بیش از ۸۰۰۰ فعال دانشجویی ضمن انتقاد از آنچه «فشار به تشکل
ها و نشریات دانشجویی و سکوت مقامات وزارت علوم» در این مورد نامیدند،
اعلام کردند که «مشکلات و بحران مراکز آموزش عالی همچون بسیاری از حوزه های
دیگر کشور به نقطه هشدار رسیده است».
این فعالان دانشجویی در نامه ای که در خبرگزاری حکومتی ایلنا منتشر شد، ازآخوند حسن روحانی خواستند فردی را برای تصدی وزارت علوم معرفی کند که «در مقابل فشارها ایستادگی کند و کیان دانشگاه را امری قابل معامله نپندارد».
به گفته امضاکنندگان این نامه، در دولت آخوند روحانی «بسیاری از برنامهها و سخنرانیها به دلایلی لغو شد و جمع زیادی از فعالان دانشجویی احضار شدند».
براساس این نامه، وزیر علوم و معاونان او «حتی یک بار به این روندها واکنش قاطعی نشان ندادند» و وروسای دانشگاهها نیز«در اکثر موارد» با این اقدامات «همصدایی» کردند.
این فعالان دانشجویی همچنین با اشاره به محرومیت تعدادی از دانشجویان از تحصیل خواستار آن شدند که «با حضور مدیرانی شجاع، توانمند و مقتدر در جایگاه روسای دانشگاهها، پرونده دخالتهای غیرمرتبط در دانشگاه بسته شود».
پیش از این نیز در موارد متعددی تشکلهای دانشجویی و برخی نمایندگان مجلس از ادامه فضای امنیتی در دانشگاهها انتقاد کردهاند.
از جمله در فروردین سال جاری، ۷۲ انجمن اسلامی دانشجویان در بیانیهای از احضار ۵۰ فعال دانشجویی به مراجع قضایی و تعلیق هفت انجمن اسلامی خبر داده و از «فشار و ایجاد محدودیت» بر سر راه فعالیتهای دانشجویی توسط نهادهای داخل و خارج دانشگاه انتقاد کرده بودند.
همچنین ۹۲ تشکل دانشجویی در مرداد سال گذشته در نامهای به آخوند روحانی ضمن انتقاد از ادامه «جَوّ ارعاب و تهدید» و فضای «امنیتی» در دانشگاهها، به لغو برنامههای تشکلهای دانشجویی و «دخالتهای غیرقانونی و فراقانونی» در برگزاری آنها اعتراض کرده بودند.
در بهمن ماه ۹۴ نیز ۸۱۳ فعال نشریات دانشجویی در نامهای از حسن روحانی خواسته بودند با «دستور قاطع» به مدیران آموزش عالی، مانع «روند رو به رشد برخوردهای غیرقانونی» با این نشریات شود.
در همین حال، ۸۰۰۰ فعال دانشجویی امضاکننده این نامه اعلام کردند که در برخی دانشگاهها «اصولاً به منتقدان، مجوز نشریه داده نمیشود و در برخی دیگر نشریات بازبینی پیش از انتشار میشوند».
دراین نامه همچنین تاکید شد که « آنچه در این سالها بر دانشگاه رفتهاست چیزی جز سیاست حرکت در مسیر انفعال و انزوای دانشجو و دانشگاه نیست».
این فعالان دانشجویی همچنین بر« مطالبه قدیمی» فعالان دانشجویی و برخی از اساتیدمبنی بر« استقلال دانشگاهها» تاکید کرده و خواستار انتخاب رئیس و مدیران و هیات امنا دانشگاه توسط دانشگاهیان و جلوگیری از« مداخله نهادهایی که ریشه در دانشگاه ندارند» شده اند.
این فعالان دانشجویی در نامه ای که در خبرگزاری حکومتی ایلنا منتشر شد، ازآخوند حسن روحانی خواستند فردی را برای تصدی وزارت علوم معرفی کند که «در مقابل فشارها ایستادگی کند و کیان دانشگاه را امری قابل معامله نپندارد».
به گفته امضاکنندگان این نامه، در دولت آخوند روحانی «بسیاری از برنامهها و سخنرانیها به دلایلی لغو شد و جمع زیادی از فعالان دانشجویی احضار شدند».
براساس این نامه، وزیر علوم و معاونان او «حتی یک بار به این روندها واکنش قاطعی نشان ندادند» و وروسای دانشگاهها نیز«در اکثر موارد» با این اقدامات «همصدایی» کردند.
این فعالان دانشجویی همچنین با اشاره به محرومیت تعدادی از دانشجویان از تحصیل خواستار آن شدند که «با حضور مدیرانی شجاع، توانمند و مقتدر در جایگاه روسای دانشگاهها، پرونده دخالتهای غیرمرتبط در دانشگاه بسته شود».
پیش از این نیز در موارد متعددی تشکلهای دانشجویی و برخی نمایندگان مجلس از ادامه فضای امنیتی در دانشگاهها انتقاد کردهاند.
از جمله در فروردین سال جاری، ۷۲ انجمن اسلامی دانشجویان در بیانیهای از احضار ۵۰ فعال دانشجویی به مراجع قضایی و تعلیق هفت انجمن اسلامی خبر داده و از «فشار و ایجاد محدودیت» بر سر راه فعالیتهای دانشجویی توسط نهادهای داخل و خارج دانشگاه انتقاد کرده بودند.
همچنین ۹۲ تشکل دانشجویی در مرداد سال گذشته در نامهای به آخوند روحانی ضمن انتقاد از ادامه «جَوّ ارعاب و تهدید» و فضای «امنیتی» در دانشگاهها، به لغو برنامههای تشکلهای دانشجویی و «دخالتهای غیرقانونی و فراقانونی» در برگزاری آنها اعتراض کرده بودند.
در بهمن ماه ۹۴ نیز ۸۱۳ فعال نشریات دانشجویی در نامهای از حسن روحانی خواسته بودند با «دستور قاطع» به مدیران آموزش عالی، مانع «روند رو به رشد برخوردهای غیرقانونی» با این نشریات شود.
در همین حال، ۸۰۰۰ فعال دانشجویی امضاکننده این نامه اعلام کردند که در برخی دانشگاهها «اصولاً به منتقدان، مجوز نشریه داده نمیشود و در برخی دیگر نشریات بازبینی پیش از انتشار میشوند».
دراین نامه همچنین تاکید شد که « آنچه در این سالها بر دانشگاه رفتهاست چیزی جز سیاست حرکت در مسیر انفعال و انزوای دانشجو و دانشگاه نیست».
این فعالان دانشجویی همچنین بر« مطالبه قدیمی» فعالان دانشجویی و برخی از اساتیدمبنی بر« استقلال دانشگاهها» تاکید کرده و خواستار انتخاب رئیس و مدیران و هیات امنا دانشگاه توسط دانشگاهیان و جلوگیری از« مداخله نهادهایی که ریشه در دانشگاه ندارند» شده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر