانند. در واقع ارائه یک راه‌حل سیاسی در شرایطی که تا این حد بی‌اعتمادی بین کشورهای عربی و رژیم ایران وجود دارد، دشوارتر می‌شود. و اعمال رژیم ایران این شرایط را وخیم‌تر کرده است، از جمله عملکرد آن در سوریه و عراق. بنابراین، من از این جمع می‌خواهم که علاوه بر مسائل داخل ایران، نسبت به تأثیرات مخرب سیاست رژیم ایران در منطقه نیز آگاه باشد. مجدداً از دعوت شما سپاسگذارم و روز حقوق‌بشر را به شما تبریک می‌گویم.

 

 

جودی چو-نماینده کنگره آمریکا
با تشکر از شما برای دعوت من به این جلسه بسیار، بسیار مهم. وقتی روحانی در سال 2013 انتخاب شد گفت که مذاکرات جدی با غرب را آغاز می‌کند و گفت به حقوق‌بشر رسیدگی می‌کند، اما بیش از یک سال بعد، مذاکرات از یک تمدید به تمدید دیگر کش پیدا کرده، در حالی که نقض حقوق‌بشر بدتر و بدتر شده است. آزادیهای اساسی ارائه نشده، و کسانی که حرفشان را می‌زنند زندانی و یا حتی بدتر از آن شده‌اند.
اما نقض حقوق‌بشر در ایران فراتر از زندان گسترش دارد. بر اساس گزارش اخیر توسط نماینده سازمان ملل‌متحد برای حقوق‌بشر، رژیم ایران دارای بالاترین تعداد اعدامها در خاورمیانه، و تنها بعد از چین در جهان است. سازمان ملل‌متحد قطعنامه‌یی با اشاره به تعداد بالای هشدار دهنده در افزایش مجازات اعدام در ایران تصویب کرد. و در ماه نوامبر افتخار می‌کنم که از قطعنامه HR 754 (کنگره آمریکا) برای محکوم کردن نقض حقوق‌بشر در ایران حمایت کردم.
اما باید به یاد داشته باشیم که مبارزه تمام نشده است همان‌طور که آنهایی که در کمپ لیبرتی زندگی می‌کنند به خوبی می‌دانند. ایرانیان در سراسر کشور صرفاً به‌خاطر مخالفت با رژیم حاکم دستگیر و کشته می‌شوند. و ما قطعاً باید به شرایط در کمپ لیبرتی توجه کنیم. من درک می‌کنم که تجهیزات پزشکی وارد نمی‌شود و افراد مریض تر و مریض تر می‌شوند، و این‌که کمیته نظارت بر کمپ لیبرتی در وظیفه خود شکست خورده است و واقعاً نیاز به برخی از تغییرات است. تهدیدها علیه ساکنان لیبرتی قطعاً واقعی است.
ما باید مطمئن شویم که جانهای بیشتر بی‌گناهان از دست نرود. بنابراین از شما تشکر می‌کنم برای دعوت من، با تشکر از شما برای این جلسه، و با تشکر از شما برای حمایت خستگی‌ناپذیرتان.

 

 

ایلیانا رزلهتینن-رئیس زیرکمیته خاورمیانه و شما آفریقا در کنگره آمریکا
از شما بسیار سپاسگزارم. از شما بسیار متشکرم. من خوشوقت و مفتخرم که در اینجا در چنین رویداد مهمی ‌باشم و فکر می‌کنم که عنوان برنامه همه چیز را می‌گوید. مذاکرات هسته‌یی هیچ بهانه‌یی برای چشم‌پوشی از نقض حقوق‌بشر در ایران نیست. و در حقیقت اینآن چیزی است که در حال حاضر در جریان است. اینچیزی است که از زمانی که ما فرض کردیم شما در واقع می‌توانید با یک دیکتاتوری بی‌رحم مانند آن که در ایران است بچرخید و معامله کنید و صحبت و تعامل و مذاکره کنید در جریان بوده است. چه شرم‌آور است که ما در حال مذاکره با این رژیم قاتل هستیم که نه تنها می‌خواهد تمام ساکنان کمپ لیبرتی، کمپ اشرف سابق را از بین ببرد، نه تنها افرادی که با آن اختلاف نظر دارند را زندانی می‌کند، نه تنها هر مذهبی را که در همراهی با رژیم نیست اذیت و آزار می‌کند، بلکه هر کاری را که رهبر عالی آن می‌گوید انجام می‌دهد. روحانی رهبر رژیم ایران بیش از هر کس دیگری نیست. ملاها، کسانی هستند که مردم ایران را در مشت آهنین خود نگه داشته‌اند و رها نمی‌کنند. و ریاکارانه و به‌طور خطرناکی احمقانه و ساده‌لوحانه است که ما با یک رژیم قاتل مثل این (رژیم) مذاکره کنیم.
و در حالی که ما در حال مذاکره هستیم، چه تعداد سانتریفوژ می‌خواهید باقی بماند، چون دیگر ما نمی‌گوییم هیچ سانتریفیوژی، در حال حاضر ما در حال مذاکره روی تعداد هستیم. و حالا داریم مذاکره می‌کنیم که آیا آنها موشکهای بالستیک قاره پیما، توانایی انتقال سلاحهای هسته‌یی با این موشکهای بالستیک را داشته باشند. در حالی که آنها در حال انجام همه این کارها هستند طوری وانمود می‌کنند که انگار با حسن نیت مذاکره می‌کنند، چه چیزی در جریان بوده است؟ سانتریفیوژها هنوز هم در حال چرخش هستند، نقض حقوق‌بشر بدتر و حاد تر شده است. و ما تنها کافی بود صفحه نمایش وحشتناک که شما در سالن ریبرن امروز داشتید را ببینیم که در آن در مورد زنانی که قربانی اسید پاشی بودند، وبلاگ نویسانی که زندانی شده‌اند، کودکانی که اعدام شده‌اند، کشتار بسیاری در کمپ اشرف و محاصره پزشکی برای ساکنان کمپ لیبرتی صحبت می‌شد. رژیم ایران در حال حاضر این است. بزرگترین حامی تروریسم دولتی است. هیچ کس دیگری بیشتر از رژیم ایران مسئول کشتار انسانها نبوده است. و ما در حال مذاکره با این رژیم هستیم.
بنابراین من در هدف شما به شما می‌پیوندم. من از شما سپاسگزارم که هرگز هدفی که برای کشور ما عزیز است، برای قلبهایمان عزیز و نزدیک است را رها نمی‌کنید، و آن آرمان حقوق‌بشر است. امروز روز جهانی حقوق‌بشر در سطح بین‌المللی است. من نمی‌خواهم حتی در مورد این‌که چگونه روز حقوق‌بشر در ایران گرامی داشته می‌شود، چگونه بسیاری از مردم مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، چگونه بسیاری از مردم تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند، چگونه بسیاری از مردم ناپدید شدند، چند روزنامه‌نگار را آنها به زندان انداختند، چند نفر را حلق آویز کردند فکر کنم. بنابراین من به شما در آرمانتان می‌پیوندم و ما با هم مبارزه خواهیم کرد به‌طوری که روز حقوق‌بشر بعدی بتوان گفت که واقعاً در ایران آزاد هم جشن گرفته خواهد شد. با تشکر از شما.

 

 

لورتا سانچز-نماینده کنگره آمریکاسلام به همگی. به کنگره ایالات متحده خوش آمدید. با تشکر از آمدن شما. با تشکر از شما برای، اول از همه، نشان‌دادن چهره خودتان در اینجا.
بعد به ایران نگاه می‌کنیم و واقعاً یک رژیم سرکوبگر در رابطه با حقوق‌بشر را می‌بینیم که آنجا نشسته است. و بنابراین ما باید، به نوعی، راهی جدید برای درمان آن، برای درمان سرطانی که در داخل آن کشور از نظر حقوق‌بشر و مردم آن می‌بینیم پیدا کنیم. من می‌خواهم امروز به شما بگویم که یکی از بزرگترین مسائلی که من به تازگی در مورد آن فکر می‌کنم موضوع کسانی است که در کمپ لیبرتی هستند، چرا که واقعیت این است که به طرق مختلف ما در ایالات متحده آینده آنها را زیر نظر داریم. منظور من این است که گفتیم یک دولت جدید داریم و امیدواریم تغییر جدید داشته باشیم، یک جنبش متحد جدید که در عراق پیش می‌رود برای مردمی که فراتر از تقسیمات قومیآنها را نمایندگی کند با این حال آنچه در کمپ لیبرتی اتفاق می‌افتد تغییر نکرده است. اگر چیزی تغییر کرده، بدتر شده است. من نگران آن دسته از افرادی هستم که ما گفتیم تحت کنوانسیون ژنو باید توسط جهان محافظت شوند.
بنابراین من یک بار دیگر از دولتمان می‌خواهم که تمرکز کند، کانون توجه را در آنچه در کمپ لیبرتی اتفاق می‌افتد بگذارد. و به این ترتیب من امروز به شما می‌گویم ما قصد داریم (تلاشمان را) دو برابر کنیم و سعی کنیم بسیار سخت‌تر کار کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که ما این افراد را جابه‌جا می‌کنیم،
بنابراین آرزوی من این است که ما یک مجموعه‌یی جدید از افراد را آنجا داشته باشیم که کمپ لیبرتی را اداره کنند، و یک راه‌حل نهایی پیدا کنیم که چگونه آنها را از گزند آسیب بیرون بیاوریم. بنابراین در روز جهانی حقوق‌بشر ما به کسانی فکر می‌کنیم که زندگی خود را به‌خاطر حقوق‌بشر داده‌اند، کسانی که راه را برای حقوق‌بشر هموار کرده‌اند، و کسانی که هنوز رنج می‌برند. و می‌خواهم به همه شما بگویم متشکرم. تشکر از شما به‌خاطر کنار نرفتن. تشکر از شما که کنار نمی‌روید و بگویید خوب ما نمی‌توانیم کاری در مورد آن بکنیم. این روزی است که ما کسانی را که واقعاً می‌ایستند و به سختی در مورد این مسائل بسیار، بسیار دشوار کار می‌کنند گرامی می‌داریم. تشکر از شما برای این‌که بخشی از روز جهانی حقوق‌بشر در اینجا در کنگره هستید. با تشکر از شما برای همه کارهایی که می‌کنید.

 

 

شیلا جکسون لی، عضو ارشد کمیسیون قضایی کنگرهاول از همه، به تعهد، شجاعت و اراده شما افتخار می‌کنم. و نیز نسبت به درد و رنج شما احساس هم‌دردی و هم‌دلی دارم. امروز، در حالی‌که ما صحنه‌های بسیار تکان‌دهنده‌یی از وحشی‌گری در قبال زنان را مشاهده کردیم، من به شما و هم‌صدا با شما می‌گویم که دشمن دشمن من، دوست من نیست. این پیامی است که من حامل آن خواهم بود در حالی‌که ما به بحث جدا و مستقل بر سر حل بحران هسته‌یی ادامه می‌دهیم؛ این‌که نقض حقوق‌بشر و اعمال رژیم ایران نمی‌توانند نادیده گرفته شوند و هرگز نمی‌توان آنها را توجیه کرد.
می‌خواهم جملاتی از طرف مجمع عمومی سازمان ملل را برای شما بازگو کنم، زمانیکه این ارگان این روز یعنی دهم دسامبر را در سال 1950 به‌عنوان روز حقوق‌بشر نام‌گذاری کرد. «برای جلب توجه مردم دنیا نسبت به اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، به‌عنوان استاندارد عمومی دستاوردها برای تمامیت بشر و تمامی کشورها».
شعار امسال، حقوق‌بشر 365 است، به این معنی که هر روز از هر سال، روز حقوق‌بشر است، و این ایده اساسی در اعلامیه جهانی حقوق‌بشر را در برمی‌گیرد که هر یک از ما در هر کجا و در هر زمانی شایسته برخورداری از تمامی جوانب حقوق‌بشر هستیم، این‌که همه ما به‌طور برابر برخوردار از حقوق‌بشر هستیم و حقوق‌بشر، همه ما را در قالب جامعه جهانی، با ایده‌ها و ارزشهای جهان‌شمول، متصل می‌کند. من نمی‌توانم درک کنم که چرا در رابطه با (رژیم) ایران که دارای کرسی در سازمان ملل است، موضوع حقوق‌بشر به‌عنوان مهم‌ترین موضوع و مسأله مربوط به احترام و شأن ملت ایران در اولویت قرار نمی‌گیرد. حقوق‌بشر آنها کجا است؟
وقتی اکنون به کمپ لیبرتی نگاه می‌کنیم به‌نظر من، مهم است این پیام ارائه شود که رفتار با ساکنان کمپ لیبرتی و کمیته‌یی که علیه کمپ اشرف و حالا مجدداً علیه کمپ لیبرتی به‌کار گرفته می‌شود، و اجازه ورود پزشکان و دارو داده نمی‌شود، نقض آشکار حقوق‌بشر است.
و بنابراین امروز ما گردهم می‌آییم تا درد و رنج آنها را حس کنیم، و همچنین درک کنیم که همه ما زیر چتر حمایت از شرافت تمام انسانها هستیم. من از قطعنامه شماره 754 قویاً حمایت می‌کنم که هم به درد اشاره می‌کند و هم به چاره و نقشه مسیر. می‌خواهم به شما یادآوری کنم که این یک مدرک حاوی جزئیات زیادی است و به باور من، باید از قدرت کنگره برخوردار باشد و به امضای رئیس‌جمهور ایالات متحده برسد، زیرا خواستار دولتی در ایران است که به تمامی تعهدات داخلی و بین‌المللی خود پایبند باشد، یعنی احترام به حقوق‌بشر و آزادیهای مدنی، از جمله آزادی تجمعات، آزادی بیان و آزادی مطبوعات. من از رژیم ایران می‌پرسم که آیا این آزادیها اکنون وجود دارد؟ این قطعنامه افزایش چشم‌گیر اعدام شهروندان ایرانی را به‌دست مقامات حکومتی از زمان روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید رژیم در ژوئن 2013، به دید انزجار می‌نگرد. من می‌پرسم که آیا در حال حاضر بی‌گناهان را اعدام نمی‌کنید؟ این قطعنامه به‌طور مشخص اعدام وحشیانه خانم جباری یک زن ایرانی که متهم به کشتن مردی شده بود که به گفته او، بعد از تلاش آن مرد برای تعرض به خودش، او را کشت، محکوم می‌کند. من از رژیم ایران می‌پرسم، آیا اجازه می‌دهید زنان مورد تعرض قرار بگیرند و هیچ کاری نمی‌کنید؟ شما حقوق‌بشر را نقض می‌کنید. این قطعنامه اذیت و آزار رژیم ایران را نسبت به اقلیتهای مذهبی از جمله سلب آزادیها، حیات و املاک آنها، محکوم می‌کند. من از رژیم ایران می‌پرسم، آیا شما هیچ‌گونه فرصتی برای اقلیتهای مذهبی ایجاد کرده‌اید؟
این قطعنامه به‌طور مشخص رژیم ایران را به‌خاطر اذیت و آزار بی‌وقفه اقلیت بهایی محکوم می‌کند. من از رژیم ایران به‌طور مشخص می‌پرسم، آیا این مربوط به گروه‌های ویژه و منحصربه‌فرد مانند کسانی‌که در کمپ لیبرتی ساکنند و به‌دنبال آزادی هستند نمی‌شود؟ این قطعنامه از رژیم ایران می‌خواهد، تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزاد کند. این قطعنامه توجه دارد به این موضوع که دولت آمریکا تنها یک مقام حکومتی را به‌خاطر نقض جدی حقوق‌بشر نامگذاری کرده، طبق قانون جامع تحریم و عدم سرمایه‌گذاری در ایران. و من خواستار آن هستم که ما تعداد این افراد را افزایش دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که رژیم ایران شأن و احترام تمامی افراد را درک خواهد کرد. این قطعنامه از رئیس‌جمهور آمریکا می‌خواهد که از تمامی اختیارات استفاده کند، از جمله قانون جامع 2010 تحریم و عدم سرمایه‌گذاری در ایران، تا مقامات رژیم ایران و کسانیرا که مستقیماً مسئول نقض حقوق‌بشر هستند، تحریم کند. خشونت و وحشی‌گری باید دارای عواقب باشد.
و من از دولت آمریکا می‌خواهم که از این قطعنامه حمایت کند من در این‌جا به‌عنوان یکی از اعضای کمیته حقوق‌بشر کنگره ایستاده‌ام و می‌خواهم به کارمان ادامه دهیم تا در هرکجا و در هر زمانی موضوع آزادی مذهب و عقاید و حقوق‌بشر بخشی از مذاکرات چندجانبه و دوجانبه با رژیم باشند. گفتگوهای مربوط به موضوع هسته‌یی باید شامل این عناصر اساسی، یعنی زندگی، آزادی، حقوق‌بشر و شأن انسانی باشد. باید به‌طور عمومی و پی‌درپی و در بالاترین سطوح در رابطه با نقض شدید آزادی مذهب در ایران صحبت شود. این رژیم نباید فکر کند که حالا که پشت میز صلح و همکاری در موضوع هسته‌یی نشسته، می‌تواند اعمال خود را با مصونیت ادامه دهد.
من امروز آمده‌ام تا بگویم، از آنچه طی یک دهه با هم مشاهده کرده‌ایم رنج کشیده‌ام، از کسانی شنیده‌ام که موضوع را درک می‌کنند، خانواده‌هایی که ترک شده‌اند و کسانی‌که در کمپ لیبرتی هستند و یا در سراسر ایران رنج می‌کشند. به باور من مهم است که خواهر ما که می‌خواهد در وطن خود باشد و رهبری ایران را به‌عهده بگیرد، کسی که اکنون از پاریس فرانسه سکان رهبری را به‌دست گرفته، به حمایت از مسائلی مانند آزادی و شرافت انسانی و (روشنگری) علیه کشتار وحشتناک و بی‌توجهی به جان (انسانها) ادامه بدهد. شما امروز دور هم جمع شده‌اید و من می‌توانم به شما بگویم که تنها نیستید. به من خبر رسیده که کمپ لیبرتی باز هم از حیث خدمات پزشکی و دارویی مورد محاصره قرار گرفته است. بنابراین من در اسرع وقت با وزارت‌خارجه آمریکا تماس خواهم گرفت تا ببینم، چرا به‌رغم تمام تلاشهای ما در رابطه با کمپ لیبرتی و به‌رغم وعده‌های صلح و آرامش در عراق، وضعیت هنوز این‌گونه است؟ به باور من، این قطعنامه در دوران مذاکرات هسته‌یی حیاتی است، میز مذاکرات باید شامل نقض وحشتناک حقوق‌بشر تمام مردم (ایران) باشد.
بنابراین اجازه بدهید به‌خاطر دعوت از من در این‌جا از شما تشکر کنم. من تعهد خود را به نظارت پیگیر مسأله کمپ لیبرتی اعلام می‌کنم. البته شما کسانی هستید که این درک و فهم مهم (از شرایط) را به ما ارائه می‌دهید و اجازه می‌دهید خواستار آن بشویم که در راستای انسانیت همه ما، اذیت و آزار فوراً خاتمه یابد، محاصره پزشکی فوراً لغو شود و به افراد بیمار کمک‌رسانی گردد. ما باید قیام کنیم تا حقوق‌بشر جهانشمول شود و هیچ‌گاه از بین نرود و کسانی‌که حقوق‌بشر را نقض می‌کنند، باید با عواقب اعمال خود از طرف خانواده جامعه بین‌المللی مواجه شوند که به شرافت انسانی اعتقاد دارد. از همه شما بسیار متشکرم که امروز در این‌جا حضور یافتید.

 

 

بروس مک کولم
اگر شما بخواهید درباره (کشتار) سال 1988 بخوانید، شورای ملی مقاومت ایران یک کتابچه فوق‌العاده‌ای دارد که وارد برخی از ابعاد وحشتناک آن دوره می‌شود. با این مکالمه شگفت‌انگیز که برخی از خود آخوندها به قضات شرع خودشان می‌نویسند: ”شما تازه‌ این زن را بازداشت کرده‌اید، اگر شما این زن را اعدام کنید، فرزندان او یتیم خواهند بود“. و به آنها پاسخ داده می‌شود که ”به ما ربطی ندارد، این قانون است“. و این مکالمه، که شما دیگر آنرا در ایران نمی‌خوانید، بین سران رژیم مذهبی که تلاش می‌کردند به این سرکوب شگفت‌انگیز که مخالفان را در آن زمان نابود کرد واکنش نشان دهند، اما همآنطور که می‌دانیم، مخالفان نابود نشده‌اند. زیرا که در طی دو سال گذشته رژیم تلاشهای خود را برای درهم شکستن سازمان مجاهدین خلق به اوج رسانیده است. ناگهان دو سال پیش شما این کارزار شگفت‌انگیز را دیدید، که البته داخلی ایران است و، نه فقط از خارج، جایی که نگران بودند که ظهور مجدد سازمان مجاهدین خلق آنها را دوباره تهدید خواهد کرد. روز از نو روزی از نو
و روحانی، بدم می‌آید که اینطور بگویم، ولی او بدتر از احمدی‌نژاد است. گفتن این عجیب به‌نظر می‌رسد، اما حقیقت دارد. به‌لحاظ آماری، گذشته از هر چیز دیگر، هیچ گشایشی وجود ندارد، حتی یک مقدار کمی گشایش رسانه‌یی وجود ندارد، هیچ مقدار کمی گشایش در دانشگاهها وجود ندارد. این رژیمی است که واقعاً ترک خورده، اما لباس خوب پوشیده است.
به هر حال، دو چیز است که شخص باید انجام دهد. کمپ لیبرتی، من می‌خواهم این را بگویم من در یک کلیسای پروتستان دو هفته پیش گفتم، و یک چیز که من به آن اشاره نکردم و یادآوری نکرده‌ام، و من همیشه در رابطه با موضوع کمپ لیبرتی آن را فراموش می‌کنم، این است که توجه داشته باشید، که در کمپ لیبرتی، مردم خرج زندان خود را می‌پردازند. خرج مواد غذایی، کامیون برای دفع زباله، و همه چیز از این دست را ساکنان کمپ لیبرتی پرداخت می‌کنند. سازمان ملل‌متحد آن را نمی‌پردازد. دولت عراق آن را پرداخت نمی‌کند. و ایالات متحده آن را پرداخت نمی‌کند. و من فکر می‌کنم شاید ایالات متحده باید خرج آن را بدهد. اما این چیزی است که ما باید به یاد داشته باشیم، آنها برای زندانی کردن خود هزینه می‌کنند.
این یک کمپ پناهندگان است. من هرگز از کمپ پناهندگانی که شما در آن برای محافظت آنها سلاحهای خود را بسوی آنها بگیرید، نشنیده‌ام. و دوم این‌که وضعیت پزشکی وحشتناک است، منظورم این است که واقعاً وحشتناک است. و آن را عمداً اینطور کرده‌اند. دولت عراق اجازه رفتن بیماران به بیمارستان را نمی‌دهد، و یا آنها را بقدری معطل می‌کند که پزشکان به خانه بروند. بنا بر این، این یک روش سیستماتیک است و به جان باختن افراد در کمپ، همین حالا که ما صحبت می‌کنیم، منجر می‌شوند.
بنابراین تمام آنچه که من به شما می‌گویم این است که کمک کنید تا کسانی که در مجلس نمایندگان هستند، این لوایح را تصویب کنند تا روی این پیام تأکید شود که لازم است که ما باید برای حقوق‌بشر در ایران بایستیم، چیزی که ما برای سالیان انجام نداده‌ایم، .

 

 

لیندا چاوز، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید

من مدت زیادی در واشینگتن بوده‌ام، اولین شغلم را در همین ساختمان در سال 1972 کسب کردم، آن زمان برای کمیته قضایی کنگره کار می‌کردم. به‌عنوان علامتی از حمایت دو حزبی که امروز شاهد آن بودیم، خودم هم به‌نوعی یک فرد دو حزبی هستم. کارم را در زیرکمیته حقوق مدنی و قانون اساسی کمیته قضایی شروع کردم و آن زمان برای اکثریت دموکرات کار می‌کردم. این یکی از سالنهای استماعی بود که استفاده می‌کردیم. یکی از نکاتی که به‌طور خاص مدتی است در واشینگتن دریافته‌ام این است که ماهیت حمایت دو حزبی و همکاری با هم در راستای منافع کشورمان از هم پاشیده و افراد دیگر با هم صحبت نمی‌کنند. توافقی برای همکاری جهت حل مسائل وجود ندارد. اما امروز افرادی را از هر دو حزب دیدیم، عضو ارشدکمیته روابط خارجی را دیدیم که خواهان حضور و سخنرانی در مقابل این گروه بود، نمایندگان جدیدتر را دیدیم، افرادی را دیدیم که مدت کوتاهی است این‌جا هستند و افرادی که مدت زیادی است حضور دارند؛ مرد و زن. سفیر پیشین آمریکا (درسوریه) را دیدیم و نیز یک مدافع حقوق‌بشر که عمر کاری خود را به مطالعه حقوق‌بشر در سراسر جهان اختصاص داده است. و آنها به‌یمن شما این‌جا هستند، به‌یمن جوامع ایرانیان مقیم آمریکا.
باید در جامعه خودتان فعال باشید، یعنی همین کاری که الآن انجام می‌دهید، و فکر می‌کنم امروز واقعاً شاهد یک گواهی بودیم از حمایتی که شما در کنگره از آن برخوردارید، حمایتی که منجر به تغییر خواهد شد. این برای همه ما مهم است. ما خواهان دسترسی آنها به درمان پزشکی هستیم... باید مطمئن شویم که آنها درمان پزشکی مورد نیازشان را دریافت کنند.
باید به‌رسمیت بشناسیم که کمپ لیبرتی طبعاً یک کمپ پناهندگی است و باید تحت نظارت کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد باشد.. باید اطمینان یابیم که دولت عراق به توافق خود پایبند باشد، کسانی که با این موضوع آشنا هستند می‌دانند که کمپ اشرف فقط یک کمپ کوچک پناهندگی در میان صحرا نبود، بلکه یک شهر پویا بود، شهری که یک زندگی پویا و فرهنگی در آن در جریان بود و تأسیسات پیشرفته‌یی داشت؛ وقتی ساکنان مجبور به انتقال از اشرف به لیبرتی شدند، به آنها قول داده شد که همه اموال منقول و غیرمنقولشان فروخته خواهد شد و پول ناشی از آن برای پشتیبانی از ساکنان در کمپ لیبرتی استفاده خواهد شد. این اتفاق نیفتاد. لذا باید در این رابطه تلاش کنیم. اما بیش از هر چیز باید در پی دورانی باشیم که دیگر آخوندها بر ایران حکومت نکنند. باید به افرادی بنگریم که در پی تحقق آزادی مردم ایران بوده‌اند، هم‌چون خانم رجوی؛ مقاومت ایران به جدایی دین از دولت متعهد بوده و نه اعمال یک حکومت مذهبی؛ بلکه امکان پیروی آزادانه از همه ادیان و این‌که مردم بتوانند آزادی اعتقاد شخصی داشته باشند. آنها به برابری کامل جنسی اعتقاد دارند و برای من عجیب نیست که بسیاری از سخنرانان امروز از اعضای کنگره، زن بودند. چون آنچه به‌خوبی درباره حکومت ایران می‌دانیم این است که (این حکومت) همه مردم خود را سرکوب می‌کند، اما با شدت بسا بیشتری از دیگران، دست به سرکوب زنان می‌زند. جنبش مقاومت ایران به برابری جنسی معتقد است.