دستمزدها
پایین است، حقوق به موقع پرداخت نمی شود ، حق اعتراض ندارند ، بدون دلیل
ازکار اخراج می شوند، اینها دلایل اعتراضات و اعتصاب کارگری است.
کارخانه لوله و نورد صفا تعطیل می شود و صدها کارگراعتصابی به صورت همزمان با رانندگان کامیونهای حمل بار در محوطه کارخانه تحصن می کنند
کارگران تکابنیرو در اعتراض به عدم پرداخت مزایای دوسال پاداش کار ویک سال سختی کار که شرکت برق منطقهیی تهران به آنان بدهکاراست دست ازکارمی کشند.
5ماه از آخرین اعتصاب نزدیک به 5 هزارکارگرمعدن سنگ آهن مرکزی بافق می گذرد، اما کارگران اعتصابی هنوز به خواستشان نرسیده اند. مضافاً براین که 9 کارگر که درجریان آخرین اعتصاب کارگران بازداشت شده اند هنوز آزاد نشدهاند.
کارگران نانوا در سنندج مقابل فرمانداری دراعتراض به ثابت ماندن دستمزدشان ازسال 91 اعتراض کردند.
پس ازگذشت یک ماه از اعتصاب کارگران پتروشیمی ایلام کارگران این واحد تولیدی همچنان دراعتصاب هستند وسرکاربرنگشتند
کارگران معدن چشمه پودنه کرمان در اعتراض به تعویق ۴ ماهه در پرداخت مطالبات حقوقی خود دست ازکارکشیدند و پس از این اعتصاب صنفی دو تن از کارگران با شکایت کارفرما از کار اخراج شدند.
کارگران پیمانی سیمان سپاهان اصفهان در اعتراض به اخراج نماینده خود در محوطه کارخانه تجمع کردند.
کارگران ذوب مس خاتون آباد در شهر بابک در اعتراض به برگزاری آزمون استخدامی در این مجتمع صنعتی مقابل فرمانداری تجمع کردند.
کارگران معدن کوشک بافق با سفر به تهران در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات خود در مقابل وزارت صنعت، معدن و تجارت تجمع کردند.
۶۳۰ کارگر شاغل در معادن زغالسنگ «قشلاق» واقع در شمال شرق شاهرود از تعویق بیش از ۳ ماهونیم حقوقشان خبر میدهند. این کارگران 23دی در اعتراض به دریافت نکردن حقوق به مدت یک ساعت دست از کار کشیدند و همزمان همسران این کارگران در مقابل فرمانداری «آزاد شهر» تجمع کردند. و...
در دیماه کارگران 105 مورد تجمع و اعتصاب داشته اند که به نسبت ماههای گذشته افزایشی در حدود 25درصد را نشان میدهد.
عدم امنیت شغلی، میزان پایین حقوق و دستمزد در مقایسه با رشد تورم و خط فقر، عدم رعایت کرامت و شایستگیهای شغلی، عدم اجازه برای استفاده قانونی از حق اعتصاب، تجمع، داشتن تشکل و آزادی بیان، از مواردی است که معترضان مورد تأکید قرار دادهاند.
اعتراضات کارگری درحالی است که روند اخراج کارگران ظرف سه ماه گذشته همچنان با شیب تندتری پیش می رود و بخش بزرگی از اخراج ها تنها به دلیل یک اعتراض صنفی بوده است.
بیشتر اعتراضات کارگری به دلیل عدم امنیت شغلی است و یکی از دغدغههای اساسی آنان نیز در بازار کار همین موضوع است. البته وقتی بیش از 90 درصد قراردادها از نوع قرارداد موقت است، سخن گفتن ازامنیت شغلی کارگران درحاکمیت نظام آخوند معنی و مفهوم ندارد. زیرا شرایط نابرابر بین کارفرمایان وابسته به حاکمیت وکارگران کاملا به ضررکارگران برقرار است. این وضعیت درشرایطی است که در8 ساله اخیر نزدیک به 70 درصد قدرت نیروی کار به دلیل بالا رفتن نرخ تورم و عدم تناسب آن با میزان دستمزد کارگران کاهش یافته است.
اخراج کارگران وعدم امنیت شغلی تنها بخشی از مشکلات کارگران است. کارگرانی هم که از به اصطلاح امنیت نسبی برخوردارند، حقوقشان آنقدر ناچیز است که تنها کفاف هزینه 10 روز درماه را میدهد.
سایت تابناک 6 بهمن 93 تحت عنوان ”چرا دستمزد کارگران فقط کفاف 10 رورا میدهد؟“ مینویسد:”در سالهای اخیر حمایتها از تولید برداشته شده و به سمت واردات و واسطهگری سوق پیدا کرده و همین مسأله سبب شده تا کارفرمایان به افزایش حقوق کارگران واکنش نشان دهند؛ بنابراین تا زمانی که دولت در خصوص افزایش هزینههای فعالیتهای اقتصادی تولیدی اقدامی انجام ندهد، افزایش واقعی دستمزد همواره به اخراج کارگران ختم خواهد شد. شرایط زندگی تا حدی برای مردم دشوار شده است که بسیاری از مردم بیان میکنند اگر تا نیمه اول دهه 80 خانوار کارگری میتوانست از طریق دریافت حداقل دستمزد ماهانه تا 50 درصد از هزینههای خود را تأمین کند، اکنون با دریافت یک پنجم از حقوق واقعی خود تا چه میزان از هزینههای خود را تأمین میکند؟“
وضعیت شغلی ومعیشتی کارگران درشرایطی است که در جنگ وجدالهای باندی درونی رژیم هر روز گوشهیی از دزدیها وفساد سران وکارگزاران نظام برملا میشود تاجایی که بعضی ازکارگزاران و مهرههای هر دوباند رژیم اعتراف میکنند که تبعات موضوع فساد ودزدی میرود تا به به یک مسئله امنیتی برای نظام تبدیل شود.
کارخانه لوله و نورد صفا تعطیل می شود و صدها کارگراعتصابی به صورت همزمان با رانندگان کامیونهای حمل بار در محوطه کارخانه تحصن می کنند
کارگران تکابنیرو در اعتراض به عدم پرداخت مزایای دوسال پاداش کار ویک سال سختی کار که شرکت برق منطقهیی تهران به آنان بدهکاراست دست ازکارمی کشند.
5ماه از آخرین اعتصاب نزدیک به 5 هزارکارگرمعدن سنگ آهن مرکزی بافق می گذرد، اما کارگران اعتصابی هنوز به خواستشان نرسیده اند. مضافاً براین که 9 کارگر که درجریان آخرین اعتصاب کارگران بازداشت شده اند هنوز آزاد نشدهاند.
کارگران نانوا در سنندج مقابل فرمانداری دراعتراض به ثابت ماندن دستمزدشان ازسال 91 اعتراض کردند.
پس ازگذشت یک ماه از اعتصاب کارگران پتروشیمی ایلام کارگران این واحد تولیدی همچنان دراعتصاب هستند وسرکاربرنگشتند
کارگران معدن چشمه پودنه کرمان در اعتراض به تعویق ۴ ماهه در پرداخت مطالبات حقوقی خود دست ازکارکشیدند و پس از این اعتصاب صنفی دو تن از کارگران با شکایت کارفرما از کار اخراج شدند.
کارگران پیمانی سیمان سپاهان اصفهان در اعتراض به اخراج نماینده خود در محوطه کارخانه تجمع کردند.
کارگران ذوب مس خاتون آباد در شهر بابک در اعتراض به برگزاری آزمون استخدامی در این مجتمع صنعتی مقابل فرمانداری تجمع کردند.
کارگران معدن کوشک بافق با سفر به تهران در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات خود در مقابل وزارت صنعت، معدن و تجارت تجمع کردند.
۶۳۰ کارگر شاغل در معادن زغالسنگ «قشلاق» واقع در شمال شرق شاهرود از تعویق بیش از ۳ ماهونیم حقوقشان خبر میدهند. این کارگران 23دی در اعتراض به دریافت نکردن حقوق به مدت یک ساعت دست از کار کشیدند و همزمان همسران این کارگران در مقابل فرمانداری «آزاد شهر» تجمع کردند. و...
در دیماه کارگران 105 مورد تجمع و اعتصاب داشته اند که به نسبت ماههای گذشته افزایشی در حدود 25درصد را نشان میدهد.
عدم امنیت شغلی، میزان پایین حقوق و دستمزد در مقایسه با رشد تورم و خط فقر، عدم رعایت کرامت و شایستگیهای شغلی، عدم اجازه برای استفاده قانونی از حق اعتصاب، تجمع، داشتن تشکل و آزادی بیان، از مواردی است که معترضان مورد تأکید قرار دادهاند.
اعتراضات کارگری درحالی است که روند اخراج کارگران ظرف سه ماه گذشته همچنان با شیب تندتری پیش می رود و بخش بزرگی از اخراج ها تنها به دلیل یک اعتراض صنفی بوده است.
بیشتر اعتراضات کارگری به دلیل عدم امنیت شغلی است و یکی از دغدغههای اساسی آنان نیز در بازار کار همین موضوع است. البته وقتی بیش از 90 درصد قراردادها از نوع قرارداد موقت است، سخن گفتن ازامنیت شغلی کارگران درحاکمیت نظام آخوند معنی و مفهوم ندارد. زیرا شرایط نابرابر بین کارفرمایان وابسته به حاکمیت وکارگران کاملا به ضررکارگران برقرار است. این وضعیت درشرایطی است که در8 ساله اخیر نزدیک به 70 درصد قدرت نیروی کار به دلیل بالا رفتن نرخ تورم و عدم تناسب آن با میزان دستمزد کارگران کاهش یافته است.
اخراج کارگران وعدم امنیت شغلی تنها بخشی از مشکلات کارگران است. کارگرانی هم که از به اصطلاح امنیت نسبی برخوردارند، حقوقشان آنقدر ناچیز است که تنها کفاف هزینه 10 روز درماه را میدهد.
سایت تابناک 6 بهمن 93 تحت عنوان ”چرا دستمزد کارگران فقط کفاف 10 رورا میدهد؟“ مینویسد:”در سالهای اخیر حمایتها از تولید برداشته شده و به سمت واردات و واسطهگری سوق پیدا کرده و همین مسأله سبب شده تا کارفرمایان به افزایش حقوق کارگران واکنش نشان دهند؛ بنابراین تا زمانی که دولت در خصوص افزایش هزینههای فعالیتهای اقتصادی تولیدی اقدامی انجام ندهد، افزایش واقعی دستمزد همواره به اخراج کارگران ختم خواهد شد. شرایط زندگی تا حدی برای مردم دشوار شده است که بسیاری از مردم بیان میکنند اگر تا نیمه اول دهه 80 خانوار کارگری میتوانست از طریق دریافت حداقل دستمزد ماهانه تا 50 درصد از هزینههای خود را تأمین کند، اکنون با دریافت یک پنجم از حقوق واقعی خود تا چه میزان از هزینههای خود را تأمین میکند؟“
وضعیت شغلی ومعیشتی کارگران درشرایطی است که در جنگ وجدالهای باندی درونی رژیم هر روز گوشهیی از دزدیها وفساد سران وکارگزاران نظام برملا میشود تاجایی که بعضی ازکارگزاران و مهرههای هر دوباند رژیم اعتراف میکنند که تبعات موضوع فساد ودزدی میرود تا به به یک مسئله امنیتی برای نظام تبدیل شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر