خبر کوتاه و دردناک بود. سحرگاه
امروز (شنبه سوم آبان) ریحانه را به دار آویختند. وقتی که دژخیمی مثل
مصطفی پورمحمدی وزیر باصطلاح دادگستریِ رژیم خون و جنون باشد و قاضی القضات
جنایت پیشه ای به نام لاریجانی، سیستم قوۀ قضائیه را پامالِ اهداف شوم ولی
نعمت خود یعنی خامنه ای جنایتکار کرده باشد، بیش از این نیز نباید انتظار
داشت.
حکومت فلاکت زدۀ آخوندها در ایران با اعدامهای وحشیانه و خصوصا اعدام ریحانه نشان داد زمانی که زنگهای خطر برای سرنگونی و نابودی حاکمیّت پلیدش به صدا در آمده باشند، ناچار از نادیده انگاشتن خواسته های جامعۀ جهانی، به اقدامات جنون انگیزی متوسل می شود به این امید که چند صباحی دیگر بتواند بر ادامۀ کشتار و جنایت و فساد و غارت در ایران تحت اشغال خویش ادامه دهد.
آخوندها فریادهای اعتراض ملت ایران در داخل و خارج مبنی بر جلوگیری از اعدام ریحانه را شنیده بودند. شاهد واکنشهای تاسف بار و درخواستهای لغو اعدام او در سطوح مختلف بین المللی مخصوصا در آمریکا و اروپا نیز بودند، اما چیزی که ناچارشان می کند تا در این شرایط سخت و بحرانی که دچار آن شده اند، رو در روی جامعۀ بین المللی بایستند و به چنین جنایت شومی دست بزنند، همانا ادامۀ ایجاد جو رعب و وحشت در داخل ایران است. روز و روزگار رژیم قتل و اعدام امروز به جایی رسیده است که اگر اعدام نکند، احساس خفت و خواری و عقب نشینی و ضعف سراپای وجود کثیفش را در بر خواهد گرفت.
مگر ریحانه چه کرده بود که مستحق بیش از هفت سال اسارت در زندانهای وحشتناک رژیم و سرانجامی اینچنینی بود؟! کجای جهان دفاع از شرف و حیثیّت شامل چنین رفتار زشت و غیر انسانی می شود که در حکومت پست و پلید آخوندی؟! حکومتی که آبرو و شرف در آن پدیده و عنصری نایاب به شمار می رود و دقیقا از همین روست که آنها با بی شرمی و بی شرفی تام و تمام دست به جنایت و قتل و خونریزی می زنند. آخوند حکومتی البته با شرف و حیثیّت سر ستیز و دشمنی دارد.
جای شک نیست که اگر ریحانه در مقابل آن عنصر فاسد وزارت اطلاعات آخوندها تن به تسلیم داده بود و از حیثیّت خویش دفاع نکرده بود، امروز صاحب بهترین امکانات شغلی و رفاهی نیز بود و به جای گذراندن اینهمه سالهای سخت و سیاه در زندان، از نعمات همنشینی با مامور وزارت اطلاعات بهره ها برده بود. اما او پذیرش این ننگ را بر نتافت و از شرف و حیثیت انسانی خویش تیغی بُرّنده ساخت و بر قلب تیره و تار نماد و سمبل حکومت رسوای آخوندی فرود آورد.
در مقابل انسانیّت و شرف او سر تعظیم فرو می آوریم و می دانیم و مطمئنیم ، دیر نیست که خون ریحانه و ریحانه ها و تمامی به ناحق بر دار رفته های این حکومت وحشی و رذالت پیشه، گریبانگیر آخوندها و در راسشان ولی سفیه آن را خواهد گرفت و تومار اینهمه ظلم و جنایت و بیشرمی را برای همیشه در ایران، در هم پیچیده و به باد فنا خواهد داد.
25 اکتبر سال 2014 ( سوم آبانماه 1393)
هادی مظفری(م. سروش)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر