12:36:58 PM 1393/6/9
مذاکرات پنج بعلاوه یک و رژیم در وین
|
آخوند
روحانی در کنفرانس مطبوعاتی 8شهریور93 ضمن سوز و گداز نسبت به تحریمهای
جدید آمریکا یکبار دیگر به نیاز رژیم برای ادامه مذاکرات اتمی با 1+5 تأکید
کرد ”مذاکره را ادامه می دهیم “. رسانه های باند رفسنجانی- روحانی نیز
ضمن اذعان به نیاز شدید رژیم برای برطرف شدن تحریمها، اشتیاقشان برای ادامه
مذاکرات را ابراز کردند.
روزنامه اعتماد (8شهریور) در مقاله یی تحت عنوان ”به سوی وین7 “نوشت: ” باید به میز مذاکره برگشت و واقعگرا بود“. به نظر می رسد فشار تحریمها و نیاز شدید رژیم به خروج از بن بستهای اقتصادی و اجتماعی این واقعگرایی را ضروری وتحمیل ساخته و آن را تنها راه نموده است:” مذاکرات که تنها راه حل پرونده هسته یی ایران است ”نویسده این مقاله روزنامه باند رفسنجانی- روحانی، در ادامه بار دیگر، مذاکرات را تنها راه پایان تنش دانسته و می افزاید: ”عبور از این مرحله است که پایان تنشها و درگیریهای احتمالی را نوید می دهد“.
روزنامه دیگر حامی دولت آخوند روحانی به ”اعتماد خامنه ای“به تیم مذاکره کننده اشاره می کند و ملتمسانه از نمایندگان دلواپس باند خامنه ای در مجلس رژیم می خواهد که به تبعیت از ولی فقیه ”نمایندگان نیز باید به این تیم اعتماد کنند “چرا که تبعیت نکردن از خامنه ای در این زمینه، به مثابه هلاکت نظام است: ”هر دو این مسائل چه پیش تر و چه عقب تر از رهبری حرکت کردن هلاکت است “ (مردم سالاری8شهریور93)
همین روزنامه در مقاله دیگری به ضرورت عقب نشینی رژیم از مواضع به اصطلاح ”استکبار ستیزی“اشاره می کند و بر ضرورت آویختن به دامان غرب و آمریکا تأکید می کند.
مردم سالاری برای اثبات نظر خود به سخنان سال گذشته روحانی در مجمع عمومی ملل متحد اشاره می کند که ”ایران به دنبال تعامل سازنده بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک با دیگر کشورهاست و در این چارچوب در پی افزایش تنش با ایالات متحده آمریکا نیز نیست “.
بر اساس همین تعامل و جلب اعتماد است که رژیم آخوندی برای تأثیرگذاری بر فضای مذاکرات آتی، تلاشهای خود را متمرکز نموده است .
روزنامه اعتماد (8شهریور) در مقاله یی تحت عنوان ”به سوی وین7 “نوشت: ” باید به میز مذاکره برگشت و واقعگرا بود“. به نظر می رسد فشار تحریمها و نیاز شدید رژیم به خروج از بن بستهای اقتصادی و اجتماعی این واقعگرایی را ضروری وتحمیل ساخته و آن را تنها راه نموده است:” مذاکرات که تنها راه حل پرونده هسته یی ایران است ”نویسده این مقاله روزنامه باند رفسنجانی- روحانی، در ادامه بار دیگر، مذاکرات را تنها راه پایان تنش دانسته و می افزاید: ”عبور از این مرحله است که پایان تنشها و درگیریهای احتمالی را نوید می دهد“.
روزنامه دیگر حامی دولت آخوند روحانی به ”اعتماد خامنه ای“به تیم مذاکره کننده اشاره می کند و ملتمسانه از نمایندگان دلواپس باند خامنه ای در مجلس رژیم می خواهد که به تبعیت از ولی فقیه ”نمایندگان نیز باید به این تیم اعتماد کنند “چرا که تبعیت نکردن از خامنه ای در این زمینه، به مثابه هلاکت نظام است: ”هر دو این مسائل چه پیش تر و چه عقب تر از رهبری حرکت کردن هلاکت است “ (مردم سالاری8شهریور93)
همین روزنامه در مقاله دیگری به ضرورت عقب نشینی رژیم از مواضع به اصطلاح ”استکبار ستیزی“اشاره می کند و بر ضرورت آویختن به دامان غرب و آمریکا تأکید می کند.
مردم سالاری برای اثبات نظر خود به سخنان سال گذشته روحانی در مجمع عمومی ملل متحد اشاره می کند که ”ایران به دنبال تعامل سازنده بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک با دیگر کشورهاست و در این چارچوب در پی افزایش تنش با ایالات متحده آمریکا نیز نیست “.
بر اساس همین تعامل و جلب اعتماد است که رژیم آخوندی برای تأثیرگذاری بر فضای مذاکرات آتی، تلاشهای خود را متمرکز نموده است .
در
«چارچوب همکاری» و اعتمادسازی عملی در قبال 1+5 است که صالحی رئیس سازمان
انرژی اتمی رژیم نیز از «باز طراحی رآکتور تحقیقاتی اراک» سخن به میان می
آورد.
سخنان آخوند روحانی و مواضع رسانه های باند رفسنجانی- روحانی مبنی بر نیاز نظام به مذاکرات و ادامه مسیر زهرخوران، در حالی است که خامنه ای نیز بارها از تیم کننده حمایت کرده و از مسیری که این تیم تا کنون طی کرده ابراز رضایت نموده است.
روحانی نیز در کنفرانس خبری 8شهریور بار دیگر بر حمایت خامنه ای از تیم مذاکره هسته یی تأکید کرد و گفت: ”بدون وحدت و هماهنگی در کشور عبور از این پیچ تاریخی که مقام معظم رهبری اشاره کردند به نظر من امکانپذیر نیست… من تشکر می کنم از مقام معظم رهبری که در ملاقات اخیرشان با سفرا ایشان تقویت کردند تیم مذاکره کننده را، من در جای دیگری هم گفتم ایشان در ماه رمضان که خدمت ایشان می رسیدیم و تیم مذاکره کننده هم در همان ماه رمضان در حال مذاکره بود ایشان فرمود من هم هر وقت یاد آنها می افتم برایشان دعا می کنم و می دانم بار سنگینی بر دوش آنهاست “
روحانی پیش از این و درجای دیگری با اشاره به مواضع باندهای رژیم در مورد مذاکرات گفت که همه باندهای رژیم به ضرورت زهرخوران اتمی رسیده اند و امروز «هیچ کس به ما نمی گوید مسأله هسته یی را حل نکنید و ولش کنید. همه می گویند مذاکره جدی انجام بدهید… معضل را حل کنید». روحانی تأکید کرد «تحریم بار بر دوش من نیست که برداشتن آن دلبخواه من باشد، بر دوش کل نظام است“.
به این ترتیب آخوند روحانی با به رخ کشیدن حمایتهای ”مقام معظم رهبری“ و رسانه های باند رفسنجانی ـ روحانی و با تأکید بر این نکته، می خواهند نشان بدهند که نظام آخوندی به شدت نیازمند ادامه مذاکرات است و هیچ راهی جز زانو زدن در پشت میز مذاکره وجود ندارد.
خرج کردن مکرر حمایت خامنه ای از مذاکرات و تیم مذاکره کننده توسط آخوند حسن روحانی نیز در راستای کوتاه کردن زبان دلواپسان است و می خواهد به آنها بفهماند که «بدون وحدت و هماهنگی در کشور عبور از این پیچ تاریخی که مقام معظم رهبری اشاره کردند به نظر من امکانپذیر نیست».
طبعاً آخوند روحانی به مصلحت نمی بیند که ”پیچ تاریخی“ را برای نیروهای وارفته نظام و باند دلواپس تشریح کند، اما کیست که نداند ”پیچ تاریخی“ که هم اکنون نظام با آن مواجه هست، خطر انفجار خشم توده ها بر اثر فشار طاقت فرسای معیشتی و سرکوب نظام آخوندی است.
تمامی ترس آخوند روحانی هم این است که مذاکرات به نتیجه یی نرسد، تحریمها شل تر نشود ونظام نتواند از ”پیج تاریخی“ عبور کند که در این صورت سر و کار نظام با «ارتش گرسنگان» است و این که توده به جان آمده از فساد، سرکوب و تباهی نظام ولایت فقیه، بنیان نظام را جارو کنند و آن را به زباله دان تاریخ بیندازند.
سخنان آخوند روحانی و مواضع رسانه های باند رفسنجانی- روحانی مبنی بر نیاز نظام به مذاکرات و ادامه مسیر زهرخوران، در حالی است که خامنه ای نیز بارها از تیم کننده حمایت کرده و از مسیری که این تیم تا کنون طی کرده ابراز رضایت نموده است.
روحانی نیز در کنفرانس خبری 8شهریور بار دیگر بر حمایت خامنه ای از تیم مذاکره هسته یی تأکید کرد و گفت: ”بدون وحدت و هماهنگی در کشور عبور از این پیچ تاریخی که مقام معظم رهبری اشاره کردند به نظر من امکانپذیر نیست… من تشکر می کنم از مقام معظم رهبری که در ملاقات اخیرشان با سفرا ایشان تقویت کردند تیم مذاکره کننده را، من در جای دیگری هم گفتم ایشان در ماه رمضان که خدمت ایشان می رسیدیم و تیم مذاکره کننده هم در همان ماه رمضان در حال مذاکره بود ایشان فرمود من هم هر وقت یاد آنها می افتم برایشان دعا می کنم و می دانم بار سنگینی بر دوش آنهاست “
روحانی پیش از این و درجای دیگری با اشاره به مواضع باندهای رژیم در مورد مذاکرات گفت که همه باندهای رژیم به ضرورت زهرخوران اتمی رسیده اند و امروز «هیچ کس به ما نمی گوید مسأله هسته یی را حل نکنید و ولش کنید. همه می گویند مذاکره جدی انجام بدهید… معضل را حل کنید». روحانی تأکید کرد «تحریم بار بر دوش من نیست که برداشتن آن دلبخواه من باشد، بر دوش کل نظام است“.
به این ترتیب آخوند روحانی با به رخ کشیدن حمایتهای ”مقام معظم رهبری“ و رسانه های باند رفسنجانی ـ روحانی و با تأکید بر این نکته، می خواهند نشان بدهند که نظام آخوندی به شدت نیازمند ادامه مذاکرات است و هیچ راهی جز زانو زدن در پشت میز مذاکره وجود ندارد.
خرج کردن مکرر حمایت خامنه ای از مذاکرات و تیم مذاکره کننده توسط آخوند حسن روحانی نیز در راستای کوتاه کردن زبان دلواپسان است و می خواهد به آنها بفهماند که «بدون وحدت و هماهنگی در کشور عبور از این پیچ تاریخی که مقام معظم رهبری اشاره کردند به نظر من امکانپذیر نیست».
طبعاً آخوند روحانی به مصلحت نمی بیند که ”پیچ تاریخی“ را برای نیروهای وارفته نظام و باند دلواپس تشریح کند، اما کیست که نداند ”پیچ تاریخی“ که هم اکنون نظام با آن مواجه هست، خطر انفجار خشم توده ها بر اثر فشار طاقت فرسای معیشتی و سرکوب نظام آخوندی است.
تمامی ترس آخوند روحانی هم این است که مذاکرات به نتیجه یی نرسد، تحریمها شل تر نشود ونظام نتواند از ”پیج تاریخی“ عبور کند که در این صورت سر و کار نظام با «ارتش گرسنگان» است و این که توده به جان آمده از فساد، سرکوب و تباهی نظام ولایت فقیه، بنیان نظام را جارو کنند و آن را به زباله دان تاریخ بیندازند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر