 |
| در این تصویر چیزهایی را می بینیم که در یکی از عکس های مدارگرد شناسایی بهرام ناسا دیده شده و به عنوان سخت افزارهای سطح نشین بریتانیایی بیگل ۲ شناسایی شده اند که در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۳ به بهرام رسید. این عکس در سال ۲۰۱۴ توسط دوربین هایرایز MRO گرفته شده. تصویر بزرگ تر |
کاوشگر گمشده "بیگل ۲" روی بهرام پیدا شد
* کاوشگر سطح نشین بیگل ۲ ساخت بریتانیا که از سال ۲۰۰۳ تاکنون در سیاره ی بهرام گم شده بود، اکنون در عکس‌های فضاپیمای مدارگرد شناسایی بهرام ناسا دیده و شناسایی شده است.
سه عکس که توسط دوربین هایرایز (HiRISE، آزمایشگاه علمی تصویربرداری با وضوح بالا)ی این مدارگرد گرفته شده کاوشگر بیگل ۲
را روی سطح سیاره نشان می دهند و بدین ترتیب، گره از راز آن چه بیش از یک
دهه پیش بر سر این کاوشگر آمده بود می گشایند. این عکس ها نشان می دهند که
این کاوشگر از فرودش در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۳ به اندازه ی کافی جان به در برده
بوده که بتواند دستکم بخشی از آرایه های خورشیدی‌اش را هم باز کند.
بیگل ۲ به همراه فضاپیمای مارس اکسپرس سازمان فضایی اروپا
راهی بهرام شده بود، فضاپیمایی که تا هم اکنون نیز زنده است و کاوش هایش
را از مدار سیاره ادامه می دهد. بیگل ۲ دستاورد همکاری صنایع و دانشگاه ها
بود و به هدف گردآوری داده های علمی در سطح جهانی از سیاره ی سرخ
ساخته شده بود. این کاوشگر در روز کریسمس ۲۰۰۳ از فضاپیمای مارس اکسپرس
جدا شد تا بر سطح بهرام فرود آید ولی پس از فرود، هیچ سیگنالی نفرستاد و
تاکنون دانشمندان می‌پنداشتند که به سطح سیاره خورده و در هم شکسته بوده.
ولی اکنون این عکس ها نشان می دهند که دستکم فرود سلامتی داشته است.
مارک سیمز از دانشگاه لستر بریتانیا می گوید: «من خوشحالم که سرانجام بیگل ۲ روی بهرام یافته شده.» سیمز که عضو جدایی ناپذیر پروژه ی بیگل ۲ از آغاز بود، رهبری گام آغازین پژوهش و سرپرستی ماموریت بیگل ۲ را بر عهده داشت. وی می افزاید: «همه ی کریسمس ها از ۲۰۰۳ تاکنون من به فکر این می افتادم که چه بر سر بیگل ۲ آمده. روز کریسمس ۲۰۰۳ی من و بسیاری از کسانی که روی بیگل ۲ کار کرده بودند با دریافت نشدن داده ها از سطح بهرام نابود شد. بی پرده بگویم، من دیگر همه ی امیدهایم برای دانستن این که چه بلایی به سر بیگل ۲ آمده را از دست داده بودم. این تصاویر نشان می دهند که ما به رسیدن به هدف علمی‌ای که روی بهرام داشتیم بسیار نزدیک شده بودیم.»
مارک سیمز از دانشگاه لستر بریتانیا می گوید: «من خوشحالم که سرانجام بیگل ۲ روی بهرام یافته شده.» سیمز که عضو جدایی ناپذیر پروژه ی بیگل ۲ از آغاز بود، رهبری گام آغازین پژوهش و سرپرستی ماموریت بیگل ۲ را بر عهده داشت. وی می افزاید: «همه ی کریسمس ها از ۲۰۰۳ تاکنون من به فکر این می افتادم که چه بر سر بیگل ۲ آمده. روز کریسمس ۲۰۰۳ی من و بسیاری از کسانی که روی بیگل ۲ کار کرده بودند با دریافت نشدن داده ها از سطح بهرام نابود شد. بی پرده بگویم، من دیگر همه ی امیدهایم برای دانستن این که چه بلایی به سر بیگل ۲ آمده را از دست داده بودم. این تصاویر نشان می دهند که ما به رسیدن به هدف علمی‌ای که روی بهرام داشتیم بسیار نزدیک شده بودیم.»
 |
| آرایه های خورشیدی "گلبرگی" که تنها چندتایشان باز شده- منبع عکس: bbc |
تصاویر دوربین هایرایز در آغاز توسط میشل کرون از تریر آلمان
که یکی از اعضای پیشین گروه عملیاتی مارس اکسپرس در سازمان فضایی اروپا
بود بررسی شد. در این تصاویر نشانه های خود سطح نشین و بخش های اصلی سازه ی
فرودش در همان ناحیه ی چشمداشتی فرود در هامونه ی ایزیدیس که یک حوضه ی برخوردی نزدیک استوای بهرام است به چشم می خورد.
عکس ها و بررسی های دوباره توسط گروه بیگل ۲، گروه هایرایز و آزمایشگاه پیشرانش جت
ناسا در پاسادنای کالیفرنیا تایید کردند که اندازه، شکل، رنگ و پراکندگی
های دیده شده در آن عکس ها به راستی از آنِ بیگل ۲ است. تیم پارکر، زمین
شناس سیاره ای JPL که در جستجو و پردازش شماری از عکس ها همکاری داشته می
گوید: «من با دقت چیزهای درون عکس ها را بررسی کردم و قانع شده ام که همگی
سخت افزارهای بیگل ۲ هستند.»
بررسی تصاویر چیزهایی را نشان داده که به نظر می رسد پیکربندی نیم-گسترده ی
کاوشگر باشد، به همراه چیزی که گمان می رود پوشش پشتی کاوشگر و چترنجات بادی/کمکی کاوشگر
(هنوز از کاوشگر جدا نشده) است، و نیز چترنجات اصلی آن در همان نزدیکی. به
دلیل کوچکی نسبی بیگل ۲ (پهنای کمتر از ۲ متر برای سطح نشین در حالت
گشوده)، اندازه‌ی آن برای حد دید دوربین هایرایز که بالاترین رزولوشن را در
میان دوربین های درون مدار بهرام دارد اندازه ی مناسبی است. هدف های دیده
شده همگی در همان ناحیه ی چشمداشتی در فاصله ی حدود ۵ کیلومتری مرکز ناحیه
جای دارند.
ریچارد زورک از JPL که اکنون دانشمند پروژه ی مدارگرد شناسایی بهرام (MRO) است و در گذشته، دانشمند پروژه ی سطح نشین دیگری به نام مارس پولار
بود که آن هم در سال ۱۹۹۸ ناپدید شد می گوید: «من می توانم حسی که گروه
بیگل ۲ اکنون دارد را تصور کنم. MRO به ما برای یافتن جاهای مناسب فرود
برای ماموریت های کنجکاوی و فینیکس (فونیکس، ققنوس)
کمک کرده و به دنبال کاوشگرهای گمشده نیز گشته تا دریابیم که کجای کارمان
نادرست بوده است. با کوچک بودن کاوشگرها و گستردگی مناطق فرود، این یک
وظیفه ی بی نهایت دشوار است. MRO بهترین دوربین ما را در مدار بهرام دارد و
با تک تک اعضایش برای پیروزی در این کار تلاش می کند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر