یک جوان ایلانی از کمبود زمینه ی تفریح در این شهر گلایه کرده و با اشاره به استفاده ی امثال او از قلیان به عنوان جایگزینی برای تفریح، می گوید که محدودیت های فروشگاه های محصولات دخانیاتباعث شده که در ایلام قهوخانه های زیرزمینی و به دور از دید عموم شکل بگیرد.
وی در تماسی با انصاف نیوز می گوید: «این روزها قلیان کشیدن به یک امر فراگیر در سطح جامعه و یکی از کم هزینه ترین تفریحات مردم تبدیل شده است و من نیز از قلیان به عنوان یک تفریح برای رفع بیکاری استفاده می کنم. در شهر من یعنی ایلام تنها یک شهربازی و یک پارک بزرگ وجود دارد و ایلام یکی از ضعیف ترین شهرهای ایران در زمینه ی تفریگاه است. به همین دلیل جوانان به سوی قلیان می روند.
در ایلام به قهوه خانه ها مجوز فعالیت داده نمی شود و بر اساس آمارهای غیر رسمی بالغ بر 150 قهوه خانه در سطح شهر ایلام وجود دارد که فعالیت همه ی آنها بدون داشتن مجوز و نظارت اداره بهداشت است. خبرهای شنیده شده نیز حاکی از دستور مسوولین استانی برای تعطیلی تمامی قهوه خانه است که در آن مامورین اداره اماکن با همراهی مامورین نیروی انتظامی با مراجعه به قهوه خانه ها درب آنجا را پلمپ و در مواردی صاحب قهوه خانه را نیز به مدت 24 ساعت بازداشت می کنند.
همچینین به کلیه ی فروشگاه های محصولات دخانیات اعلام شده است که از فروش ادوات قلیان خودداری کنند که این نوع برخورد سبب تشکیل قهوخانه های زیرزمینی و به دور از دید عموم شده است.
با این تفاسیر چند سوال ذهن همگان را مشغول کرده است:
- چرا در شهری چون تهران فعالیت قهوه خانه داران و چای خانه ها مجاز و با نظارت اداره ی اماکن و اداره ی بهداشت است اما این کار برای شهرهای کوچک غیر قانونی است؟
- در مضر بودن قلیان برای سلاتی هیچ تردید نیست، آیا این ضرر تنها عاید شهرهای کوچک است و شهری همچون تهران از آن مبراست؟
- انجام یک فعالیت اعم از مجاز و غیرمجاز با نظارت کامل صورت بگیرد بهتر است یا به صورت دزدکی و غیرمجاز؟
[تاريخ مطلب: ششم شهريور ۱۳۹۳ برابر با بيست و هشتم اوت ۲۰۱۴] پیک ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر