8:08:48 AM 1392/5/13

نمايش تنفيذ رئيس جمهور جديد ارتجاع

نمايش تنفيذ رئيس جمهور جديد ارتجاع با تلاشهای رسوای خامنه ای برای لاپوشانی بحرانهای مرگبار درونی و بيرونی نظام آخوندی برگزار شد

در باتلاق بحرانهای حاد حاکميت و جنگ فزاينده گرگها بر سر قدرت و چپاول ثروتهای مردم ايران و کشاکشهای روی صحنه و پشت پرده بر سر کابينه آخوند روحانی، ولی فقيه ارتجاع، درمانده و هراسان تلاش کرد مهندسی شکست خورده خود در انتخابات آخوندی را حماسه سياسی جلوه بدهد. هر چند که در سخنان خود کابينه آخوند حسن روحانی را بعد از حذف برخی از وزرا توسط خودش برای تراشيدن بيشتر به مجلس آخوندی ارجاع داد و در حکم تنفيذ رئيس جمهور جديد ارتجاع از شرط تبعيت و پايبندی غفلت نکرد. وزير دربار بيت العنکبوت آخوندی محمدی گلپايگانی هم، از فرط پريشان حالی، در قرائت تاريخ حکم مربوطه30سال اشتباه کرد:

بديهی است که آن رأی و اين تنفيذ تا هنگامی است که ايشان به تعهد در پيمودن صراط مستقيمی که تا کنون در پيش داشته اند يعنی راه آرمانهای نظام اسلامی و دفاع از حقوق ملت و ايستادگی در برابر زورگويان و مستکبران پايبند باشند
والسلام و علی جميع عبادالله الصالحين.
سيد علی خامنه ای
12مرداد 1362ـ می فرمايند92 بود من اشتباه کردم.

خامنه ای در اظهاراتی مضحک و مسخره در مورد وضعيت بحران زده رژيم مدعی شد که حکومت آخوندی از روزی که بر سر کار آمده هر روز پيشرفت کرده و تصريح کرد که امروز ما در زمينه هايی پيشرفت کرديم که حتی تصور آن را هم در اول انقلاب نمی کرديم.
ولی فقيه ارتجاع، در گزافه گوييهای خود ادعا کرد که انتخابات نظام آخوندی در عالم نظير ندارد و از ويژگيهای منحصربه فرد آن اين است که مردم احساس می کنند در مديريت کشور تصميم گير و ناظر هستند

در مقابل، آخوند حسن روحانی، به رغم تلاش و تقلای خامنه ای، گوشه يی از جنگ گرگها و بحران رأس حاکميت را برملا کرد و بر بحرانهای سياسی و اجتماعی و اقتصادی نظام و بدگمانی عمومی به نمايشهای انتخاباتی رژيم نيز انگشت گذاشت:
”انتخابات خرداد 92، گرچه با ترديد و سوءظن بخشی از جامعه آغاز شد ولی با تأييد و استقبال عموم مردم به پايان رسيد، انتخابات با شفافيت، رقابت و آرامش کامل برگزار شد که نتيجه آن برای بسياری غافل کننده بود. 
همه مردم و نخبگان جامعه منافع ملی و شرايط کشور را به خوبی درک کردند و در راه سربلندی ميهن قدم نهادند. اين انتخابات نتيجه شکاف بين مردم و حاکميت نبود، چه اين که مردم ايران شخصی را به عنوان رئيس جمهور خود برگزيدند که سالها در مسئوليتهای خطير نظام انجام وظيفه کرده بود.
اگر چه انگشت اميد در اين انتخابات بيشتر به گفتمانی نشانه رفت که در برنامه های اين بنده کوچک متبلور بود، اما بايد عوامل اجتماعی، اقتصادی و سياسی فراوانی را در پيدايش اين وضع دخيل دانست. 
حداقل انتظار مردم در اين انتخابات از دولت جديد ايجاد ثبات و آرامش در همه زمينه ها و رفع دغدغه ها و تنگناهای مختلفی است که امروز کشور با آن مواجه است،
کشور به عزم ملی برای دور شدن از افراط و افراطی گری در سياست گذاری و مديريت و تمرکز بر حاکميت قانون و قانونگرايی نياز دارد،
جامعه ما در شرايط حساسی قرار دارد بايد از رنج معيشت مردم کاست و فضای زندگی آنان را گشود بايد به اقتصاد به ويژه توليد صنعتی و کشاورزی کشور رونقی ديگر داد.“