یکشنبه، خرداد ۰۵، ۱۳۹۲

  30 ارديبهشت 1392
یکی از تاثیرات بحران اقتصادی که اکنون سراسر جامعه 80 میلیونی ایران را در بر گرفته، افزایش فزاینده نرخ بیکاری بویژه در بین جوانان است.
در حالی که دولت پاسدار احمدی نژاد این ” سوگولی خامنه ای در انتخابات سال 88 ” باآغاز شروع دور دوم ریاست دولت  قول ”ایجاد 2 میلیون شغل “ برای جوانان را داده بود،. اکنون با پایان کار دولت دهم، افزایش نرخ بیکاری در بین جوانان به معظلی جدی هم برای نسل جوان و هم برای خانواده هایشان  تبدیل شده است. براستی بر نسل جوان کشوری که بر دریائی از سرمایه های ملی و توانمندی های مالی و استعداد های کاری قراردارد، چرا باید چنین برود؟ این سوال بحقی است که اکنون بسیاری از مردم، بویژه نسل جوان کشور از متولیان حکومت و بویژه شخص ولی فقیه که مسئول اصلی اوضاع اسفبار اقتصادی و معیشتی مردم است، می پرسند.
خبرگزاری حکومتی مهر در تاریخ 1 مرداد 1391 با نقل سخنان عبدالرضا عزیزی، رئیس کمیسیون اجتماعی در مجلس از جمله می نویسد: ”قرار بود دولت در دوسال اخیر 4 میلیون شغل ایجاد کند. علیرغم آمارهای وزارت کار، در عمل در کشور ما بیکاری بیداد میکند، کارخانجات با کمبود نقدینگی روربرو هستند، هماهنگی میان وزارتخانه هابرای ایجاد اشتغال وجود ندارد و بانک ها با سرمایه گذاران همکاری نمی کنند “.
با این بیان حکومت  به ناتوانی در تمامی امور، از جمله تولید کار در کشور اعتراف میکند. این اعترافات در حالی است که متولیان در حاکمیت ولایت فقیه همواره از خود سلب مسئولیت میکنند و لذا معلوم نیست که در ایران چه مرجعی، و یا شخصی ونهادی مسئول وخامت اوضاع، بویژه در بازار کار برای جوانان ، می باشد. خبرگزاری حکومتی مهر در تاریخ 27 اردیبهشت تصویر دهشتناکی از معضل بیکاری در بین جوانان را انتشار داد. در این گزارش که بسیار دست و پا شکسته و با سانسور وزارت اطلاعات آخوندی به بیرون راه پیدا کرده، از جمله آمده است: ”نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در پاییز سال 1391 نشان می‌دهد در میان گروه‌های سنی، بالاترین نرخ بیکاری متعلق به جوانان 20 تا 24 ساله با 28 درصد است. دومین گروه سنی با نرخ بیکاری بالا، جوانان 25 تا 29 ساله هستند که 20 درصد آنها بیکارند “.
این گزارش در ادامه می افزاید: ”در مجموع، در گروه سنی 15 تا 24 سال بیش از 29 درصد جوانان کشور بیکارند. در میان استان‌ها هم استان لرستان با بیکاری 59 درصدی جوانان، رتبه اول بیکاری را در سطح کشور دارد. استان گیلان با 54 درصد و ایلام با 46 درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند“.
ارائه چنین آماری خود آن روی سکه جعلیات حاکمیت آخوندی است که تا چندی پیش سخن از” نرخ بیکاری 10 درصدی “میراند. پاسدار قالیباف، یکی از نامزدهای انتخابات پوشالی نظام آخوندی در تازه ترین موضعگیری پرده از واقعیت های نرخ بیکاری در کشور برداشت. به گزارش خبرگزاری حکومتی فارس بتاریخ 26 اردیبهشت 1392، قالیباف  ” با اشاره به اینکه اکنون مسئولان مربوطه اعلام می‌کنند که آمار بیکاری در کشور 14 درصد است، ابراز داشت: ما این آمار را قبول داریم ولی امیدوارم که آنان دو موضوع شغل با فرصت‌های شغلی را با یکدیگر اشتباه نکنند و یا آگاهانه جای این دو موضوع را با یکدیگر جابه‌جا نکنند“ .
وی در ادامه با اشاره به نرخ حقیقی بیکاری در بین جوانان اضافه میکند: ”این بیکاری در بین جوانان فارغ‌التحصیل کشور 29 تا 30 درصد است که موجب شده ناامیدی در بین آنان ایجاد شود“.
 اکنون با نگاهی به سرکلاف های باز شده و آمارهائی که بدلیل جنگ باند های درون حکومت بر سر انتخابات ریاست جمهوری به بیرون درز پیدا کرده،  متوجه می شویم که جعلیات و دروغ های حکومت ولایت فقیه  در زمینه ی تولید و فرصت های شغلی برای جوانان، صرفا  در هراس برای جلوگیری از طغیان های اجتماعی و برای آرام نگه داشتن جامعه ی جوان ایران می باشد.
اما گذشته از چنین آمارهای ضد و نقیضی که غالبا برای سفید کاری و با دستکاری و صنعت مونتاژ برای فریب عوام تولید شده و بیشتر مصرف دلخوش کردن مقام عظما را دارند،  بسیاری از کارشناسان مسائل بازار کار و اقتصاد بر اساس داده ها، نرخ واقعی بیکاری در بین جوانان را بالغ بر 39 درصد ارزیابی میکنند. دلیل این ارزیابی کارشناسی بر اساس واقعیت ها ی ناشی از پنهانکاری حکومت در ارائه آمار واقعی  نهاده شده است. یکی از این آمار همان آمار مربوط به رشد اقتصادی است که مبنائی برای سرمایه گذاری و تولید کار می باشد. در حالیکه پاسدار احمدی نژاد درتیرماه سال 90 قول رشد اقتصادی ” 10 درصدی “ را  داده بود، اکنون حتی کارشناسان حکومتی نیز نرخ رشد اقتصادی در ایران را در بهترین شرائط منفی 4 درصد در سال تخمین میزنند.
سایت حکومتی زندگی در گزارشی با پرده برداشتن از وضعیت وخیم اقتصادتک پایه ای، جدول رشد اقتصادی در حاکمیت ولی فقیه را برای زمانبندی 1385 تا 1391  انتشار داده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر