نامه سرگشاده زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام بختيار معماري به افکار عمومی

ر سه شنبه, 28 مرداد 1393 06:30

كانون حمايت از خانواده جان باختگان و بازداشتي ها 28 مرداد 93: سلام اسم من بخیتار معماری است. من یک دانشجو هستم. چون در کشوری زندگی می‌کنم که تبعیض ملی و تبعیض قومی و مذهبی بیداد می‌کند و به دلیل اینکه که من یک شهروند کُرد هستم و چند باری با یاران هم‌دانشگاهی‌ام درباره وضعیت تاسف‌بار زندگی کُردها بحث نموده‌ام؛ من را دستگیر کرده‌اند و چون در کشور ایران به هیچ عنوان قانون حاکم نیست، اتهاماتی واهی و دور از راستی که بنده به هیچ عنوان مرتکبش نشده‌ام، متوجه بنده کرده و مرا به مرگ محکوم کرده‌اند.
هم‌اکنون جانم در خطر است و هر لحظه منتظر هستم که درب زندان را باز کنند و بنده را برای اجرای حکم ناعادلانه ضد انسانی اعدام صدا کنند.
من نگران حال خودم نیستم ولی بیایید و نگاه کنید که زندان‌های ایران تبدیل شده به تجاوزخانه و هر روز ما صدای دخترانی را که با ناله و گریان التماس می‌کنند "تو را به خدا به من تجاوز نکنید" در درون زندان‌های جمهوری اسلامی ایران می‌شنویم.
ما از سازمان ملل و جامعه جهانی درخواست می‌کنیم که به خاطر نقض حقوق بشر، رژیم ایران را تنبیه کنند. رژیم ایران هر روز و هر ساعت، حقوق شهروندان خویش را نقض می‌کند. بیش از همه چیز فقر و نداری و بیکاری و... از این هم بگذریم؛ شکنجه‌های قرون وسطایی و دور از اصول بشری را در حق ما زندانیان سیاسی اعمال می‌کند.
خواهش می‌کنم صدایم را بشنوید، من یک بی‌گناهم. هیچ گناهی نکرده‌ام به جز اینکه یک شهروند کُرد هستم.
در ایران کُرد بودن، عرب بودن و بلوچ بودن از دیدگاه حاکمان جرم محسوب می‌شود؛ بنابراین من بی‌گناه هم به این جرم واهی گرفتار شده‌ام، لطفا صدایم را بشنوید.
از جامعه جهانی و از سازمان‌های حقوق بشری و سازمان‌های منع شکنجه درخواست می‌کنم به یاری بنده و دوستان دیگری که به جرم‌های واهی در زندان‌های ایران گرفتار شده‌اند بشتابید.
با سپاس فراوان بختیار معماری، زندانی محکوم به اعدام در سنندج
آگوست