28.10.2016
به گزارش خبرگزاری هرانا مریم نقاش زرگران
پس از ١٩ روز بازداشت موقت در بند نسوان اوین با قید وثیقه ٧٠ میلیونی
آزاد شد. وی توسط قاضی مقیسه، ریاست شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به اتهام اقدام
علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شد. این
در حالی‌است که چنین اتهامی هرگز به وی تفهیم نشده بود.
این زندانی عقیدتی بیمار در نامه‌ای سرگشاده به رئیس قوه قضائیه آقای لاریجانی در مورد پرونده خود نوشته است.
متن کامل این نامه درپی می‌آید؛
“جناب آقای لاریجانی، ریاست محترم قوه قضائیه
با سلام و احترام
به استحضار میرساند اینجانب مریم نقاش زرگران، متولد سال ١٣۵٧، و مسیحی هستم و اکنون ٣ سال و ٣ ماه است که در بند زنان سیاسی_عقیدتی اوین نگهداری می شوم. دی ماه سال ١٣٨٨ از طریق دفتر پیگیری مورد بازجویی قرار گرفتم و محور بازجویی ها، مربوط به مسیحی بودن من بود، اما به طور جدی مورد تعقیب نهادهای امنیتی قرار گرفتم تا اینکه در سال ١٣٩١ توسط یکی از نهادهای امنیتی نامعلوم بازداشت شدم. پس از آزادی به قید وثیقه محاکمه شده و علی رغم عدم دفاع اینجانب و حتی داشتن وکیل، به طور حیرت انگیزی به ۴ سال حبس محکوم شدم. بدون ارائه لایحه ای برای تجدید نظر، حکم اینجانب قطعی شد و با اینکه آن زمان در کشور ترکیه بوده و اشتغال داشتم، به ایران فرا خوانده شدم و من با کمال صداقت به کشورم مراجعه کردم چون هیچ خطا و تخلفی مرتکب نشده بودم، اما متأسفانه ٢٨ تیر ماه سال ٩٢ زندانی شدم و از آن زمان تا کنون پیگیریهای پدر و مادر پیرم به هیچ سرانجامی نرسیده است. از شدت بی توجهی مسئولان به درخواستهای خانواده ام، ناچار در تاریخ ۶ خرداد ٩۵ دست به اعتصاب غذا زدم و مأموران امنیتی، به سراغم آمدند و با وعده هایی ، ١٧ خرداد مرا به مرخصی فرستادند، اما دوباره ٧ تیر به زندان فرا خوانده شدم ٢۵ تیر در اعتراض به وعده هایی که داده شده بود و عمل نکردند، دست به اعتصاب غذای مجدد زدم اما مجددا” مأموران به زندان آمدند و قول دادند که به اعتراضم رسیدگی خواهد شد و ٣١ تیر به مرخصی فرستادند اما حتی دوران بستری شدم در بیمارستان را جزء غیبتم لحاظ کردند و دوباره به زندان فرا خوانده شدم.
به استحضار میرساند اینجانب مریم نقاش زرگران، متولد سال ١٣۵٧، و مسیحی هستم و اکنون ٣ سال و ٣ ماه است که در بند زنان سیاسی_عقیدتی اوین نگهداری می شوم. دی ماه سال ١٣٨٨ از طریق دفتر پیگیری مورد بازجویی قرار گرفتم و محور بازجویی ها، مربوط به مسیحی بودن من بود، اما به طور جدی مورد تعقیب نهادهای امنیتی قرار گرفتم تا اینکه در سال ١٣٩١ توسط یکی از نهادهای امنیتی نامعلوم بازداشت شدم. پس از آزادی به قید وثیقه محاکمه شده و علی رغم عدم دفاع اینجانب و حتی داشتن وکیل، به طور حیرت انگیزی به ۴ سال حبس محکوم شدم. بدون ارائه لایحه ای برای تجدید نظر، حکم اینجانب قطعی شد و با اینکه آن زمان در کشور ترکیه بوده و اشتغال داشتم، به ایران فرا خوانده شدم و من با کمال صداقت به کشورم مراجعه کردم چون هیچ خطا و تخلفی مرتکب نشده بودم، اما متأسفانه ٢٨ تیر ماه سال ٩٢ زندانی شدم و از آن زمان تا کنون پیگیریهای پدر و مادر پیرم به هیچ سرانجامی نرسیده است. از شدت بی توجهی مسئولان به درخواستهای خانواده ام، ناچار در تاریخ ۶ خرداد ٩۵ دست به اعتصاب غذا زدم و مأموران امنیتی، به سراغم آمدند و با وعده هایی ، ١٧ خرداد مرا به مرخصی فرستادند، اما دوباره ٧ تیر به زندان فرا خوانده شدم ٢۵ تیر در اعتراض به وعده هایی که داده شده بود و عمل نکردند، دست به اعتصاب غذای مجدد زدم اما مجددا” مأموران به زندان آمدند و قول دادند که به اعتراضم رسیدگی خواهد شد و ٣١ تیر به مرخصی فرستادند اما حتی دوران بستری شدم در بیمارستان را جزء غیبتم لحاظ کردند و دوباره به زندان فرا خوانده شدم.
جناب آقای لاریجانی
من شهروند ایرانی هستم که در میان ادیان آسمانی به دین مسیحیت گرویده ام، هرگز هیچ گونه تخلفی را مرتکب نشده ام و سراسر پرونده ی من حکایت از صحت ادعای من دارد.مطابق اصل ١٣ اصول کلی (فصل اول) قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان مسیحی جزء اقلیتهای دینی شناخته شده اند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزاد بوده و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آئین خود می توانند عمل کنند. اما متأسفانه من به دلیل مسیحی بودن، بیش از ٣ سال و ٣ ماه است که در حبس هستم و حتی نهاد امنیتی بازداشت کننده من در پرونده نامشخص است و با آزادی مشروط من پس از ٣ سال و ٣ ماه از حبس ۴ ساله مخالفت می شود. سؤال من از جنابعالی به عنوان بالاترین مرجع قضائی در کشور ایران این است که آیا مسیحی بودن جرم است؟ آیا بازداشت، محاکمه و حبس ۴ سال اینجانب با اصل ١٣ قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران مغایرت ندارد؟
من شهروند ایرانی هستم که در میان ادیان آسمانی به دین مسیحیت گرویده ام، هرگز هیچ گونه تخلفی را مرتکب نشده ام و سراسر پرونده ی من حکایت از صحت ادعای من دارد.مطابق اصل ١٣ اصول کلی (فصل اول) قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان مسیحی جزء اقلیتهای دینی شناخته شده اند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزاد بوده و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آئین خود می توانند عمل کنند. اما متأسفانه من به دلیل مسیحی بودن، بیش از ٣ سال و ٣ ماه است که در حبس هستم و حتی نهاد امنیتی بازداشت کننده من در پرونده نامشخص است و با آزادی مشروط من پس از ٣ سال و ٣ ماه از حبس ۴ ساله مخالفت می شود. سؤال من از جنابعالی به عنوان بالاترین مرجع قضائی در کشور ایران این است که آیا مسیحی بودن جرم است؟ آیا بازداشت، محاکمه و حبس ۴ سال اینجانب با اصل ١٣ قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران مغایرت ندارد؟
امیدوارم روزی فرا رسد که هر انسانی با هر
دین و آئینی بتواند با امنیت و آزادانه زندگی کند و از جنابعالی خواهشمند
است که نسبت به رسیدگی به پرونده اینجانب اقدام فرمائید.
با تشکر
مریم نقاش زرگران
زندان اوین”
مریم نقاش زرگران
زندان اوین”
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر