December 27, 2015
خبرگزاری بام– مدتهاست
که بیمارستان‌های وابسته به سازمان زندان‌ها که زندانیان بیمار را به آنجا
اعزام می‌کردند از پذیرش بیماران سازمان زندان‌ها خودداری کرده و به صراحت
از عدم پرداخت پول و بدهکاری زندان به بیمارستان می‌گویند و آن را علت عدم
پذیرش خود عنوان می‌کنند، به همین خاطر زندانیان می‌بایست هزینه بیماری
خود را هم که علت اصلی آن شرایط بهداشتی، تغذیه و روحی زندان است را شخصا
بپردازند. از مدت‌ها قبل‌تر هم زندان امکان تأمین هیچ دارویی جز مسکن را
نداشته است.
گفتنی است که از چندی پیش جیره خشک
زندانیان محبوس در زندان رجایی‌شهر هم قطع شده تا زندان بتواند با کاهش
حجم مواد اصلی و افزودن آب بیشتر و هم چنین بی کیفیت ترین نوع برنج،
حبوبات، سویا و … از هزینه بیشتر خودداری کرده و همان مواد را که قبلا
سهمیه هر زندانی بوده به قیمت چند برابر از طریق فروشگاه‌های زندان به
زندانیان بفروشد.
اخیرا هم مسئولین زندان در عملی عجیب اقدام
به تخلیه تعدادی از تخت‌های زندان کردند که بنا به گفته زندانیان علت آن
جبران کمبود مالی از طریق فروش و حراج تخت و آهن آلات زندان است. این اقدام
در حالی انجام شده است که برای سلول‌هایی که به شکل انفرادی ساخته
شده‌اند، جای دادن دو یا سه نفر تنها به وسیله تخت‌های سه طبقه امکان‌پذیر
بود که حال آنها را هم جمع آوری می‌کنند و زندانیان بیچاره و نگونبخت
می‌بایست ضمن از دست دادن همان یک ذره فضای تخت، در یکدیگر بلولند و بغلتند
و انواع بیماری‌های مختلف را به یکدیگر منتقل کنند.
به راستی چه کسی مسئول این همه ستم و تضییع
حقوق زندانیان است و حداقل حقوق زندانی مثل جایی برای خوابیدن، چیزی برای
خوردن و هوایی برای تنفس را باید از چه کسی مطالبه کرد؟
نوشین ارشادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر