زاهدان
- دوشنبه 9آذر 94 - وحید هوت زندانی ٢٩ ساله از بی‌خوابی‌های طولانی مدت،
بستن به تخت و نیز انگشت گذاشتن اجباری بر برگه‌های بازجویی خبر داده و
عنوان می‌کند که از مقامات عالی سازمان ملل‌متحد خواستار رسیدگی به وضعیت موجود و پایان دادن به شرایط غیرانسانی شده است.
در نامه‌این زندانی به کمیسر عالی حقوق‌بشر و گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل آمده است
اینجانب وحید هوت معروف به حمید متولد ۱۳۶۵فرزند پیرمحمد که به اتهام همکاری با گروه‌های مخالف در تاریخ ۱۱اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۲در چابهار دستگیر شدم. پس از ۲روز بازداشت در اداره‌ی اطلاعات چابهار مرا به اداره‌ی اطلاعات زاهدان منتقل کردند.
بعد از بازجویی‌های اولیه مرا بردند داخل یک سلول تاریک با چشم‌های بسته. هر روز مرا شکنجه‌های مختلف می‌کردند. از جمله دشنام‌های خانوادگی، با کابل‌های ضخیم و کلفت شروع به زدن می‌کردند. بی‌خوابی‌های طولانی مدت، بستن به تخت که معروف به تخت معجزه است. شکنجه با بستن به این تخت چندین مورد تکرار شد. با کابل کف پاهایم را به قدری زدند، که تا حالا پاهایم متورم و عفونت دارد. بعد از آن بردند به داخل اتاق شماره ۲ که داخل آن یک صندلی آهنی بود. زیر آن آتش روشن بود مرا لخت کردند و روی آن صندلی نشاندند. بعد از این شکنجه مرا بردند داخل اتاق ۳ که داخل آن کلاه برقی معروف به کلاه جادویی است و یک چنگکی بود که آویزان می‌کردند. کلاه را گذاشتند روی سر من، من دیگر طاقت نیاوردم و گفتم هر چه شما بگویید من قبول می‌کنم. و بعد چند برگه آوردند و گفتند اینها را انگشت بزن. در حالی که چشمان بنده بسته بودند و بدون این‌که بدانم چه چیزی نوشته‌اند مجبور شدم که انگشت بزنم.
الآن ۲۰سال حبس دارم و مدتی است که در زندان زاهدان جور گناه نکرده را می‌کشم.
از شما مقامات عالی سازمان ملل‌متحد خواستارم که به موضوع بنده رسیدگی شود خواسته من این است که برای پایان دادن به شرایط غیرانسانی و آزادی من اقدام نمایید.
زندانی سیاسی وحید هوت.
در نامه‌این زندانی به کمیسر عالی حقوق‌بشر و گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل آمده است
اینجانب وحید هوت معروف به حمید متولد ۱۳۶۵فرزند پیرمحمد که به اتهام همکاری با گروه‌های مخالف در تاریخ ۱۱اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۲در چابهار دستگیر شدم. پس از ۲روز بازداشت در اداره‌ی اطلاعات چابهار مرا به اداره‌ی اطلاعات زاهدان منتقل کردند.
بعد از بازجویی‌های اولیه مرا بردند داخل یک سلول تاریک با چشم‌های بسته. هر روز مرا شکنجه‌های مختلف می‌کردند. از جمله دشنام‌های خانوادگی، با کابل‌های ضخیم و کلفت شروع به زدن می‌کردند. بی‌خوابی‌های طولانی مدت، بستن به تخت که معروف به تخت معجزه است. شکنجه با بستن به این تخت چندین مورد تکرار شد. با کابل کف پاهایم را به قدری زدند، که تا حالا پاهایم متورم و عفونت دارد. بعد از آن بردند به داخل اتاق شماره ۲ که داخل آن یک صندلی آهنی بود. زیر آن آتش روشن بود مرا لخت کردند و روی آن صندلی نشاندند. بعد از این شکنجه مرا بردند داخل اتاق ۳ که داخل آن کلاه برقی معروف به کلاه جادویی است و یک چنگکی بود که آویزان می‌کردند. کلاه را گذاشتند روی سر من، من دیگر طاقت نیاوردم و گفتم هر چه شما بگویید من قبول می‌کنم. و بعد چند برگه آوردند و گفتند اینها را انگشت بزن. در حالی که چشمان بنده بسته بودند و بدون این‌که بدانم چه چیزی نوشته‌اند مجبور شدم که انگشت بزنم.
الآن ۲۰سال حبس دارم و مدتی است که در زندان زاهدان جور گناه نکرده را می‌کشم.
از شما مقامات عالی سازمان ملل‌متحد خواستارم که به موضوع بنده رسیدگی شود خواسته من این است که برای پایان دادن به شرایط غیرانسانی و آزادی من اقدام نمایید.
زندانی سیاسی وحید هوت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر