دوشنبه، مهر ۱۴، ۱۳۹۳

نامه افشاگرانه آيت الله كاظميني بروجردي

دوشنبه, 14 مهر 1393 
آيت الله حسين كاظميني بروجردي
كانون حمايت از خانواده جان باختگان و بازداشتي ها 14 مهر 93: آيت الله حسين كاظميني بروجردي در يكي از آخرين نامه هاي خود در تيرماه 1393 از زندان اوين  پيشاپيش توطئه به قتل رساندن خود و آمادگيش براي جان بازي در راه آزادي ميهن را اعلام كرده بود. در قسمتي از پيام اين زنداني سياسي چنين آمده است :

”به ملت ايران و هشدار به دين فروشان و ديكتاتورهاي عمامه به‌سر حاكم بر ايران و آخوندهاي حامي آنها و سكوت كنندگان در مقابل جرم و جنايت و جور ولي‌فقيه كه بستره جنايتهاي خود را جهاني نموده داده است جهت اطلاع افكار عموم
 اين زنداني سياسي - اعتقادي، هرگز مظلوميت شما را فراموش نكرده وهشت سال اسارتم در چنگال اسلام سياسي، مانع از ابراز ارادتم به ساحت مقدس مردم زمين خورده و فلك زده نگشته....
طي بيست سال گذشته به دلائل معارضات عقيدتي با ولايت مطلقه فقيه، همواره مورد آزار و اذيت روحي و جسمي و خانوادگي قرار داشته‌ام. روزي كه دانستم، شريعت ملاهاي درباري، شكمشان است و خدايشان غرائز حيواني آنهاست، بر پاخواستم و براي دفاع توحيد لكه دارشده و رعيت بر باد رفته و ايران غارت گشته، به افشاي ماهيت آخوندهاي دنيا طلب آخرت فروش، پرداختم و آنها از روز اول بنايشان بر خفه كردن من بود.
در طول ايام حبسم، مرتباً با توطئه‌هاي پنهاني و سوءقصدهاي نامريي عوامل اطلاعاتي و امنيتي، مواجه بوده‌ام، گاهي، مأموران خود را در كسوت زنداني به كنارم مي‌آورند تا آب و غدايم را آلوده به عناصر بيماري زا نمايند و بازتاب آن را در انهدام اعضاء و جوارحم، مشاهده مي‌كنم كه از نواحي قلب و ريه و مغز و چشم و استخوان و كليه و معده و اعصاب، آسيب جدي ديده‌ام و در موقعيت جبران ناپذيري قرار دارم و زماني به آتش سوزيهاي عمدي و از پيش تعيين شده ، مبادرت مي‌كنند تا با حوادث ساختگي، مرگ مرا رقم بزنند. با اين وجود، در اوراق برجسته تاريخ معاصرم، ايستاده‌ام تا پژواك ناله‌هاي معصومانه هموطنانم باشم.
آن‌چنان كه پدرم، علي بن ابي طالب گفت، براي يك مرد، مردن در بستر فاجعه است و شهادت در ميدان نبرد افتخار و اعتزاز است. من كه بايد در منزلم بميرم و با اين فشارهاي چندين ساله، عمرم به انتها رسيده، چرا در جهاد با خودكامگان خودسر و خودخواه، در خونم، دست و پا نزنم. خداي را گواه مي‌گيرم كه غم و غصه‌ام براي برادران بيكار و بيمار و بيچاره ايراني است و نگرانيم در باب استثمار و استعمار خواهران هم ميهنم مي‌باشد و بس.
 سيد حسين كاظميني بروجردي تيرماه 1393 ايران _ تهران _ زندان اوين

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر