روز ٢٩ اوت، روز بین المللی "ناپدید شدن‌های اجباری" است. ناپدید شدن اجباری
بر پایۀ "اساسنامۀ دادگاه جنائی بین المللی" معروف به "اساسنامۀ رُم"، و
نیز "کنوانسیون بین المللی حفاظت افراد از ناپدید شدن اجباری"، جنایت علیه
بشر تلقی می شود. این کنوانسیون، که در ٢٠ دسامبر ٢٠٠٦ به تصویب مجمع عمومی
سازمان ملل متحد رسید، تا کنون تنها توسط ٥٠ کشور جهان به امضاء رسیده
است.
از دهه ها پیش
هزاران خانواده در سراسر جهان از سرنوشت نزدیکان خویش که قربانی خشونت
دولتها و یا سازمانهای جنائی شده اند، اطلاعی ندارند و از همین روست که
چنین روزی به آنان فرصت می دهد صدای خود را به گوش مقامات مسئول ملی و بین
المللی برسانند.
بگفتۀ خانم ناصره دوتور، رئیس
"فدراسیون اروپاـمدیترانه علیه ناپدیدشدن های اجباری" ابراز امیدواری می
کند که روزی دادگاهی برای مجازات مسئولان "ناپدید شدگان اجباری" تشکیل
شود. وی می گوید : «امروز در سوریه، نا پدید شدن افراد چنان رواج دارد که
در بارۀ تعداد آن هیچ حرفی نمی توان زد. در لیبی وضع بهتر نیست. در عراق
افراد فراوانی ناپدید می شوند اما کسب اطلاعات برای خانواده ها در این
زمینه با دشواری بسیار همراه است. ناپدید کردن افراد به یک سلاح جنگی تبدیل
شده است. این جنایت نقض حقوق متعددی را در بر می گیرد : نخست دستگیری غیر
قانونی، بازداشت غیر قانونی، بازجوئی ها و در بسیاری موارد اعمال شکنجه و
محرومیت فرد از دسترسی به وکیل و همزمان نگرانیها و ترس و وحشت خانواده. از
همین روست که باید سکوت را در این زمینه شکست و من امیدوارم روزی دادگاهی
ویژه برای رسیدگی به جنایت کلیه عاملین ناپدید شدن‌های اجباری تشکیل گردد».
براساس
گزارش گروه کاری سازمان ملل متحد، در سال ٢٠١٤ شمار ناپدید شدگانی که هیچ
اطلاعی در بارۀ سرنوشت آنها در دست نبوده است به ٤٢٨٨٩ نفر بالغ می شده
است.
رادیوفرانسه بخش فارسی
308.2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر