شما هم از پسورد متنفر هستید؟
اندازه حروف
۰۸/آبان/۱۳۹۳ حسین ترکاشوند 
همه به همان اندازه که از هک شدن متنفرند از پسورد و حفظ کردن آن نیز بیزارند. آیا پسورد‌ها قابل حذف هستند؟
پسورد‌ها روز به روز خسته کننده‌تر و زیاد‌تر می‌شوند و اگر پسورد ضعیفی انتخاب کنید دائم در معرض خطر سوء استفاده قرار می‌گیرید.
برنامه‌های مدیریت پسورد همچون «LastPass» و «۱Password» به کاربران کمک می‌کنند تا پسوردهای قوی تولید کنند. این برنامه‌ها پسورد‌ها را ثبت می‌کنند و به موقع دراختیار کاربر قرار می‌دهند. اما بسیاری از کاربران احساس آرامش نمی‌کنند که تمام پسوردهای خود را در اختیار یک وب‌سایت قرار دهند.
هفته گذشته معاون توییتر در بخش محصولات اعلام کرد که این شبکه اجتماعی تصمیم دارد به افسانه طولانی پسورد خاتمه دهد. گویا قرار است توییتر با استفاده از سیستم «Digits» این کار را انجام دهد.
ایده این کار چیز جدیدی نیست: به جای آنکه شما یک پسورد ثابت را به یک حساب کاربری الصاق کنید، هر اپلیکیشنی که با «Digits» کار می‌کند شماره تلفن شما را می‌پرسد و کدی را برای شما می‌فرستد که کار پسورد را می‌کند. این کد‌ها یک بار مصرف بوده و تاریخ انقضا دارند. بنابراین برای چندین بار ورود به حساب باید دائما گوشی را چک کنید.
شکی نیست که چرخه باطلی دائما در حال تکرار است: پسوردهای ضعیف منجر به لو رفتن حساب‌ها می‌شود، هر بار که حساب‌ها لو می‌رود سیل مطالب توصیه‌ای آغاز می‌شود که باید پسورد‌ها قوی باشد و بار دیگر همین پروسه از نو تکرار می‌شود. این موضوع تقریبا یکی از بدیهیات زندگی دیجیتال شده است و اتفاق خوبی نیست.
بسیاری از کار‌شناسان تا کنون سیستم تایید دو مرحله‌ای را چاره کار دیده‌اند. در زمینه ورود به یک حساب کاربری سه ابزار کلی وجود دارد: ابزاری که شما می‌دانید (پسورد)، ابزاری که دارید (گوشی) و ایزاری که هستید (اثر انگشت). تا کنون شرکت‌ها تلاش کرده‌اند دو ابزار را با هم ترکیب کنند و سیستم تایید دو مرحله‌ای را راه اندازی کنند. اما بسیاری از کاربران همچنان ترجیح می‌دهند از سیستم تایید تک مرحله‌ای استفاده کنند.
به عنوان مثال گوگل تا کنون گوشی و پسورد را ترکیب کرده است و در هفته‌های گذشته نیز ورود به حساب از طریق یو اس بی را معرفی کرد. اپل نیز اثر انگشت و پسورد را ترکیب کرده است و در محصولات جدید خود از آن بهره می‌برد. حالا توییتر می‌خواهد فرستادن کد به گوشی را جایگزین پسورد کند.
بد نیست بدانید که اگر این اتفاق بیفتد بدون هزینه نخواهد بود. با این روش توییتر به راحتی می‌فهمد که شما چه کسی هستید، کجا هستید و قصد ورود به چه اپلیکیشنی را دارید. هرچند توییتر هنوز اعلام نکرده که می‌خواهد با این اطلاعات چکار کند اما بعید است که حداقل استفاده تجاری و تبلیغاتی از این اطلاعات نشود.
منبع: ان پی آر
برنامه‌های مدیریت پسورد همچون «LastPass» و «۱Password» به کاربران کمک می‌کنند تا پسوردهای قوی تولید کنند. این برنامه‌ها پسورد‌ها را ثبت می‌کنند و به موقع دراختیار کاربر قرار می‌دهند. اما بسیاری از کاربران احساس آرامش نمی‌کنند که تمام پسوردهای خود را در اختیار یک وب‌سایت قرار دهند.
هفته گذشته معاون توییتر در بخش محصولات اعلام کرد که این شبکه اجتماعی تصمیم دارد به افسانه طولانی پسورد خاتمه دهد. گویا قرار است توییتر با استفاده از سیستم «Digits» این کار را انجام دهد.
ایده این کار چیز جدیدی نیست: به جای آنکه شما یک پسورد ثابت را به یک حساب کاربری الصاق کنید، هر اپلیکیشنی که با «Digits» کار می‌کند شماره تلفن شما را می‌پرسد و کدی را برای شما می‌فرستد که کار پسورد را می‌کند. این کد‌ها یک بار مصرف بوده و تاریخ انقضا دارند. بنابراین برای چندین بار ورود به حساب باید دائما گوشی را چک کنید.
شکی نیست که چرخه باطلی دائما در حال تکرار است: پسوردهای ضعیف منجر به لو رفتن حساب‌ها می‌شود، هر بار که حساب‌ها لو می‌رود سیل مطالب توصیه‌ای آغاز می‌شود که باید پسورد‌ها قوی باشد و بار دیگر همین پروسه از نو تکرار می‌شود. این موضوع تقریبا یکی از بدیهیات زندگی دیجیتال شده است و اتفاق خوبی نیست.
بسیاری از کار‌شناسان تا کنون سیستم تایید دو مرحله‌ای را چاره کار دیده‌اند. در زمینه ورود به یک حساب کاربری سه ابزار کلی وجود دارد: ابزاری که شما می‌دانید (پسورد)، ابزاری که دارید (گوشی) و ایزاری که هستید (اثر انگشت). تا کنون شرکت‌ها تلاش کرده‌اند دو ابزار را با هم ترکیب کنند و سیستم تایید دو مرحله‌ای را راه اندازی کنند. اما بسیاری از کاربران همچنان ترجیح می‌دهند از سیستم تایید تک مرحله‌ای استفاده کنند.
به عنوان مثال گوگل تا کنون گوشی و پسورد را ترکیب کرده است و در هفته‌های گذشته نیز ورود به حساب از طریق یو اس بی را معرفی کرد. اپل نیز اثر انگشت و پسورد را ترکیب کرده است و در محصولات جدید خود از آن بهره می‌برد. حالا توییتر می‌خواهد فرستادن کد به گوشی را جایگزین پسورد کند.
بد نیست بدانید که اگر این اتفاق بیفتد بدون هزینه نخواهد بود. با این روش توییتر به راحتی می‌فهمد که شما چه کسی هستید، کجا هستید و قصد ورود به چه اپلیکیشنی را دارید. هرچند توییتر هنوز اعلام نکرده که می‌خواهد با این اطلاعات چکار کند اما بعید است که حداقل استفاده تجاری و تبلیغاتی از این اطلاعات نشود.
منبع: ان پی آر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر