شما
از طریق وبلاگتان، کامنتهایی که میگذارید، توئیتهایی که میکنید،
فیسبوکتان، عکسها و ویدئوهایتان و حتی لینکهایی که میدهید اطلاعاتی
را به اشتراک میگذارید و به واسطۀ این اطلاعات، تصویری از خود روی اینترنت
شکل میدهید.
سایرین هم در مورد اینها نظراتی (مثبت یا منفی) میدهند که به شهرت شما اضافه میکند.
همه میتوانند این اطلاعات را پیدا کنند و با اتکا به آنها در مورد شما قضاوت کنند. مثلا وقتی تقاضای کار میکنید احتمال این که مدیر مربوطه شهرت آنلاین شما را چک کند بسیار است. یکی از تحقیقات مایکروسافت نشان داده که ۷۰% مدیران کاندیداها را به خاطر فعالیت اینترنتیشان (از نوع عکس و فیلم به اشتراک گذاشته شده تا کامنت و غیره) رد کردهاند.
قبل از هر چیز ببینید چه چیزهایی از شما و در مورد شما آنلاین است.
اولین کار این است که در موتورهای جستجوی متعدد به دنبال اسم و فامیل خود بگردید. این کار را هم با گزینۀ عکس بکنید و هم با گزینۀ نوشتاری.
برای این که کار شما مؤثر باشد مشخص عمل کنید. دور اسم خود ویرگول («») بگذارید. ویرگول باعث میشود که موتور فقط آن اسم مشخص را جستجو کند. کلمات کلیدی که ویژه خودتان است را نیز اضافه کنید، مثلاً اسم شهری که در آن زندگی میکنید، یا محل اشتغال و غیره.
اگر در سایتی به شماره کارت بانکی خود و هر اطلاعات محرمانۀ دیگری برخوردید از سایت مورد نظر بخواهید که فوراً این اطلاعات را حذف کند.
اسامی متفاوت خودتان را هم چک کنید. گاهی ممکن است با اسم کوتاه شده یا آیدی شبیه و یا با اسمی که با غلط املائی نوشته شده معرفی شده باشید (بعضی از اسمها مرتباً غلط نوشته میشوند). اینها را هم چک کنید. حتی ضرر ندارد که دامنههایی نظیر «اسمتان نقطه com» را هم چک کنید.
سایتهایی را که زیاد به آنها سر میزنید فراموش نکنید. بعضی از سایتها اطلاعات مربوط به بازدیدکنندگان را تا مدتها حفظ میکنند. دفتر تلفن و آدرسهای آنلاین و سایر این گونه سایتها را هم در این جستجو منظور کنید.
وبلاگها و شبکههای اجتماعی را هم بگردید. ببینید بقیه در مورد شما چه پستهایی گذاشتهاند. وبلاگهایشان را بگردید، صفحات خصوصیشان در شبکههای اجتماعی مرور کنید (فیسبوک، لینکدین، کیوزون، توئیتر و غیره و غیره)، سایتهای اشتراکگذاری عکس نظیر فلیکر یا اسنپچت را از قلم نیندازید. بخشهای زیادی از این سایتها در موتورهای جستجو قابل دسترس نیستند و باید سایت هر شبکه اجتماعی را جدا نگاه کنید.
۱۳/مرداد/۱۳۹۳ آرام برادران
همه میتوانند این اطلاعات را پیدا کنند و با اتکا به آنها در مورد شما قضاوت کنند. مثلا وقتی تقاضای کار میکنید احتمال این که مدیر مربوطه شهرت آنلاین شما را چک کند بسیار است. یکی از تحقیقات مایکروسافت نشان داده که ۷۰% مدیران کاندیداها را به خاطر فعالیت اینترنتیشان (از نوع عکس و فیلم به اشتراک گذاشته شده تا کامنت و غیره) رد کردهاند.
قبل از هر چیز ببینید چه چیزهایی از شما و در مورد شما آنلاین است.
اولین کار این است که در موتورهای جستجوی متعدد به دنبال اسم و فامیل خود بگردید. این کار را هم با گزینۀ عکس بکنید و هم با گزینۀ نوشتاری.
برای این که کار شما مؤثر باشد مشخص عمل کنید. دور اسم خود ویرگول («») بگذارید. ویرگول باعث میشود که موتور فقط آن اسم مشخص را جستجو کند. کلمات کلیدی که ویژه خودتان است را نیز اضافه کنید، مثلاً اسم شهری که در آن زندگی میکنید، یا محل اشتغال و غیره.
اگر در سایتی به شماره کارت بانکی خود و هر اطلاعات محرمانۀ دیگری برخوردید از سایت مورد نظر بخواهید که فوراً این اطلاعات را حذف کند.
اسامی متفاوت خودتان را هم چک کنید. گاهی ممکن است با اسم کوتاه شده یا آیدی شبیه و یا با اسمی که با غلط املائی نوشته شده معرفی شده باشید (بعضی از اسمها مرتباً غلط نوشته میشوند). اینها را هم چک کنید. حتی ضرر ندارد که دامنههایی نظیر «اسمتان نقطه com» را هم چک کنید.
سایتهایی را که زیاد به آنها سر میزنید فراموش نکنید. بعضی از سایتها اطلاعات مربوط به بازدیدکنندگان را تا مدتها حفظ میکنند. دفتر تلفن و آدرسهای آنلاین و سایر این گونه سایتها را هم در این جستجو منظور کنید.
وبلاگها و شبکههای اجتماعی را هم بگردید. ببینید بقیه در مورد شما چه پستهایی گذاشتهاند. وبلاگهایشان را بگردید، صفحات خصوصیشان در شبکههای اجتماعی مرور کنید (فیسبوک، لینکدین، کیوزون، توئیتر و غیره و غیره)، سایتهای اشتراکگذاری عکس نظیر فلیکر یا اسنپچت را از قلم نیندازید. بخشهای زیادی از این سایتها در موتورهای جستجو قابل دسترس نیستند و باید سایت هر شبکه اجتماعی را جدا نگاه کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر