پنجشنبه، دی ۰۳، ۱۳۹۴

#ایران#iran# نگاه نیویورک تایمز به خشکسالی در ایران


 آبانگان
 
اگر زمانی پسته‌های خندان ایران، معروفیتی جهانی داشتند، اما در گزارش جدید نیویورک تایمز از وضعیت پیش آمده به خاطر سدسازی و باغ‌های پسته، می‌خوانیم و آنچه چه برسر باغ ها و منابع آب زیرزمینی ایران آمده است.
به گزارش نیویورک تایمز، برخی از پسته‌کاران استان کرمان، سال‌ها است به خاطر نبود آب کافی مجبور به رها کردن زمین و خانه خود شده‌اند. نویسنده به خشکی رودهای پرآبی چون زاینده‌رود و دریاچه ارومیه اشاره می‌کند و می‌افزاید، سدسازی که از سوی رسانه ملی به عنوان نشان توسعه تبلیغ شده، خود یکی از عوامل از بین رفتن منابع آب شده است.

در نبود آب رودخانه‌ها، بسیاری از کشاورزان اینک دست به‌دامان حفاران شده‌اند، اما این روزها کمتر چه‌کنی است که تا عمق ۲۰۰ متری به آب برسد، و تازه اگر آبی هم باشد، آلوده به مواد شیمیایی سمی از جمله آرسنیک است.

اما این تنها چیزی نیست که مردم را نگران می‌کند. در استان کرمان، بخش بزرگی از آب سیرجان را برای مصرف ساکنان اطراف و کارکنان معدن آهن گل‌گهر با تانکرهای آب جابجا می‌کنند. تقی‌زاده، مدیر کارخانه آهن گل‌گهر می‌گوید که اگر آب را با تانکر نیاورند، کل پروژه روی زمین می‌ماند.


بر اساس همین گزارش، دو سوم روستاهای استان، یعنی ۱۴۶۶ روستا دچار کمبود منابع آب هستند و سطح سفره آب زیرزمینی پایین‌تر از حدی است که ساکنان این روستاها، یک زندگی پایدار را تجربه کنند. بر اساس گزارش خبرزگاری مهر، حیات بیش از ۵۰۰ روستای استان وابسته به آب تانکرها است.

کاهش سطح سفره‌های آب زیرزمینی، با کاهش کیفیت آب نیز همراه بوده است.
کشاورزی، یکی از عوامل عمده کاهش منابع آب در ایران است، و استفاده از روش‌های سنتی باعث از بین رفتن بخش مهمی از آب هنگام آبیاری است. در گزارش نیویورک تایمز به یکی از کشاورزان اشاره شده که با استفاده از روش‌های نوین 
آبیاری و هدر دادن کمتر آب و سرمایه‌گذاری در سال‌های پیش، توانسته است به شکلی پایدارتر، کشت پسته را ادامه دهد و به یکی از پسته‌کاران عمده تبدیل شود.

ازسایت خودنویس

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر