طی
روزهای اول و دوم شهریورماه، اقشار مختلف مردم در شهرهای مختلف کشور
دست‌کم به 48 حرکت اعتراضی دست‌زده و علیه سرکوب، عدم پرداخت حقوق، اخاذی
مالیاتی، بالابردن شهریه دانشجویی، کمبود وحشتناک نیازهای اولیه هم‌چون آب،
و همچنین سرقت اموالشان توسط ارگانهای غارتگر وابسته به سران رژیم آخوندی و
در همبستگی با دستگیر شدگان دست به اعتراض زدند.
کارکنان کارخانه سنگ تراشی در ملارد کرج، کارمندان و کارگران کارخانه وینر مشهد، کارگران کارخانه به گستر اراک، بازنشستگان پالایشگاه آبادان، کارگران بخش حوادث شرکت آب منطقه 2 قم، کارگران کارخانه دانیال شوش، رفتگران پیمانی شهرداری کرج، کارگران کارخانه سیم و کابل پورتکس تبریز، فرهنگیان اراک، کارگران ساعتی در قسمتهای اداری و درمانی و خدماتی بیمارستان کنگان، کارکنان کفش بلا در تهران، رانندگان کامیونهای سنگین در شهرک صنعتی دیواندره، رفتگران شهرداری فومن، بازنشستگان تأمین اجتماعی کرمانشاه، پارک بانهای شهرداری منطقه بازار تهران طی همین دو روز در اعتراض به حقوقهای پرداخت نشده‌شان تجمع کردند.
اعتراضات علیه اخراج کارگران از مجتمعات صنعتی در شهرهای تهران، اراک، بیستون کرمانشاه، کارون، سنندج و اسلام‌آباد، و همچنین علیه قطع آب و کم آبی در مناطق مختلف تهران، چهارمحال و بختیاری و در شهرهای کرج، قروه، جهرم، اردبیل ادامه داشت. بسیاری از اقشار دیگر در اعتراض به اخاذیهای دولتی و غارت اموالشان در تهران، مشهد و اردبیل صدای خود را بلند کردند و اعتراض مغازه‌داران در شهرک جوادیه با مأموران سازمان مالیاتی به درگیری کشید. در اهواز نیز حامیان محیط زیست علیه آلودگی هوا و بی‌توجهی مقامات رژیم نسبت به آن دست به اعتراض زدند.
اعتراضات کارگری در برخی موارد از جمله در «شرکت کشت و صنعت نیشکر میان آب» در نزدیک شهر شوش به درگیری شدید نیروی سرکوبگر با کارگران انجامید. اخراج کارگران بومی که سالها است به‌طور روزمزد در این واحد صنعتی کار می‌کنند، به تجمع و تحصن آنها در مقابل این شرکت منجر شد. حمله عوامل نیروی انتظامی به این تحصن به درگیری با کارگران و دستگیری شماری از آنان منجر شد. به‌دنبال آن خانواده‌های کارگران نیز به این تحصن پیوستند. در یورش مجدد نیروهای سرکوبگر به متحصنان که با گاز اشک‌آور همراه بود همسر یکی از کارگران در ناحیه صورت به‌شدت زخمی شد و به بیمارستان منتقل شد. کارگران معترض شرکت میان آب خواستار تغییر مدیرعامل و بازگشت به کار همکاران اخراجی خود هستند.
گستردگی این اعتراضات به خوبی نشان می‌دهد که بحران عظیم اقتصادی حاصل فساد و غارت سران رژیم ضد‌مردمی حاکم بر ایران است و وعده‌های پوشالی آخوند روحانی در مورد رونق اقتصادی نیز فریبی بیش نیست. رژیمی که هیچ راه‌حلی برای نابه‌سامانیهای اجتماعی و اقتصادی ندارد، پاسخ اعتراضات را تنها با سرکوب و خفقان بیشتر می‌دهد.
کارکنان کارخانه سنگ تراشی در ملارد کرج، کارمندان و کارگران کارخانه وینر مشهد، کارگران کارخانه به گستر اراک، بازنشستگان پالایشگاه آبادان، کارگران بخش حوادث شرکت آب منطقه 2 قم، کارگران کارخانه دانیال شوش، رفتگران پیمانی شهرداری کرج، کارگران کارخانه سیم و کابل پورتکس تبریز، فرهنگیان اراک، کارگران ساعتی در قسمتهای اداری و درمانی و خدماتی بیمارستان کنگان، کارکنان کفش بلا در تهران، رانندگان کامیونهای سنگین در شهرک صنعتی دیواندره، رفتگران شهرداری فومن، بازنشستگان تأمین اجتماعی کرمانشاه، پارک بانهای شهرداری منطقه بازار تهران طی همین دو روز در اعتراض به حقوقهای پرداخت نشده‌شان تجمع کردند.
اعتراضات علیه اخراج کارگران از مجتمعات صنعتی در شهرهای تهران، اراک، بیستون کرمانشاه، کارون، سنندج و اسلام‌آباد، و همچنین علیه قطع آب و کم آبی در مناطق مختلف تهران، چهارمحال و بختیاری و در شهرهای کرج، قروه، جهرم، اردبیل ادامه داشت. بسیاری از اقشار دیگر در اعتراض به اخاذیهای دولتی و غارت اموالشان در تهران، مشهد و اردبیل صدای خود را بلند کردند و اعتراض مغازه‌داران در شهرک جوادیه با مأموران سازمان مالیاتی به درگیری کشید. در اهواز نیز حامیان محیط زیست علیه آلودگی هوا و بی‌توجهی مقامات رژیم نسبت به آن دست به اعتراض زدند.
اعتراضات کارگری در برخی موارد از جمله در «شرکت کشت و صنعت نیشکر میان آب» در نزدیک شهر شوش به درگیری شدید نیروی سرکوبگر با کارگران انجامید. اخراج کارگران بومی که سالها است به‌طور روزمزد در این واحد صنعتی کار می‌کنند، به تجمع و تحصن آنها در مقابل این شرکت منجر شد. حمله عوامل نیروی انتظامی به این تحصن به درگیری با کارگران و دستگیری شماری از آنان منجر شد. به‌دنبال آن خانواده‌های کارگران نیز به این تحصن پیوستند. در یورش مجدد نیروهای سرکوبگر به متحصنان که با گاز اشک‌آور همراه بود همسر یکی از کارگران در ناحیه صورت به‌شدت زخمی شد و به بیمارستان منتقل شد. کارگران معترض شرکت میان آب خواستار تغییر مدیرعامل و بازگشت به کار همکاران اخراجی خود هستند.
گستردگی این اعتراضات به خوبی نشان می‌دهد که بحران عظیم اقتصادی حاصل فساد و غارت سران رژیم ضد‌مردمی حاکم بر ایران است و وعده‌های پوشالی آخوند روحانی در مورد رونق اقتصادی نیز فریبی بیش نیست. رژیمی که هیچ راه‌حلی برای نابه‌سامانیهای اجتماعی و اقتصادی ندارد، پاسخ اعتراضات را تنها با سرکوب و خفقان بیشتر می‌دهد.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
6شهریور 1394 (28 ژوییه 2015)
6شهریور 1394 (28 ژوییه 2015)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر