به نام سعادت ایران
درود بی کران خدمت امیر امیر قلی همبند سابقم:
هنوز هم به یادت هستم
هر بار یاد تو می افتم نا خود اگاه خنده بر لبهایم می نشیند اما چند
روزیست که یاد تو یعنی خبرهایی که از تو می
خوانم و خنده ای که دیگر از من روی برگردانده اری چگونه می توان خندید وقتی
که تو حالت خوب نیست.
امیر قلی عزیز درست است که عقایدمان و
فکرمان زمین تا اسمان با هم فرق می کند اما این باعث نمی شود که من به یادت
نباشم و در مقابل ظلمی که به تو شده سکوت کنم.
امیر قلی عزیز جای تو زندان نیست نه جای تو و نه جای عزیزان دیگرمان دربند تو را به زودی ازاد خواهم دید روزی که هر انسانی با هر فکری و عقیده ای کنار دیگری در ارامش زندگی کند ان روز دور نیست و تو زما دور نخواهی ماند.
امیر قلی عزیز جای تو زندان نیست نه جای تو و نه جای عزیزان دیگرمان دربند تو را به زودی ازاد خواهم دید روزی که هر انسانی با هر فکری و عقیده ای کنار دیگری در ارامش زندگی کند ان روز دور نیست و تو زما دور نخواهی ماند.
تو را تنها نخواهم گذاشت و هر روز یادت خواهم کرد.
تقدیم به همبند عزیز و مهربانم امیر امیرقلی
محمد مظفری
فعال مدنی و عضو سازمان دانشجویان و دانش اموختگان جبهه ملی ایران
۱۳۹۵/۲/۴
رادیوفرهنگ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر